Προ ημερών ομιλούσα με έναν κύριο, ο οποίος έχει 22 χρόνια να Κοινωνήσει.
Του λέγω:
- Γιατί έχεις 22 χρόνια να Κοινωνήσεις;
- Έχω με τον αδελφό μου μια διαφορά...
Και είναι αλήθεια, ότι τα αδελφικά μίση είναι τα πιο πάγια, τα οποία δεν...
Δύο άλλοι μακρινότεροι μπορούν να τα συμβιβάσουν γρήγορα, αλλά τα αδέλφια δεν τα αφήνει ο Σατανάς να τα συμβιβάσουν.
Του λέγω:
- Είναι τόσο σοβαρό θέμα, ώστε να σε κρατάει μακριά από τον Χριστό;
Αλλά είναι τέτοιο το πείσμα στη μέση, που έχουμε 22 χρόνια στα δικαστήρια και έχω 22 χρόνια να Κοινωνήσω.
Και το έχω βάρος εδώ επάνω...
- Επίτρεψέ μου να σου πω κάτι, μήπως σε διευκολύνω.
Και του είπα το εξής:
Ήταν κάποτε 2 αδέρφια σε ένα χωριό, που ήρθαν στα μαχαίρια για ένα μέτρο γης.
«Όχι είναι δικό μου... Όχι ανήκει σε εμένα» κ.λπ.
Έπεσε και ξύλο μέσα στο καφενείο και μάλιστα ο ένας έφτασε στο σημείο να πυροβολήσει τον άλλο.
Και επενέβη ένας συγχωριανός, ο οποίος τους είπε:
- Εμείς έχουμε έναν γέροντα εδώ στο χωριό, τον μπάρμπα Γιώργη, σεβαστόν άνθρωπον... δεν πηγαίνετε να τον καλέσετε, να σας λύσει τη διαφορά; Εδώ τον ζητάει όλο το χωριό, γιατί να πάτε στα δικαστήρια; Γιατί να σκοτωθείτε για δύο μέτρα γης. Πηγαίνετε στο μπάρμπα Γιώργη να τον καλέσετε, διότι ό,τι πει είναι του Θεού η απόφαση.
Εκείνοι πείστηκαν και κάλεσαν τον μπάρμπα Γιώργη και του είπαν:
- Έλα λοιπόν μαζί μας μπάρμπα εκεί που θα σε πάμε, μήπως και μας τακτοποιήσεις τη διαφορά που έχουμε μεταξύ μας...
Πράγματι τον πήγανε εκεί πέρα που είχανε τη διαφορά.
- Τι είναι εδώ παιδιά; τους ρώτησε ο μπάρμπα Γιώργης. Γιατί φτάσατε σε αυτό το σημείο;
- Να μπάρμπα Γιώργη, αυτό το χωράφι ανήκει σε εμένα και θέλει να μου το πάρει ο αδελφός μου, λέει ο πρώτος αδελφός.
- Εσύ τι λες; ρώτησε ο μπάρμπα Γιώργης τον δεύτερο αδελφό.
- Όχι, ανήκει σε εμένα...
Και διαπληκτίζοντο, «όχι ανήκει σε μένα, όχι δεν σου ανήκει...».
- Για αφήστε και εμένα, τους είπε ο μπάρμπα Γιώργης, να ρωτήσω τη γη, σε ποιόν ανήκει.
Και γονάτισε κάτω στη γη, κάτι είπε και έβαλε το αυτί του για λίγα δευτερόλεπτα.
Σε λίγο σηκώνεται και ο ένας αδελφός με ειρωνικό ύφος τον ερωτά:
- Τι σου είπε μπάρμπα Γιώργη;
- Ξέρετε τι μου είπε παιδιά; Μου είπε να σας πω, ότι αυτή δεν ανήκει σε κανέναν. Εσείς ανήκετε σ’ αυτή...
Κόκκαλο και οι δύο!
Δώσανε τα χέρια και πήγανε στο σπίτι τους.
Και εδέχθησαν ένα προσωρινό σύνορο που τους έβαλε ο μπάρμπα Γιώργος μέσα στη μέση.
Έτσι είναι!
Ο άνθρωπος ανήκει στη γη, γιατί είναι χωματένιος και δεν ανήκει η γη στον άνθρωπο, αλλά στο Θεό.
Δεν είναι δικά μου, δεν είναι δικά σου, είναι δικά Του.
Είναι του Θεού...
Τίποτα δεν μας ανήκει πάνω στη γη.
Απλώς είμαστε διαχειριστές των αγαθών, τα οποία μας παραχώρησε ο Θεός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου