Ο Αλβανίας Αναστάσιος συμμετείχε στην εξέγερση της Νομικής το 1973! |Δες πως...

 Ο σημερινός Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας Αναστάσιος βοηθούσε τους εξεγερμένους φοιτητές της Νομικής...

 

["αμφ." σχόλιο: 

Τα ίδια μάτια και η ίδια ματιά. 

Και τότε και σήμερα...]

Ο Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας στην περίοδο της Χούντας ήταν από τους ιερείς που αντιστάθηκαν στη βία και την διαστροφή της Χούντας. 

Δεν σιώπησε, δεν έμεινε ακίνητος πάνω απ’ τα χιλιάδες βιβλία του.

 

~ Τα τρόφιμα στους φοιτητές της Νομικής

Στις 21 Φεβρουαρίου του 1973, περίπου 3000-4000 φοιτητές καταλαμβάνουν το κτήριο της Νομικής Σχολής Αθηνών και καλούν τον λαό να συμπαρασταθεί στον αγώνα τους από την ταράτσα του κτηρίου. Τα γεγονότα αυτά θεωρούνται προάγγελος της εξέγερσης του Πολυτεχνείου.

Οι φοιτητές σήκωσαν στους ώμους τους το βάρος της αντίστασης κατά της Χούντας προσπαθώντας να ξυπνήσουν τον λαό, δείχνοντάς του ένα φωτεινό μονοπάτι αντίδρασης στο καθεστώς, ρισκάροντας την σωματική τους ακεραιότητα, ακόμη και τη ζωή τους. Είχαν προηγηθεί κι άλλες δράσεις, όμως αυτή φάνηκε να είναι η πιο σοβαρή που τρόμαξε, ίσως για πρώτη φορά, τους συνταγματάρχες.

Το απόγευμα της ίδιας μέρας, ξεκίνησαν οι πρώτες επαφές με τους συγκλητικούς ενώ πολύ γρήγορα το αίτημα της κατάληψης (να γυρίσουν πίσω οι συνδικαλιστές φοιτητές που η Χούντα είχε στρατέψει διακόπτοντας τις αναβολές λόγω σπουδών) έδωσε τη θέση του σε πολιτικά συνθήματα κατά της δικτατορίας. Το κίνημα έχει ριζοσπαστικοποιηθεί και ζητούσε την πλαισίωσή του από τον λαό της Αθήνας. Γύρω στις 3 τη νύχτα, οι προσπάθειες του Πρύτανη να εκτονώσουν την κατάσταση, ζητώντας από τους φοιτητές να εκκενώσουν το κτήριο, εξασφαλίζοντας μία ασφαλή (όπως ισχυρίστηκε ο ίδιος) αποχώρηση, πέφτουν στο κενό. Οι φοιτητές δεν δέχονται να φύγουν.

 

Ένα από τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι φοιτητές είναι η πείνα. 

Αποκλεισμένοι μέσα στο κτήριο της Νομικής ήδη για πολλές ώρες, δεν μπορούν να βρουν κάτι να φάνε.

 

Ο τότε επίσκοπος Ανδρούσης Αναστάσιος Γιαννουλάτος, καθηγητής Θεολογίας, μαζί με άλλους κληρικούς και φοιτητές της Θεολογίας (ο ιερέας Χρίστος Χριστοδούλου, ο διάκονος Τιμόθεος Λαγουδάκης κ.α.) προσπαθούν να περάσουν μέσα από τα μπλόκα της αστυνομίας και να δώσουν σακούλες με τρόφιμα στους φοιτητές. 

Η αστυνομία τους απωθεί.

 

Όπως αποκαλύπτει ο Διονύσης Μαυρογένης, στην εκπομπή «Εδώ και Σήμερα» (ΕΡΤ, 1982), οι κληρικοί καταφέρνουν να περάσουν 

«Με κίνδυνο της ζωής τους, κάτω απ’ τα ράσα μερικά καρβέλια ψωμί και πρόσφορα, μέσα από μια τρύπα που είχαν ανοίξει οι φοιτητές και που ένωνε το νεκροτομείο με το αμφιθέατρο. 

Οι παπάδες αυτοί στάθηκαν πάντα στο πλευρό μας...»,

 θα πει χαρακτηριστικά ο Μαυρογένης.

 

Το περιστατικό επιβεβαιώνει ο δημοσιογράφος Μηνάς Παπάζογλου που συμμετείχε στην εξέγερση της Νομικής και μάλιστα προσθέτει ότι ο Αναστάσιος κατάφερε ν’ ανέβει επάνω στην Νομική και να δει τους φοιτητές.

 

Τέλος, ο Νίκος Μπίστης προσθέτει: 

«Και μας έδωσε τρόφιμα, μας εμψύχωσε κλπ.».

 

~ Στην ΕΣΑ

Μαρτυρίες υπάρχουν επίσης και για μία άλλη δράση του Αναστάσιου στην περίοδο της Χούντας. 

Με επανειλημμένες επισκέψεις του στο κολαστήριο της ΕΣΑ, ο τότε καθηγητής και επίσκοπος διαμαρτυρήθηκε για συνθήκες κράτησης των συλληφθέντων και συμπαραστάθηκε στους φοιτητές μαζί με τους γονείς τους.

 

«Εγώ τον θυμάμαι ακόμα περισσότερο μετά από μερικούς μήνες στην ΕΣΑ όταν είχε έρθει να διαμαρτυρηθεί για τις συνθήκες κράτησης», αναφέρει ο Νίκος Μπίστης, ενώ και ο Ανδρέας Αργυρόπουλος, στο βιβλίο του «Χριστιανοί και πολιτική δράση κατά την περίοδο της Δικτατορίας 1967-1974» αναφέρει:

 

«Ο Αναστάσιος Γιαννουλάτος μαζί με τον πατέρα Γεώργιο Πυρουνάκη και τον διάκονο Τιμόθεο Λαγουδάκη θα σταθεί στο πλευρό των συλληφθέντων φοιτητών της εξέγερσης της Νομικής, μαζί με τους γονείς τους τούς επισκέπτεται στο ΕΑΤ – ΕΣΑ και τους συμπαρίσταται. 

Στη συγκέντρωση της Νομικής ομάδα φοιτητών της Θεολογικής Σχολής, μεταξύ των οποίων ήσαν και μερικοί κληρικοί, δίνει ψήφισμα συμπαράστασης, το οποίο και διαβάζεται στους συγκεντρωμένους».

 

Να σημειωθεί ότι «ο Τιμόθεος Λαγουδάκης συνελήφθη και βασανίστηκε στο ΕΑΤ-ΕΣΑ και ένα χρόνο μετά, τον Ιούνιο του 1974, χάνει τη ζωή του σε ένα περίεργο τροχαίο ατύχημα μαζί με τον συναγωνιστή του κληρικό Παντελήμονα Κατσούλη».

 

πηγή

Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Posted by hamomilaki Anthemis

* Μαζί κι αυτό από άλλη πηγή, που συμβαδίζει με όσα διάβασες (μας έστειλε ο μικρός Σπυράκος...)

"Αυτή είναι η ανακοίνωση της Ανώτατης Εκκλησιαστικής Ακαδημίας Αθηνών ενόψει της συμπλήρωσης 50 χρόνων από την εξέγερση του Πολυτεχνείου, με μία ανέκδοτη (κατά τη γνώμη μου συγκλονιστική) μαρτυρία για τον Αλβανίας Αναστάσιο:

 

50 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ

«Όφεις, ποτέ!»

 

Η Ανώτατη Εκκλησιαστική Ακαδημία Αθήνας στέκει με σεβασμό μπροστά στην συμπλήρωση μισού αιώνα από την εμβληματική εξέγερση του Πολυτεχνείου (17 Νοεμβρίου 1973). Εύχεται, η δίψα για ελευθερία και το αδούλωτο φρόνημα να εμπνέουν όλες τις γενιές, μακριά από κάθε υστεροβουλία, ευτελισμό εννοιών και καπηλεία θυσιών.

 

Το κεντρικό σύνθημα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου (το οποίο πλέον ακούγεται σαν στερεότυπο και από πολλούς προσπερνιέται ως κάτι παρωχημένο) διατηρεί πλήρη ζωντάνια και εξαιρετική επικαιρότητα: «Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία»: και τα τρία μαζί και αδιαίρετα.

 

- «Ἄρτος καρδίαν ἀνθρώπου στηρίζει» (Ψαλμ. 103:15). Είναι ουσιώδες για τον άνθρωπο το καθημερινό ψωμί. Ταυτόχρονα όμως,

 

- «Οὐκ ἐπ’  ἄρτῳ μόνῳ ζήσεται ἄνθρωπος» (Ματθ. 4:4). «Λάβετε», λοιπόν, «παιδείαν καὶ μὴ ἀργύριον, καὶ γνῶσιν ὑπὲρ χρυσίον δεδοκιμασμένον» [«Προτιμήστε την παιδεία από το ασήμι, και βάλτε την γνώση πάνω κι απ’ το εκλεκτό χρυσάφι»] (Παροιμ. 8:10). Και τελικά

 

- «Τῇ ἐλευθερία, ᾗ Χριστὸς ἡμᾶς ἠλευθέρωσε, στήκετε καὶ μὴ πάλιν ζυγῷ δουλείας ἐνέχεσθε» [«Μείνετε σταθεροί στην ελευθερία, για την οποία μας ελευθέρωσε ο Χριστός, και μην ξαναμπαίνετε κάτω από ζυγό δουλείας»] (Γαλ. 5:1).

Είναι χρέος των Χριστιανών ο αγώνας εναντίον κάθε είδους τυραννίας, γιατί ο άνθρωπος πλάστηκε κατ’ εικόνα και ομοίωση Θεού, προικισμένος με το νοερό και το αυτεξούσιο. Είναι πνευματικό χρέος μας η αντίσταση στο κοινωνικό κακό και η συμπαράσταση καθημερινά στον άνθρωπο της διπλανής πόρτας που αδικείται.

 

Ας θυμηθούμε μία μαρτυρία (δημοσιευμένη εδώ και χρόνια) από εκείνες τις ημέρες της εξέγερσης (στη Νομική Σχολή πρώτα και στο Πολυτεχνείο κατόπιν):

 Ο Αναστάσιος Γιαννουλάτος (τότε επίσκοπος Ανδρούσης, σήμερα αρχιεπίσκοπος Τιράνων και πάσης Αλβανίας), 

«με άλλους κληρικούς συγκροτεί ομάδες, ώστε να φτάσουν στους φοιτητές τρόφιμα και φάρμακα. 

Κάνει επαφές, ώστε να αποφευχθεί η βία από την πλευρά της αστυνομίας. 

Εκείνοι απλώς τον άκουγαν [...]. 

Μάλιστα επισήμανε και στους άλλους καθηγητές να μεσολαβήσουν. 

Ένας από τους καθηγητές τού θύμισε το ευαγγελικό: "φρόνιμοι [: μυαλωμένοι, συνετοί] ως οι όφεις". 

Τότε απάντησε: "Φρόνιμοι ναι, αλλά όφεις ποτέ!"».