《 Μας αξίωσε η Αγάπη του Θεού να τελέσομε και φέτος τον Εσπερινό, σ' αυτό το ιερό εξωκλήσιον, το οποίο ανηγέρθη επί εποχής του Αγίου Ιακώβου , το έτος 1961, θαυματουργικώς.
Σε κάθε εποχή ο Θεός έχει τους Αγίους Του, ασφαλώς, αλλά πάντοτε στέλνει και τους Αγίους Αγγέλους Του εις διακονίαν των ανθρώπων.
Έτσι και τότε εξαπέστειλε τον Αρχάγγελο Μιχαήλ αλλά και τον Γαβριήλ, τον Αρχάγγελο των χαρούμενων ειδήσεων, στο Γέροντα Ιάκωβο.
Ο τότε Ηγούμενος, μακαριστός, Άγιος Γέροντας Νικόδημος Θωμάς, άνθρωπος αρετής, όπως μας έλεγε ο Άγιος Ιάκωβος, άνθρωπος της υπομονής, άνθρωπος της ελεημοσύνης και άνθρωπος , ο οποίος υπέστη τον πόνο της συκοφαντίας και του διωγμού.
Ένας μικρός Άγιος Νεκτάριος, θα λέγαμε, κατά μίμησιν του Χριστού.
Έλαβε απόφαση προκειμένου να τιμήσει αυτό το θαύμα του Αρχαγγέλου Μιχαήλ, το έν Χώναις, στη Φρυγία της Μικράς Ασίας, για το οποίο, αν θέλει ο Θεός, θα μιλήσομε αναλυτικώς αύριο.
Ήθελε να ανεγείρει ένα εξωκλήσιον.
Ήρθε, λοιπόν, κάπου εδώ έβαλε τα όρια, έβαλε πασαλάκια και ανέβηκε πάνω στο Μοναστήρι.
Εκείνο το βράδυ οι Άγιοι Αρχάγγελοι επισκέφθηκαν στο κελάκι του ,ΟΛΟΖΩΝΤΑΝΟΙ , τον Άγιο Ιάκωβο, τον Άγιο Γέροντα Ιάκωβο.
Του είπαν:
- Εμείς θέλομε σε άλλο μέρος, λίγο πιο εκεί, να γίνει το σπίτι μας.
Ήταν δυο αστραπόμορφοι νέοι , δυο Αξιωματικοί, όπως μας έλεγε, με τα σπαθάκια τους που έλαμπαν κι έγιναν άφαντοι.
Το πρωί κατέβηκε ο Άγιος Ιάκωβος εδώ και είδε μετατοπισμένα τα πασαλάκια στο σημείο που είμαστε σήμερα.
Το βράδυ εκείνης της ημέρας πάλι αυτοί οι αστραπόμορφοι, οι φωτόμορφοι νέοι, Αξιωματικοί, με τις στολές τους και τα σπαθάκια τους και πάλι εμφανίστηκαν και του είπανε :
- Δεν το θέλουμε το σπίτι μας με λάσπη και άχυρα, αλλά το θέλουμε με ασβέστη και άμμο και στη σκεπή όχι τσίγκους αλλά κεραμίδια.
- Και πού θα τα βρούμε εμείς αυτά τα υλικά ; είπε ο Άγιος Ιάκωβος. Πάμφτωχο το Μοναστήρι μας..
- Μη στεναχωρείστε, το βράδυ ο Θεός θα βρέξει κι εκεί στη ρεματιά, δίπλα απ' το Μοναστήρι, θα κατεβάσει μεγάλη ποσότητα άμμου. Για τα υπόλοιπα υλικά θα φροντίσομε εμείς.
Και, πράγματι, έλεγε ο Άγιος Γέροντας Ιάκωβος, όλη τη νύχτα έβρεχε καταρρακτωδώς.
Κατέβηκε το πρωί εδώ στη ρεματιά κοσκίνιζε την άμμο με κόπους και ταλαιπωρίες και ανέβαζε την άμμο, την κοσκινισμένη, με το μουλάρι, με συγχωρείτε, εδώ στο σημείο αυτό.
Και κάτοικοι από την Αγία Άννα, από τα χωριά του πατριώτη τους Αγίου, του Οσίου Δαυίδ, από τη Φθιώτιδα και από αλλού προσέφεραν τα άλλα οικοδομικά υλικά και ανηγέρθη αυτό το ιερό εξωκλήσιο, το οποίο είχε αυτές τις διαστάσεις που φαίνονται εδώ.
Έχουν διατηρηθεί οι πέτρες της εποχής που εκτίσθησαν, γιατί εδώ και λίγα χρόνια, με την ευλογία των Αγίων Δαυίδ και Ιακώβου και τις ευχές του αγίου Γέροντος Κυρίλλου, του μακαριστού, οι Πατέρες αποφασίσαμε να το επεκτείνομε λιγάκι, διατηρούντες ό,τι παλαιό υπήρχε και το τέμπλο και το πάτωμα του Ιερού και ό,τι μπορούσε να διατηρηθεί διατηρήθηκε, έτσι προς δόξαν και τιμήν των Αρχαγγέλων, Μιχαήλ και Γαβριήλ, αλλά και των Αγίων Δαυίδ και Ιακώβου και του μακαριστού Άγίου Γέροντος Κυρίλλου και όλων των Πατέρων που κοπίασαν νυχθημερόν με την εργασία τους, με τις προσευχές τους, με τον ιδρώτα τους, να διατηρηθεί αυτό το Ιερό Μοναστήριο, που αποτελεί ένα λιμάνι, χρόνια τώρα, για πλήθος πιστών που φέρνουν εδώ τον πόνο τους, την ταλαιπωρία τους, τις αμαρτίες τους, τα αιτήματά τους και φεύγουν, με τη Χάρη του Θεού, όπως από κάθε Ιερό Μοναστήριο κι από κάθε Ιερό Ναό αναγεννημένοι, αλλοιωμένοι, με την καλή αλλοίωση του Θεού, του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού.
Ευχόμεθα η Χάρις των Αγίων Ταξιαρχών, των Αγίων μας Δαυίδ και Ιακώβου κι ευχή του αγίου Γέροντος Κυρίλλου που διεφύλαξαν όλο το Μοναστήρι αλλά κι αυτό το ιερό εξωκλήσιο - όπως από νωρίς όσοι ήρθατε θα είδατε μέχρις εδώ τις παρειές έφτασε η φωτιά - το διαφύλαξαν άτρωτο, ΦΛΕΓΟΜΕΝΟ ΚΑΙ ΜΗ ΚΑΙΟΜΕΝΟ , όπως είπαμε και το πρωί, ως άλλη Αγία Βάτος του Σινά, να διαφυλάξει και όλους εσάς και όλους μας από τις πυρκαγιές των παθών και των δαιμόνων.
Κι όταν θα 'ρθει η ώρα για τον καθένα μας να μας βοηθήσουν οι Αρχιστράτηγοι να ανέβομε, γιατί όχι, με τη Χάρη του Θεού ανεμπόδιστα, κατά το δυνατόν και να φτάσομε να προσκυνήσομε τον Κύριο της Δόξης και σε μια γωνίτσα του Παραδείσου να μας βάλει όλους μας.Αμήν!》
ΓΕΡΩΝ ΓΑΒΡΙΗΛ
ΗΓΟΥΜΕΝΟΣ Ι.Μ.ΟΣΙΟΥ ΔΑΥΙΔ
Ι.Μ.Οσίου Δαυίδ,
Εξωκλήσι Αγίων Ταξιαρχών,
5/9/2021, Εσπερινός Εορτής
του εν Χώναις Θαύματος
|από την εκ των "συν αυτώ", Sofia Kalogirou
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου