✨ «Τι ψάχνεις; Για σένα είναι το κομποσχοίνι!» |Γυρίζω και σε απόσταση ενός μέτρου βλέπω ολοζώντανο το Γέροντα Ιάκωβο να μου χαμογελά. Τον είδα ολοκάθαρα. Διέκρινα την υγρασία των ματιών του, τις φλεβίτσες στο πρόσωπο του, τη γενειάδα του... Συγκλονίστηκα...

 

✨  «Φεύγοντας από τη Μονή του Οσίου Δαυΐδ, 

όπου είχα έλθει με την οικογένεια μου για προσκύνημα 

το Σεπτέμβριο του 1997 μ.Χ., 

κι ενώ βρισκόμουν στην πύλη της 

αισθάνθηκα μέσα μου μια δυνατή επιθυμία 

να πάω να ξαναπροσκυνήσω τον τάφο του Γέροντα Ιακώβου.

 

Αισθανόμουν όπως αισθάνεται κάποιος 

που ξέχασε πίσω του κάτι πολύτιμο 

και θέλει να γυρίσει να το πάρει. 

Πραγματικά γύρισα με το γιό μου 

και στο ένα μέτρο πριν από τον τάφο του Γέροντα 

βλέπω κάτω στη γή ένα κομποσχοίνι.

 

Παίρνω το κομποσχοίνι στο χέρι μου, 

το υψώνω και το κρατώ επιδεικτικά, 

ώστε αν κάποιος από τους γύρω προσκυνητές το έχασε, 

να το δει και να' ρθει να το πάρει.

 

Εκείνη όμως ακριβώς τη στιγμή 

ακούω φωνή πίσω μου που μου έλεγε: 

«Τι ψάχνεις; Για σένα είναι το κομποσχοίνι».

 

Γυρίζω και σε απόσταση ενός μέτρου 

βλέπω ολοζώντανο το Γέροντα Ιάκωβο να μου χαμογελά. 

Τον είδα ολοκάθαρα. 

Διέκρινα την υγρασία των ματιών του, 

τις φλεβίτσες στο πρόσωπο του, 

τη γενειάδα του, 

όπως την είχε.

 

Ένοιωσα κάτι το ξεχωριστό, 

συγκλονίστηκα. 

Η κυριολεκτικά αυτή ζωντανή παρουσία 

του Γέροντα Ιακώβου μπροστά μου 

ήταν καθοριστική 

κι έβαλε μέσα μου 

τη σφραγίδα περί της βεβαιότητος της θείας παρουσίας».

 

|Γιώργος Ιωαννίδης, γιατρός παθολόγος από το Βόλο

(από τον Ηλία Καλλιώρα)