"Κυριακή ξημερώνει! Πόσο αγαπώ τις Κυριακές...

 

Κυριακή ξημερώνει...

Πόσο αγαπώ τις Κυριακές!

Παρότι τα 10 από τα σχεδόν 11 χρόνια του γάμου μου, 

ετοιμάζω και πηγαίνω μόνη μου με τα παιδιά στην Εκκλησία, 

τις αγαπώ τις Κυριακές.

Αγαπώ να ντυνόμαστε όμορφα και προσεγμένα.

Είναι κι αυτό μια ένδειξη σεβασμού, 

κάνει πιο  ξεχωριστή αυτή την ημέρα της εβδομάδας.

Αγαπώ που πηγαίνουμε στην Εκκλησία μας

και να μας υποδέχονται χαμογελαστές καλημέρες 

από την αγαπημένη μας νεωκόρο και τους επιτρόπους.

Αγαπώ να κοινωνούμε όλοι μαζί από τον ιερέα - σύζυγο - μπαμπά μας.

Είναι μια αίσθηση πολύ ιδιαίτερη, 

που δεν μπορώ να την περιγράψω ακριβώς.

Αγαπώ να βλέπω τα κορίτσια μου 

να νιώθουν τόσο οικεία στο ναό

και τον μικρό να εξερευνά 

και να κάνει τον Σταυρό του μπροστά στις εικόνες.

Αγαπώ μετά την Θεία Λειτουργία τον καφέ.

Είτε μόνη μου με τα παιδιά,

είτε με αγαπημένους φίλους, 

είναι μια ώρα που πραγματικά 

με γεμίζει δύναμη για όλη την εβδομάδα.

Πολλές φορές ξυπνάω την ώρα που φεύγει ο άντρας μου (γύρω στις 6) 

και μαγειρεύω, 

ώστε να είμαι ελεύθερη μετά την Λειτουργία 

και να απολαύσω αυτή την στιγμή της μέρας.

Αγαπώ το οικογενειακό Κυριακάτικο τραπέζι, 

που είναι πάντοτε προσεγμένο,

είτε θα είναι στο σπίτι μας,

είτε σε κάποια γιαγιά, 

είτε με φίλους.

Αγαπώ τα Κυριακάτικα μεσημέρια,

που είναι η καθεαυτή ολοδική μου ώρα:

είτε θα γράψω, 

είτε θα διαβάσω, 

είτε θα δω μια ταινία.

Αγαπώ τα Κυριακάτικα απογεύματα, 

που μπορεί να δούμε έναν φίλο 

ή να πάμε στην σύναξη της ενορίας

και να γεμίσουμε από την χαρά της συναναστροφής.

Κι έτσι ευλογημένα ξεκινάει η εβδομάδα μας.

Δόξα τω Θεώ για αυτές τις Κυριακές.

 #mamagiaspiti  

   ~ αν διαβάζοντας όλα αυτά,

θες κι άλλα τη "Μαμά για σπίτι", 

την Κατερίνα Δανδουλάκη δλδ, 

ζούληξε για μια στγμή το παρακάτω εικονίδιο...

|για την ανεξάντλητη "συν αυτώ", 

Πολυξένη Ρέρρα, εμείς τι να πούμε; 

Όρεξη να΄χετε να βλέπετε τι μας έχει προσφέρει...