Ο θάνατος για τον κάθε άνθρωπο είναι ένα μυστήριο
που δε ξέρουμε πότε ξεκινά
και πότε ακριβώς ολοκληρώνεται.
Σε όλη τη διαδρομή της ασθένειας
(αν υπάρξει)
πολλά ερωτήματα
και αδιέξοδα υψώνονται.
Για το τι είναι η ζωή
και ποιός ο αληθινός σκοπός της.
Τι είναι ο θάνατος και πόσο κρατά.
Πριν λίγες ώρες κρατούσα το χέρι του πατέρα μου.
Πόσο, μα πόσο πολύ ήθελα
να τον τραβήξω στη χώρα των ζωντανών,
να τον απομακρύνω από την ρότα που είχε τραβήξει.
Ζύγισα τις δυνάμεις μου,
δεν άργησα να συνειδητοποιήσω πως αυτο το μυστήριο με ξεπερνά.
Ο αγαπημένος μου πατέρας
(πατριός, μα τι σημασία έχει)
έφυγε σήμερα τα ξημερώματα
πλήρης ημερών (92),
ανήμερα της γιορτής του πατέρα.
Έφυγε Κυριακή, ημέρα του Κυρίου του Θεού.
Αναστάσιμη ημέρα.
Αυτό ακριβώς είναι και το βάθος της πίστης.
Η βεβαίωση,
η εμπιστοσύνη,
η προσμονή
πως το μυστήριο του θανάτου
κάποια στιγμή τελειώνει.
Ο Χριστός βάζει τέλος με μια νέα Αρχή.
Όταν Εκείνος το ορίσει
και τραβά από τον Άδη στη Ζωή κάθε ψυχή δικαίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου