* "Η κατάθεση της Τιμίας Ζώνης της Θεοτόκου" |Μητρ. Λεμεσού κ. Αθανασίου.

[...Για μένα η ημέρα αυτή έχει μία ιδιαίτερη σημασία γιατί σήμερα γιορτάζουμε

την κατάθεση της Τιμίας Ζώνης της Παναγίας μας. Όπως ξέρετε η Ζώνη της Παναγίας μας

είναι το μοναδικό κειμήλιο που έχουμε από τη Θεοτόκο.

Δεν υπάρχει κάτι άλλο από την Παναγία.

Είναι αυτή η Ζώνη την οποία η ίδια η Παναγία ύφανε και φορούσε όταν ήταν στον κόσμο αυτό μαζί μας.

Και στη συνέχεια την έδωσε στον Απόστολο Θωμά.

Όταν συναντήθηκαν με τον Απόστολο Θωμά,

η Παναγία μας του έδωσε ως ευλογία τη ζώνη της. Αυτό το πράγμα, πέραν από το ότι άφησε σε εμάς αυτό το ένδυμά της, έχει και μία μεγάλη σημασία, το γιατί η Παναγία να δώσει τη ζώνη της στον Απόστολο Θωμά και να μη δώσει κάποιο άλλο αντικείμενο δικό της ως ευλογία.

Στο Άγιο Όρος που ήμουν για τόσα πολλά χρόνια εκεί στο μοναστήρι μας ήταν θησαυρισμένη η Αγία Ζώνη της Παναγίας και εγώ είχα την ευθύνη, το διακόνημα κάθε φορά που είχαμε επισκέπτες στο μοναστήρι, προσκυνητές, να βγάζω την Αγία Ζώνη της Παναγίας μέσα στο κέντρο του ναού προκειμένου να προσκυνήσουν οι προσκυνητές.

Και έτσι είδαμε πάρα πολλές φορές αυτήν την Χάρη της Παναγίας τόσο έντονη εις αυτό το Θεομητορικό κειμήλιο.

Πλήθος θαυμάτων, πλήθος σημείων.

Μία δυνατή ενέργεια Χάριτος η οποία διαχέονταν στον κάθε έναν ο οποίος ερχόταν να προσκυνήσει.

Εκείνη δε η άρρητος ευωδία, η μόνιμος άρρητος ευωδία, της Παναγίας μας που πολλές φορές συνοδευόταν με μυροβλησία, ανέβλυζε μύρο, μπροστά στα μάτια μας, στα χέρια μας!

Μπορεί πολλοί άνθρωποι να είχαν και μια αμφιβολία, αλλά εμείς που ξέραμε τι κρατούσαμε και πως το φέραμε, ήμασταν αυτόπτες μάρτυρες αυτού του θαυμαστού γεγονότος της Παναγίας.

Θυμάμαι μία φορά που πήραμε την Αγία Ζώνη, εγώ με δύο άλλους μοναχούς, και την πήγαμε στην Καβάλα.

Στο δρόμο, στο καραβάκι μέσα όπως φεύγαμε -γίνεται ολόκληρη λιτανεία για να φύγει η Αγία Ζώνη από το μοναστήρι- φτάσαμε απέναντι στην ξηρά και φεύγαμε με το αυτοκίνητο να πάμε στην υποδοχή που είχαν οι άνθρωποι εκεί.

Στο δρόμο δεν ευωδίαζε η Αγία Ζώνη όπως συνήθως ευωδίαζε.

Έλεγα κι εγώ:

"Θα πάρουμε την Αγία Ζώνη και δεν ευωδιάζει!".

Φτάσαμε εκεί, μας περίμενε ο Μητροπολίτης και ένα πλήθος κόσμου.

Όπως την κρατούσα στα χέρια μου έδωσα στο Μητροπολίτη την Αγία Ζώνη και άρχισε η πομπή να πάμε εκεί στο χώρο που θα γινόταν η επίσημη υποδοχή.

Από την ώρα που την πήρε ο Μητροπολίτης της περιοχής στα χέρια του άρχισε όλη η λειψανοθήκη της Αγίας Ζώνης να βγάζει ένα υγρό σαν λάδι το οποίο ήταν μύρο.

Και γέμισαν τα χέρια του Δεσπότη και λέει:

-Μα τι βάλατε μέσα στο κουτί;

-Δεν βάλαμε τίποτα μέσα στο κουτί, εμείς τη φέραμε όπως ήταν!

Και 10 μέρες που έμεινε εκεί η Αγία Ζώνη γέμισε τον κόσμο όλο από την ευωδία της και από τη χάρη της...

|π.Αθανάσιος Μητρ. Λεμεσού

(ολόκληρη η ομιλία εδώ...)