Να παλέψεις για τη σιωπή του νου σου.
Μην τον αφήσεις στη διάλυσή του.
Αν δεν προσέξεις,
θα τρέχει από δω κι από κει,
χωρίς σκοπό, χωρίς νόημα.
Θα παρατηρείς τα πάντα,
θα κρίνεις τα πάντα,
θα νομίζεις πως φτιάχνεις τον κόσμο
και την ίδια ώρα θα γεμίζεις, ανεπαίσθητα,
περιφρόνηση για τον κόσμο.
Χωρίς να το καταλάβεις,
θα μάθεις ν’ ανεβάζεις τον εαυτό σου
σ’ ένα θρόνο ψηλό κι από κει
να μετράς τους πάντες και τα πάντα
με το δικό σου το μέτρο.
Και θα μάθεις να μιλάς,
να μιλάς πολύ!
Η σιωπή όμως…,
η σιωπή!
Άγιος Νεκτάριος, επίσκοπος Πενταπόλεως
* Μαζί και τα τελευταία του λόγια ...
Να γιατί είναι τόσο μεγάλος.
Και για ποιο λόγο τον έχει προικήσει τόσο πολύ ο Χριστός μας ...
* άκουσε τον παππούλη Ανανία,
που υπεραγαπούσε τον Άγιο
(μαζί θα΄ναι τώρα)
και θα καταλάβεις ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου