☆ "Όταν πριν από 17 χρόνια περίπου άρχισα τη δημοσιογραφική έρευνα για τον γέροντα Παΐσιο επισκεπτόμενος το σπίτι ενός ανθρώπου, του Νίκου Ζουρνατζόγλου, που αφιέρωσε τη ζωή του στο έργο για τον σημερινό Άγιο της εκκλησίας μας,στην αρχή είχα ορισμένα ερωτηματικά. Η ανθρώπινη λογική βλέπετε, πάντα συγκρούεται με το υπέρλογο του θαύματος και σε αυτά που άκουσα, διάβασα, ερεύνησα για τον γέροντα Παΐσιο το θαύμα ήταν παντού σε όλη του την ζωή...

 

        |γράφει ο φίλος Δημοσιογράφος, Βασίλης Κοντογουλίδης

   ...Αλλά και η ταπεινότητα, η απλότητα, η αγάπη για το Θεό και τους ανθρώπους.

Μετά από μελέτη αρκετών μηνών αποφάσισα κάπου στο 2009 να κάνω την πρώτη εκπομπή για τον βίο του γέροντα με οδηγό το εξαιρετικό βιβλίο του Νίκου "Μαρτυρίες προσκυνητών". 

Η αλήθεια είναι ότι ακόμα δεν είχα κατασταλάξει αν όλα αυτά που διάβασα στο βιβλίο ήταν βιώματα του κόσμου ή υπερβολές. 

Η λογική βλέπετε, η τετράγωνη ανθρώπινη λογική και ο φόβος μήπως χαρακτηριστω θρησκόληπτος και φαντασιομανής με έκαναν συγκρατημένο και αρκετά προβληματισμένο για το πως θα παρουσίαζα αυτό τον γέροντα, που όλα έδειχναν ότι ήταν ο μεγαλύτερος σύγχρονος Άγιος της εποχής μας.

Παραμονές της εκπομπής και ενώ έβαζα τις τελευταίες πινελιές στην προετοιμασία της μελετώντας στο σπίτι μου, με έναν θαυμαστό τρόπο που δεν εξηγείται με την ανθρώπινη λογική, ο Άγιος μου παρουσιάστηκε με ένα γλυκύτατο χαμόγελο και μια ζεστή και γεμάτη αγάπη φωνή και μου είπε πράγματα που θα με συνοδεύουν σε όλη μου τη ζωή. 

Από τότε έγιναν πολλά. 

Καταρχάς η εκπομπή προβλήθηκε και έκανε ρεκόρ τηλεθέασης προκαλώντας δυστυχώς ζήλια σε κάποιους τότε στο κανάλι.

Να είναι ευλογημένο, ήταν η απάντηση που έπρεπε να δώσω, αφού αυτή ήταν η αγαπημένη φράση του γέροντα. 

Ακολούθησε μια ραδιοφωνική εκπομπή που κυριολεκτικά έσπασαν τα τηλέφωνα του ραδιοφώνου από εκατοντάδες ακροατές, που κατέκλυσαν το τηλεφωνικό κέντρο του σταθμού, στην οδό Αγγελάκη τότε. 

Ακολούθησαν και άλλες εκπομπές και παρουσιάσεις και ο γέροντας έμπαινε στα σπίτια όλο και περισσότερων ανθρώπων. 

Και όπως ήταν αναμενόμενο, τον Ιανουάριο του 2015 έγινε η Αγιοκατάταξή του ως Αγίου της εκκλησίας μας.

Γράφτηκαν πολλά βιβλία δυστυχώς και για εμπορικούς λόγους,έγιναν εκπομπές lifestyle στην τηλεόραση, κάποιοι ειρωνεύτηκαν, χλεύασαν και λέρωσαν το στόμα τους , επιτιθέμενοι στον "αγράμματο Παΐσιο".

Και φτάσαμε στο σήμερα όπου η ζωή του Αγίου έγινε σήριαλ στο Μέγκα και κάθε Παρασκευή βράδυ μπαίνει στα σπίτια 1.500.000 ανθρώπων, ούσα η μεγαλύτερη σε τηλεθέαση εκπομπή της Ελληνικής τηλεόρασης. 

Παρακολουθώντας και χθες το σήριαλ με δάκρυα στα μάτια όπως κάθε Παρασκευή, συνειδητοποίησα γιατί και σε μένα τον ελάχιστο έδωσε εκείνο το μήνυμα με την παρουσία του ο Άγιος, όπως βλέπουμε στο σήριαλ να προβάλλονται απλά θαύματα που δεν εξηγούνται με την λογική και προκαλούσαν ακόμα και αρχιερείς της εποχής που δεν ήθελαν να κατανοήσουν την έννοια του θαύματος, διότι πολύ απλά στην ουσία δεν πίστευαν. 

Ο Άγιος Παΐσιος με ταπεινότητα επειδή είχε το θείο χάρισμα της προφητείας έδειχνε σεμνά και ταπεινά τον δρόμο της σωτηρίας στους ανθρώπους. 

Γι αυτό τον δρόμο η καλύτερα την διαδρομή δεν χρειαζόταν βαρύγδουπες θεολογικές και φιλοσοφικές αναλύσεις, παχιά λόγια, εγωιστικές προσεγγίσεις αλλά δύο λέξεις:

Απλότητα και αγάπη. 

Η ευχή "Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με" για τις δύσκολες στιγμές, η ευλογία της χαράς όταν ο άλλος σε αδικεί και σε κατηγορεί, η ταπείνωση, η προσφορά στον μη έχοντα, η δύναμη της προσευχής.  

Όλα αυτά είναι μεγάλη ευλογία που σε μια τοξική εποχή όπως αυτή που διανύουμε, μεταφέρονται σε εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους όλων των ηλικιών μέσα από την τηλεόραση τόσο αληθινά μέσω του θαυμάσιου αυτού σήριαλ. 

Τα βράδια της Παρασκευής έχουν πλέον νόημα ζωής, 

διότι είναι διαφορετικά από τα υπόλοιπα. 

Και έχουν όνομα: 

Άγιος Παΐσιος.-

|σχετικά με την "διάσημη" φωτογραφία στην αρχή της ανάρτησης, δες αν θες, εδώ...