...Που να τη βρω τέτοια κλωστή
να λάμπει σαν διαμάντι
να 'χει του τόξου τ' ουρανού
το χρώμα δίχως άκρη;
Να βάλω Δόξα να χωρεί
η τόση εμορφιά σου
και με βελόνα ολόχρυση
να γράψω τ' όνομα σου
Να βρω βελόνι πιο χρυσό
δαντέλα να σου κάνω
και σε βελούδο πορφυρό
να κάθεσαι απάνω
Σαν τη σημύδα λυγερή
τον ουρανό που φτάνει
τη χάρη και την αρχοντιά
που έχεις δεν την κάνει
Να βρω λουλούδια να κεντώ
να μοιάζουν της καρδιάς σου
μ' αρώματα τσ' Ανατολής
να ραίνω τα μαλλιά σου
Τα δάχτυλα που κράτησαν
Τον Κύριο κι Υιό σου
τα μάτια τ' αμυγδαλωτά
που 'χεις στο πρόσωπο σου
Να βγω στης Τύρου τα στενά
πορφύρα να αγοράσω
του αιωνίου θρόνου σου
το κάθισμα να βάψω
Με χρίσμα επουράνιο
του μύρου Του κορμιού σου
σφράγισες το σωτήριο
σχέδιο Του Υιού Σου
Με τι να μοιάζεις γήινο
Δέσποινα Παναγία
πηγάδι απειρόβαθο
έχεις τα μεγαλεία
Ούτε γεννήθηκε όμοια
δε θα υπάρξει κι άλλη
απ' άνθρωπο και άγγελο
να στέκει πιο μεγάλη
Υπεραγία Μάνα μας
είπες να υποφέρεις
τέτοιο Σταυρό στους ώμους σου
γι' όλους εμάς να φέρεις
Έφερε η θυσία σου
της πτώσεως το τέλος
κι ήρθε στην ανθρωπότητα
ξανά το Μέγα Έλεος
Συ γονατίζεις και ζητάς
απ' Τον γλυκύ Υιό σου
"Σ' αμαρτωλό και βλάσφημο
Δείξε Το Έλεος σου"
Και τρέχουν όλοι να σε βρουν
σε κάθε δυσκολία
ξέρουν σε εσένα να μιλούν
με άλλη ευκολία
Κλαίγοντας σκύβει και φιλά
Τα πόδια Του Υιού της
εκείνη πάντα συγχωρεί
"το λάθος" του παιδιού της
Μάνα του κόσμου Παναγιά
εσύ λύεις τα λύτρα
εξαγοράζεις σφάλματα
Της Εκκλησίας μήτρα
Πόσο φτωχό το ευχαριστώ
μα ταπεινά το παίρνεις
και συγκινείς κάθε καρδιά
που ανάπαυση της φέρνεις
Ούτε να διανοηθεί
άνθρωπος δεν αντέχει
να φανταστεί αδύνατον
κοντά του να μη σ' έχει
Στο άκουσμα σου τρέμουνε
οι δαίμονες και φεύγουν
με Τον Σταυρό Τον Τίμιο
μακρυά απ' τον κόσμο τρέχουν
Χαίρε Μητέρα Του Θεού
και Τίμιε Σταυρέ μας
Τριάς Αγία Δόξα Σοι
Χριστέ μου φύλαξε μας...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου