♡ Η Αγία Παρασκευή δεν φοβήθηκε το σκοτάδι, γιατί το φως του Χριστού που κουβαλούσε μέσα της δεν το έσβηνε καμιά νύχτα... Ήξερε τι θα πει πόνος. Τι θα πει να μένεις μόνος, αλλά να μη φεύγεις από αυτό που πιστεύεις... |Χρόνια πολλά σε όσους βλέπουν με την καρδιά. Αυτή είναι η πιο βαθιά όραση απ’ όλες...

 

     |γράφει η εκ των "συν αυτώ", Αθηνά Γκοτσοπούλου

   "Αγία Παρασκευή...

 Αυτή που ήξερε να βλέπει κι όταν όλα σκοτείνιαζαν.

Δεν χρειάζεται να είσαι άγιος για να την καταλάβεις.

Αρκεί να έχεις περάσει μέσα από φωτιές και να βγήκες με την καρδιά σου ακόμα ζεστή.

Η Αγία Παρασκευή δεν φοβήθηκε το σκοτάδι, γιατί το φως του Χριστού που κουβαλούσε μέσα της δεν το έσβηνε καμιά νύχτα.

Της πήραν τα μάτια, αλλά όχι την όραση της ψυχής.

Ήξερε τι θα πει πόνος.

Τι θα πει να μένεις μόνος, αλλά να μη φεύγεις από αυτό που πιστεύεις.

Να σε ρωτάνε ποια είσαι, και να απαντάς με το βλέμμα – ακόμα κι όταν δεν βλέπεις.

Είναι μια Αγία που στέκει δίπλα μας κάθε φορά που νιώθουμε αόρατοι.

Κάθε φορά που δεν μας βλέπουν… αλλά εμείς βλέπουμε πιο καθαρά.

Μέσα μας. Στον Θεό – στο θαύμα που ψιθυρίζει ο καθένας .

Δεν είναι απλώς μια αγία. Είναι μια υπενθύμιση.

Ότι το φως δεν μπαίνει απ’ τα μάτια, αλλά απ’ την πίστη.

Κι η πίστη δεν είναι πάντα για όλους κάτι μεγάλο. Μπορεί να είναι κι ένα μικρό “κρατιέμαι ακόμα”.

Χρόνια πολλά σε όσους βλέπουν με την καρδιά.

Αυτή είναι η πιο βαθιά όραση απ’ όλες...

📿🕊️ 🌹