☆ «Πρίν από χρόνια στό Ντιτρόιτ, μέ κάλεσαν σέ ένα σπίτι νά εξομολογήσω έναν ογδοντάχρονο, ό οποίος δέν ήθελε εξομολόγηση στήν ουσία, αλλά ήθελε νά τού κάνω ερμηνεία ενός ονείρου πού είδε. Εγώ άρπαξα όμως τήν ευκαιρία, καί από τό όνειρο έβγαλα τήν εξομολόγηση. Καί είπε αυτός ό ογδοντάχρονος άνθρωπος, πολλές καί φοβερές αμαρτίες, ακατανόμαστες, πού δέν μπορούμε ούτε κάν νά τίς ονομάσουμε...

 

    ...στίς εξωτερικές μας συζητήσεις. 

Τόσο φοβερές ήταν αυτές οί αμαρτίες…

Προσπάθησα λοιπόν νά τού βάλω μέσα, τή συναίσθηση τής βαρύτητος τής αμαρτίας, καί ότι αύριο μεθαύριο, είτε τού αρέσει είτε δέν τού αρέσει, είτε τό θέλει είτε δέν τό θέλει θά βρεθεί μπροστά στήν Κρίση τού Αγίου Θεού.

Καί τότε εκείνος ό άνθρωπος, κάτω από τή χάρη τού Αγίου Θεού, ώς άλλος ληστής, είπε 

«Θεέ μου, συγχώρεσε με τόν αμαρτωλό», 

δέν είπε 

«Μνήσθητί μου Κύριε όταν έρθεις έν τή βασιλεία Σου», είπε «Θεέ μου συγχώρεσέ με τόν αμαρτωλό», αυτό είπε, καί άρχισε νά κλαίει, καί νά κλαίει, καί νά κλαίει, καί νά κλαίει…

Μισή ώρα, μιά ώρα, μιάμιση ώρα, δύο ώρες… 

καί ’γω καθόμουν καί έκλαιγα μαζί του.

Τού διάβασα τή συγχωρητική ευχή, καί έφυγα. 

Αυτός κάλεσε όλους τούς δικούς του, καί είπε πόσο ανάλαφρος ένιωθε, γιατί ήταν καί πολύ γεμάτος.

Πάμπλουτος έν τώ μεταξύ, μέ εκατομμύρια εκατομμυρίων χρημάτων, καί άρχισε νά αγκαλιάζει όλους καί τό υπηρετικό προσωπικό, καί νά θέλει νά χορεύει τούς Ελληνικούς χορούς από τήν χαρά του τήν πολλή, γιατί ξελάφρωσε, πέταξε όλη τή σαβούρα του, καί τήν πήρε ό Σταυρός τού Κυρίου, καί χαρά, χαρά, χαρά,

 «πετάω σάν άγγελος, νοιώθω νά έχω φτερά, νιώθω νά έχω φτερά», καί έψαλλε ό,τι θυμόταν απ’ τήν πατρίδα του, μικρό παιδί, γιατί ήταν Ελληνοαμερικανός.

Καί από τά πολλά πηδήματα καί τήν πολλή του τή χαρά, αισθάνθηκε κούραση, λέει:

«Άς ξαπλώσω παιδιά μου λίγο τώρα, πέντε λεπτά έτσι, νά ξεκουραστώ. 

Θεέ μου σ’ ευχαριστώ, πού δέχτηκες εμένα τόν αμαρτωλό!

Σ’ ευχαριστώ, σ’ ευχαριστώ, σ’ ευχαριστώ!»

 Καί πέθανε.

Θάνατος οσιακός, όπως αυτού τού ανθρώπου, πού ήταν επάνω στό Σταυρό τού κακούργου».

    (άγιος) Γέροντας Εφραίμ ό Φιλοθεϊτης-Αριζονίτης (1928-2019✞)

   |εμείς από τον Niko Lakis