✨ Ο Άγιος Μεγαλομάρτυς Μάμας. Ένας μάρτυς, υιός μαρτύρων... (2 Σεπτεμβρίου) |Ξεκίνησε από απόψε το α(μ)Φιέρωμά μας σε αυτό το Άγιο Παλικάρι! Και όλες οι αυριανές με πολλά και όλα θαυμαστά στη χάρη του. [Το γιατί τον τιμούμε ιδιαιτέρως αυτά τα τελευταία χρόνια θα το μάθεις, αν θες, από την πρωινή καρτούλα στις 6 το πρωί...]

Να, λοιπόν, ένα σπουδαίο πρότυπο έφηβου αγίου προς μίμηση. 

Ενός λαμπρού αστέρα του νοητού στερεώματος, που με τη γέννησή του έμεινε ορφανός από τους επίγειους αγίους του γονείς, αλλ᾽ όχι από την αλάνθαστη πρόνοια του Ουράνιου Πατέρα. 

Που από την παιδική του ηλικία ομολόγησε απτόητα Χριστόν «ενώπιον τυράννων και βασιλέων» χωρίς να τον θέλξει τίποτα του κόσμου τούτου. 

Που υπέμεινε πάνδεινα κολαστήρια για την αγάπη του Λυτρωτή και Σωτήρα του, για τον Οποίο κένωσε και την τελευταία σταλαγματιά του αίματός του. 

Γι᾽ αυτό και επάξια δοξάσθηκε από τον Δικαιοκρίτη Κύριο και στον ουρανό, και στη γη. 

Και, με τη θεόσδοτη χάρη που πλούτησε, θεραπεύει τις ψυχές και τα σώματα όσων τον επικαλούνται με πίστη και προστρέχουν με ευλάβεια στη σκέπη του...

 ✨ Θείον βλάστημα, Μαρτύρων πέλων, ηκολούθησας, ασχέτω πόθω, τοις ενθέοις αληθώς τούτων ίχνεσι και του Σωτήρος κηρύξας το όνομα, εθαυμαστώθης σοφέ δι’ αθλήσεως. Μάμα ένδοξε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος ✨

 

✔ Στη Βασιλεία του Χριστού κάθε ηλικία έχει να επιδείξει τους αντιπροσώπους της.

 

Γιατί κάθε ηλικία έχει προσφέρει σ’ Αυτόν ό,τι διαλεχτό κι υπέροχο έχει να παρουσιάσει.

Κι η εφηβική ηλικία, που είναι η πιο δύσκολη στη ζωή του ανθρώπου, έχει να προβάλει τους δικούς της.

 

Ο άγιος Μάμας είναι ένας απ’ αυτούς.

Διαλεχτός στους διαλεχτούς κι ωραίος στους ωραίους αποτελεί μια απ’ τις πιο αγαπητές κι ηρωικές μορφές της Εκκλησίας μας των τριών πρώτων αιώνων.

 

Οι γονείς του Θεόδοτος και Ρουφίνα ζούσαν στη Γάγγρα της Παφλαγονίας και ήσαν χριστιανοί με μεγάλη κοινωνική θέση.

 

Την εποχή αυτή ο αυτοκράτορας Αυρηλιανός κίνησε σκληρό διωγμό ενάντια στους χριστιανούς (270-275 μ.Χ.).

 

Μεταξύ των πρώτων συνελήφθη ο Θεόδοτος κι αφού ανακρίθηκε κι ομολόγησε τον Χριστό, ρίχτηκε στις φυλακές της Καισαρείας.

 

Η σύζυγος του, η ενάρετη Ρουφίνα, σαν έμαθε τη φυλάκιση του συντρόφου της, αν και ήταν ετοιμόγεννη, έτρεξε να τον συναντήσει.

Εκεί με παρρησία ομολόγησε και αυτή την πίστη του Χριστού, που φλόγιζε την καρδία της, με αποτέλεσμα να κλεισθεί στη φυλακή.

 

Δύο αδελφές ψυχές, ευγενικές κι αγαπημένες, ενωμένες στη χαρά και στον πόνο.

Μια νύχτα η Ρουφίνα εκεί στη σκοτεινή κι υγρή φυλακή, έφερε στον κόσμο το παιδάκι της.

Η καρδιά της σκίρτησε από χαρά.

Αλλά μόνο για μια στιγμή.

Όταν πήρε το παιδάκι της να το δείξει στον σύζυγο της, τον καλό Θεόδοτο, τον βρήκε νεκρό.

Τα μαρτύρια τα πολλά που δοκίμασε για την πίστη και την αγάπη του Χριστού, τον οδήγησαν πρόωρα στον θάνατο.

Η πονεμένη μάνα με συντριβή ψυχής έβαλε το παιδί στην αγκαλιά του, γονάτισε δίπλα του κι έκαμε με δάκρυα την προσευχή της.

Ύστερα έγειρε δίπλα του για να μη σηκωθεί ποτές.

Την ίδια νύχτα παρέδωσε κι αυτή το πνεύμα.

Η ψυχή της πέταξε κοντά στον Χριστό, που αγάπησε με την καρδιά της.

Τα βάσανα και οι ταλαιπωρίες της φυλακής την οδήγησαν τόσο γρήγορα στον ουρανό, κοντά στον μάρτυρα σύζυγο της.

Και το παιδί της;

 

Ορφανό, πεντάρφανο μένει τώρα!

 

Τι άραγε θα γίνει;

 

Την απάντηση δίνει το πνεύμα του θεού!

 

“Ορφανόν και χήραν αναλήψεται”.

 

Το ορφανό και τη χήρα τα παίρνει υπό την προστασία του ο Θεός...

Και να!

 

Μια ευσεβής γυναίκα, η Αμμία Ματρώνα οδηγημένη από ένα άγγελο πηγαίνει στη φυλακή.

Παίρνει τα λείψανα των μαρτύρων γονιών και τα ενταφιάζει με σεβασμό.

Ύστερα παίρνει στο σπίτι και το παιδί κι αναλαμβάνει με προθυμία και στοργή την ανατροφή του.

Από τα πρώτα ψελλίσματά του “μάμα-μάμα” του έδωκε το όνομα Μάμας.

Κοντά στην καινούργια μανούλα του το παιδί μεγάλωσε με της πίστης τ’ άγιο “κι άφθαρτο μάννα”.

Και το τίμησε.

Όχι μόνο ο ίδιος από παιδί αγωνιζόταν να ζει τη χριστιανική ζωή, αλλά και φρόντιζε τα όσα μάνθανε, να τα διδάσκει και στα παιδιά της ηλικίας του.

Υπεράξιο παιδί αξίων γονιών, μα κι υπέροχης θετής μητέρας του.

 

Η διαγωγή αυτή και ο ζήλος του μικρού ιεραποστόλου δεν άργησαν να γίνουν γνωστά.

Κάποια μέρα μερικοί εχθροί της πίστεως τον έπιασαν και τον οδήγησαν μπροστά στον σκληρό ηγεμόνα Δημόκριτο.

Εκείνος, σαν είδε το παιδί...

    |για την εκπληκτική συνέχεια προχώρα εδώ...