~ Ου ψευδομαρτυρήσεις...

Όταν αυτό το -ου- μπαίνει μαζί με κάποια άλλα -ου- 

πολύ πιο βαριά στο μυαλουδάκι μας,

όπως το "ου φονεύσεις" ή το "ου μοιχεύσεις",

καταλαβαίνουμε 

(αν θέλουμε να καταλάβουμε...)

πόσο συχνή μάστιγα ήταν και είναι ακόμα αυτό το χούϊ.

Από τότε που είμασταν στον Παράδεισο 

πάει αυτή η δουλειά του πρώτου ψευδομάρτυρα

με τη φιδίσια μορφή...

Και δεν έμεινε απλά στα ΠαλαιοΔιαθηκικά χρόνια,

αλλά συνέχισε αδιάκοπα στο πέρασμα των αιώνων 

το έργο της διάβρωσης, της εξουθένωσης και της σπίλωσης αθώων ανθρώπων.

Κι ας περνάει τόσο ξυστά από τις αντιλήψεις των ανθρώπων όλων των εποχών

πως δεν είναι και κάτι τόσο σοβαρό.

Το νούμερο 9 στον 10λογο του Προφήτη Μωυσή

(το σέντερ φορ θα έλεγαν κάποιοι 

που παρακολουθούν αυτόν τον καιρό το Mundial του αίματος στο Κατάρ...)

 

Ένα "αναγκαίο κακό" για να γίνεται η δουλειά μας, βρε αδερφέ.

Γιατί, δυστυχώς δεν έχει πάψει ούτε στις δικές μας μέρες...

Αφού, πάντα υπήρχαν 

και πάντα θα υπάρχουν δόλια ανθρωπάκια,

πρόθυμα "να δώσουν" για 33 ψωροψίχουλα,

(και ίσως και λιγότερα...)

όχι αναμάρτητους, 

αλλά αθώους στα συγκεκριμένα παραπτώματα 

που τους προσάπτονται.

"Τον είδα, τον άκουσα, ήμουνα εκεί δίπλα..."

Θέλετε από την εποχή του Χριστού μας;

Των αγίων μας;

Και να ήταν  μόνο ο άγιος Νεκτάριος, 

που όλος ο κοσμάκης, 

ακόμα και εκείνος 

που (θέλει να πείσει τον εαυτό του πως) δεν πιστεύει,

έμαθε πέρυσι το καλοκαίρι 

μέσα από το "Man of God"

πως συκοφαντήθηκε κατάφωρα 

και πως ψευδομαρτύρησαν εναντίον του;

Αγίες που προσποιήθηκαν πως ήταν άντρες.

Που τις φορτώσανε με ψευδ-όρκους βαριούς 

ως αίτιες εγκυμοσύνης παραπλανημένων γυναικών...

Μην πιστεύεις τους όρκους των ανθρώπων.

Πίστευε στο Έλεος του Θεού.

Προφυλάξου...

...Και δες πως όσοι αψήφησαν τους πνευματικούς νόμους,

τους δοκίμασαν έπειτα επάνω τους.

Στάσου δίπλα στους συκοφαντημένους.

Κι αν δεν το μπορείς...

...Μην ψελλίσεις 

αυτό το 1000ειπωμένο τούτες τις μέρες 

 "αλλά, αλλοίμονό τους εάν..."

Άσ΄το και αυτό και όλα στους ίδιους και στον Θεό τους, ναι;

Τα χάλια σου μόνο, τα χάλια μου κι εγώ...

Ίνα καθαρά καρδία, περιτρόμω διάνοια...

Ξέρεις εσύ.

|αυτές οι λίγες σκόρπιες σκέψεις, εξ΄αφορμής ενός ακόμα απίθανου διαδικτυακού "κύκλου" μ΄έναν πΑππούλη...

|άκουσε τώρα τον Λεμεσού 

(και ευχήσου του, μέρες που'ναι... κι αν δεν δώσει σε αυτόν το "περιβραχιόνιο" ο καλός Θεός, ας το δώσει στον άλλον, τον πιο "επιθετικό"... 

Εκείνος μάλλον ξέρει καλύτερα, αν σε αυτή τη φάση του αγώνα πρέπει να παίξουμε άμυνα ή επίθεση...

Έτσι δεν είναι;

Τι λες;)