...Πέρασα από το σπίτι του Γκάτσου, πήρα τους στίχους και μετά πήγα να πάρω τον Χατζιδάκι για να πάμε στο στούντιο.
Τότε ήταν διευθυντής στο Τρίτο πρόγραμμα και αργούσε να ξυπνήσει το πρωί.
Αφού είχαμε αναβάλλει την ηχογράφηση τρεις φορές γιατί κοιμόταν αργά.
Στο δρόμο λοιπόν δεν μιλούσαμε καθόλου, ήταν αγουροξυπνημένος…
Του είπα «θα μιλήσουμε στο στούντιο;»…
«Ναι» μου απάντησε…
Στην ηχογράφηση έπαιζε κιθάρα ο Νότης Μαυρουδής και μπουζούκι ο Θανάσης Πολυκανδριώτης.
Όταν πήγαμε εκεί του είπα πως μου έδωσε ο κύριος Γκάτσος αυτούς τους στίχους, το «Τσάμικο».
«Τι είναι αυτά…τσάμικο, τσάμικο…Καλά κάτσε με το
Νότη να πιεις καφέ στο μπαρ» μου είπε και πήρε τον Πολυκανδριώτη μέσα.
Τον τίτλο «Τσάμικο» τον έδωσε ο Γκάτσος από πριν.
Δηλαδή
ουσιαστικά είχε δώσει και το ρυθμό του τραγουδιού.
Σε λίγο βγήκε με το «Τσάμικο» έτοιμο.
Ο Νότης το έπαιξε και «τρελάθηκε».
«Τι είναι αυτό, θα σπάσω την κιθάρα μου» είπε ......
Στίχοι: Νίκος Γκάτσος
Μουσική: Μάνος
Χατζιδάκις
Ερμηνεία: Μανώλης Μητσιάς
"Αθανασία" Δίσκος
1976
Στα κακοτράχαλα τα βουνά
με το σουραύλι και το ζουρνά
πάνω στην πέτρα την αγιασμένη
χορεύουν τώρα τρεις αντρειωμένοι.
Ο Νικηφόρος κι ο Διγενής
κι ο γιος της Άννας της Κομνηνής.
Δική τους είναι μια φλούδα γης
μα εσύ Χριστέ μου τους ευλογείς
για να γλιτώσουν αυτή τη φλούδα
απ’ το τσακάλι και την αρκούδα.
Δες πώς χορεύει ο Νικηταράς
κι αηδόνι γίνεται ο ταμπουράς.
Από την Ήπειρο στο Μοριά
κι απ’ το σκοτάδι στη λευτεριά
το πανηγύρι κρατάει χρόνια
στα μαρμαρένια του χάρου αλώνια.
Κριτής κι αφέντης είν’ ο Θεός
και δραγουμάνος του ο λαός...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου