.jpg)
|"αμφ." σχόλιο:
Δεν ήταν πως ο κόσμος ήταν λίγος.
Ο κόσμος ήταν πολύς.
Είχε πολλές οικογένειες και πολλά παιδιά.
Όχι τόσο κόσμο όμως όπως θα΄πρεπε.
Να είχε πνιγεί δηλαδή η πλατεία Συντάγματος
από τις ατελείωτες οικογένειες
κι από τα αναρίθμητα παιδιά.
Κι όχι μόνο…
Δεν πειράζει όμως, γιατί ο Θεός ξέρει.
Κι ας είναι το φύραμα μικρό.
Πάντα ήταν.
Κάποιοι από τους εκεί προσευχομένους
ή από τους «δι΄ευλόγους αιτίας απολειφθέντες»
μπορεί να έχουν τέτοια παρρησία
που να γυρίσουν
«τα αποφασισμένα και συμφωνημένα»
τούμπα…
Αλλά και να μην γίνει το ποθούμενο,
εμείς πάλι θα ελπίζουμε.
Γιατί δεν αποφασίζουν οι άνθρωποι,
αλλά ο Θεός.-
ναι, ο κόσμος δεν αλλάζει πορεία. ας μην περιμένουμε πια τίποτα καλύτερο, θα πηγαίνουμε ολοένα στα χειρότερα. Ανήφορος πια δεν υπάρχει μόνο κατήφορος. όσοι έχουνε μέσα τους το φόβο του Θεού αυτοί οι λίγοι θ' απομείνουνε " το μικρόν ποίμνιον" που είπε ο Χριστός. Κι αν γράφουμε, γι' αυτούς γράφουμε και για τους ίδιους τους εαυτούς μας που κινδυνεύουμε να αρπαχτούμε από τα δίχτυα που' ναι μπλεγμένοι εκείνοι που θέλουνε να δασκαλέψουνε. Ποτέ δεν μίσησε άνθρωπος τον άνθρωπο τόσο πολύ όσο στον καιρό μας. Και τον μίσησε στο όνομα αυτής της "ελευθερίας" που λέγει πως είναι το πολύτιμο απόχτημα της εποχής μας. Μισημένες είναι οι ηθικές κουκουβάγιες και οι χριστιανικές μοιρολογήστρες. Ποτέ ο χριστιανός δεν μισήθηκε όσο σήμερα , ούτε επί Νέρωνα. Ποιός φταίει για αυτήν την κατάσταση? Όλοι μας!!! Φώτης Κόντογλου
ΑπάντησηΔιαγραφή