ΦΕΤΟΣ το έργο σπιλώθηκε, οι άνθρωποι τηλεδικάστηκαν και έλαβαν γιορτινές ημέρες κλητεύσεις και κατηγορητήρια...
...ΠΕΡΥΣΙ όλα τα σπίτια είχαν γιορτή!
Άφθονα καλούδια στρωμένα σε οικογενειακό τραπέζι για όλους, γιορτινά εδέσματα, γλυκά, βασιλόπιτες και πάρτυ των παιδιών με αναψυκτικά και κεράσματα.
ΦΕΤΟΣ καμία πρόβλεψη για γιορτή για αυτά τα παιδιά, άδεια ψυγεία, κανένα οικογενειακό τραπέζι, κανένα καλούδι.
Τα Χριστούγεννα τους είναι άλλη μια συνηθισμένη ημέρα στη δομή!
ΠΕΡΥΣΙ τα παιδιά ντυμένα όμορφα και στολισμένα πήγαιναν στον πάτερ Αντώνιο και την πρεσβυτέρα του για να πούνε τα κάλαντα (από διαφορετικές περιοχές της Ελλάδος) και να λάβουν χαρτζηλίκι.
Ο πάτερ δεν τα "άφηνε" να πούνε τα κάλαντα στους δρόμους για να μην φανεί σαν έρανος.
Έδινε ο ίδιος χρήματα.
ΦΕΤΟΣ τα παιδιά κλεισμένα στα σπίτια!
Ούτε κάλαντα, ούτε εορτασμοί!
ΠΕΡΥΣΙ τα παιδιά λάμβαναν πλούσια δώρα από τον Πάτερ Αντώνιο και δεκάδες χορηγούς της Κιβωτού.
ΦΕΤΟΣ κανένα δώρο τα παιδιά δεν καταλαβαίνουν τι σημαίνει εορτασμοί Χριστουγέννων.
ΠΕΡΥΣΙ άφθονες βόλτες και εξόδοι σε Χριστουγεννιάτικες εορτές διοργανωμένες από την Κιβωτό και υποστηρικτές του έργου.
ΦΕΤΟΣ τα παιδιά δεν ξέρουν ότι είναι Χριστούγεννα.
ΠΕΡΥΣΙ η Κιβωτός σαν μία μεγάλη οικογένεια μαζευόταν με ταπεινότητα και αγάπη.
ΦΕΤΟΣ καμία πρόβλεψη, ένα ψυχρό τεχνοκρατικό επιτελείο που μετράει χρήματα και κάνει ελέγχους.
ΠΕΡΥΣΙ χιλιάδες χειροποίητες κάρτες από τα παιδιά για τον κόσμο, για τον Πάτερ και αγαπημένα πρόσωπα.
ΦΕΤΟΣ μουντές καθημέρινες ημέρες.
ΠΕΡΥΣΙ η Κιβωτός σήμαινε προσφορά, αγάπη για τον συνάνθρωπο, αγκάλιαζε τα παιδιά που με εισαγγελική εντολή ζούσαν στις δομές της και περίμενε πολλά ακόμη, οι δομές στην Κόνιτσα, στα σύνορα, στα νησιά κρατούσαν την κοινωνία στα απομακρυσμένα μέρη ζωντανή.
ΦΕΤΟΣ το έργο σπιλώθηκε, οι άνθρωποι τηλεδικάστηκαν και έλαβαν γιορτινές ημέρες κλητεύσεις και κατηγορητήρια,
οι δομές στην Κόνιτσα και στην Χίο κλείνουν,
η δομή στη Καλαμάτα πάει για κλείσιμο,
όλες οι δομές ερημώνουν
και οι άνθρωποι τους απαξιώνονται,
ενώ ο ιδρυτής διαπομπεύεται,
επειδή έτρωγε και έμενε μέσα στην δομή.
Εν αναμονή των εξελίξεων,
τα Χριστούγεννα χάνουν το νόημα τους
και δεκάδες παιδιά αφήνονται στην τύχη τους..."
~ το κείμενο γράφτηκε από εθελοντή στη δομή...
Είναι λυπηρό τι γίνετε τώρα; Εμείς ως λαός τι κάνουμε; ΧΡΙΣΤΕ μου κάνε το δικό σου έργο στις ζωές των παιδιών και του ΠΑΤΕΡΑ ΑΝΤΩΝΙΟΥ
ΑπάντησηΔιαγραφή