☆ "...Πρέπει λέει, να ξαναψηφίσουμε. Θα ψήφιζα λοιπόν ανθρώπους, που έχουν Χριστό μέσα τους. Ελλείψει αυτού, Ας έχουν Ελλάδα. Ελλείψει κι' αυτού, άς έχουν έστω, δίψα για αλήθεια και δικαιοσύνη. Σε καμμία περίπτωση όμως, ανθρώπους που δεν έχουν τίποτε απ' αυτά στην ψυχή τους... |Σταμάτης Σπανουδάκης

 

Ψηφίζοντας γι' άλλη μια φορά ......

[Συμβαδίζοντας και μεις για άλλη μια φορά με όσα λέει ο Σταμάτης...]

Παρ' όλο πού εδώ και χρόνια και έχοντας ολίγον "καεί", αρνούμαι πιά να εμπλακώ στίς σειρήνες της λεγόμενης  "πολιτικής" ζωής, θάθελα να μοιραστώ μαζί σας κάποιες,  όχι απαραίτητα σωστές, σκέψεις μου.

Πιάνω τον εαυτό μου, να θυμώνει και να  απογοητεύεται απο συγκεκριμένα πρόσωπα και συμπεριφορές. 

Τα πολλά όμως χρόνια που ζώ, μου θυμίζουν μυστικά, ότι έτσι ακριβώς αισθανόμουν και πρίν χρόνια, για τελείως άλλους τότε ανθρώπους.

Εν ολίγοις, βλέπω να αλλάζουν τα πρόσωπα, τα κόμματα, τα ονόματα, οι "ιδεολογίες", αλλά δυστυχώς να παραμένουν, η κακία, η φιλαυτία, η σιγουριά τών όποιων εφήμερων θέσεων και αυτή, η τόσο αποκρουστική, δίψα για εξουσία.

Καί ολα αυτά απο ανθρώπους που κλεισμένοι σε ένα δωμάτιο, μόνοι με τον εαυτό τους, δεν θάχαν ίσως τίποτε να πούν. 

Κι' όμως μιλάνε, μιλάνε, Θεέ μου πόσο πολύ μιλάνε, μην καταφέρνοντας τελικά να πούνε,τίποτε. 

Πεινασμένοι για προβολή, σεβασμό, αξιώματα, χειροκροτήματα και  όλα τα υπόλοιπα μπιχλιμπίδια τής εξουσίας.

Καί δώστου κορώνες και κοκορομαχίες και είπε αυτός και απήντησε ο άλλος και εννοούσε αυτό, μα όχι εννοούσε το άλλο.

Ματαιότης ματαιοτήτων και πάλι ματαιότης. Ενός μόνον εστί χρεία, αλλά άντε να το καταλάβουν αυτό, ως κυριολεκτικό και μοναδικό, διαχρονικό πολιτικό επιχείρημα.

Και εν τώ μεταξύ, κάθε μέρα που περνάει, το πληγωμένο πλοίο που κουβαλάει στα σπλάχνα του τον ήλιο και λέγεται Έλλάδα, βυθίζεται ακόμη λίγο. Όχι απο εχθρικά πυρά, αλλά απο τον ίδιο του τον  καπετάνιο, τους αξιωματικούς, το πλήρωμα και δυστυχώς, τους επιβάτες του. Όλων των θέσεων.

Μήπως αν τελικά βυθιστεί τελείως, αναδυθεί επιτέλους λουσμένο σε Θείο φώς και προορισμένο, όπως είναι η φύση του,για παντοτινά, καλοτάξιδα και νικηφόρα ταξίδια;

Όμως πρέπει λέει να ξαναψηφίσουμε. 

Εγώ βέβαια, φύσει και θέσει, δεν τα πάω καλά με τα πρέπει. 

Ούτε με τίς ψήφους. 

Ας είναι όμως. 

Υπόθεση εργασίας είναι αυτή, ή και ανεργίας αν θέλετε.

Θα ψήφιζα λοιπόν ανθρώπους, που έχουν Χριστό μέσα τους. Ελλείψει αυτού, άς έχουν Ελλάδα. Ελλείψει κι' αυτού, άς έχουν έστω, δίψα για αλήθεια και δικαιοσύνη.

Σε καμμία περίπτωση όμως, ανθρώπους που δεν έχουν τίποτε απ' αυτά στην ψυχή τους. 

Κι' ας λένε και ξαναλένε για λαό, για εργαζόμενους, για αδικημένους, για ανθρώπινα δικαιώματα και άλλες χιλιοακουσμένες και άνευ ουσίας και ουσιαστικού αντικρύσματος πιά, λέξεις.

Αγαπημένοι μου πολιτικοί. 

Σας τοποθέτησε ο Θεός, εν αγνοία σας μάλλον, πάνω σε ένα δίκοπο μαχαίρι. 

Τόσον καιρό μαχαιρώνετε τον αέρα, η τούς άλλους. Θα κριθείτε βέβαια γι' αυτό. 

Σ' αυτήν την μόνη πραγματική διάσταση, κανείς μας δεν την "σκαπουλάρει".

 Μαχαιρώστε επιτέλους έστω και την δωδεκάτην, λίγο τον εαυτό σας. 

Τίς φιλοδοξίες, τούς εγωισμούς , τον θυμό, τίς έριδες, τα ψέμματα, την άκρατη αρχομανία, και σας βεβαιώνω ότι ο λαός μας, θα σας αγαπήσει σε διάρκεια και όχι παροδικά για λίγους μήνες, όποιον τού τάζει τα περισσότερα. 

Δηλαδή όποιον, λέει τα καλλίτερα ψέμματα.

Η αλήθεια, πρέπει τελικά νά γίνει, το μόνο αποδεκτό σήμερα, πολιτικό σύνθημα. 

Όχι η αλήθεια του κόμματος, αλλά η αλήθεια του στόματος. 

Το ναί, ναί και το όχι, όχι. Πρίν και μετά τις εκλογές.

Κατά τα άλλα, όλα καλά κι' ευλογημένα.

Καί εύχομαι σε όλους τους υποψηφίους, τα καλλίτερα.

Φώτιση, διάκριση, χαρά, ειρήνη, πίστη, ελπίδα και κυρίως αγάπη,

σε μια χώρα που αιμοραγεί.....

|Stamatis Spanoudakis Σταμάτης Σπανουδάκης (OFFICIAL)