Η ΣΙΩΠΗΛΗ ΙΚΕΣΙΑ
Ο Απ. Παύλος γράφει για την σιωπηλή ικεσία που αναπέμπει η άλογη δημιουργία στον Θεό:
« τη ματαιότητι η κτίσις υπετάγη….οίδαμεν γαρ πάσα η κτίσις συστενάζει και συνωδίνει άχρι του νυν» ( Ρωμ.8,19-22).
Στη θεολογική σκέψη του Παύλου
η φύση μεταμορφώνεται σε ζωντανή ύπαρξη.
Η πτώση του ανθρώπου είχε φοβερές συνέπειες και γι’ αυτή.
Το φυσικό κακό σαν αρρώστια μπήκε στον οργανισμό της
και έκτοτε η κτίση υποφέρει.
Στενάζει κι’ αυτή μαζί με τον πεπτωκότα άνθρωπο
και συμπάσχει μαζί του.
Τα άλογα πλάσματα αποκτούν λόγο και φωνή
και η θεολογική ακοή του Παύλου ακούει τις σπαρακτικές κραυγές των.
Το σπίτι που ερειπώνεται και καταρρέει,
το δάσος που καίγεται,
το ποτάμι που πλημμυρίζει τα σπαρτά,
ο τυφώνας που εξαφανίζει τις πόλεις,
η τρικυμία που βυθίζει τα πλοία,
η συκιά που ξεραίνεται
ή το έλατο που συντρίβεται από το αστροπελέκι,
το ελάφι που σπαρταράει στο στόμα του λιονταριού,
το πουλί που πέφτει κτυπημένο από τον κυνηγό,
όλα τα έμψυχα και τα άψυχα πλάσματα
ενώνουν το θρήνο τους σ’ ένα παγκόσμιο δράμα...
|τα υπόλοιπα εδώ...
[εμείς από τον Σπύρο Κοντογούρη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου