✨ "Όταν φεύγω από την Τήνο, νιώθω έναν κόμπο στην καρδιά... Είναι σαν να αφήνω πίσω ένα κομμάτι του εαυτού μου. Όλα μένουν εκεί να με περιμένουν... Κι Εσύ, Μεγαλόχαρη Παναγία μου, είσαι η αγκαλιά που δεν σβήνει ποτέ...

 

               |κείμενο & φωτογραφία από την εκ των "συν αυτώ", Petty Papad

 ·

Η νοσταλγία για την Τήνο μου 💙 είναι γλυκόπικρη· 

πονάει γιατί απομακρύνομαι 

αλλά ταυτόχρονα με κρατάει δεμένη μ’ έναν τόπο 

που πάντα θα με καλεί να γυρίσω...

 

Η νοσταλγία για την Τήνο 

είναι δεμένη με την πίστη και την παρηγοριά 

που βρίσκεις μπροστά στη Μεγαλόχαρη.

Για αυτό και κάθε επιστροφή 

είναι σαν μια αναπνοή ύστερα από μακρύ βύθισμα.

 

Όταν φεύγω από την Τήνο, νιώθω έναν κόμπο στην καρδιά...

Είναι σαν να αφήνω πίσω ένα κομμάτι του εαυτού μου. 

Οι ομορφιές αμέτρητες, 

τα χωριά, 

οι θάλασσες της, 

ο λατρεμένος άνεμος, 

ο ήλιος της,

οι άνθρωποι της...

κυρίως οι φίλοι...

Όλα μένουν εκεί να με περιμένουν.

Μα πιο πολύ μου λείπει η Μεγαλόχαρη Παναγιά. 

Η εικόνα Της που με γεμίζει 

γαλήνη, 

χαρά, 

αισιοδοξία...

Η δύναμη που παίρνω 

κάθε φορά που ανεβαίνω την ανηφόρα και τα σκαλιά Της. 

Ξαναγιεννιέμαι!!

Η ψυχή μου λαχταρά εκείνη τη στιγμή 

που θα ξανασταθώ μπροστά Της, 

για να νιώσω ξανά την αγκαλιά της Τήνου 

και της Παναγιάς που την προστατεύει.

 

Μέχρι να γυρίσω πάλι κοντά Σου, 

Σε κρατώ μέσα μου σαν φως που με καθοδηγεί και με στηρίζει.

Κι έτσι, όσο κι αν πονά ο αποχωρισμός, 

παρηγοριέμαι με τη σκέψη πως πάντα θα επιστρέφω. 

Γιατί η Τήνος είναι το σπίτι μου 

κι Εσύ, Μεγαλόχαρη Παναγία μου, 

είσαι η αγκαλιά που δεν σβήνει ποτέ.-

ΥΓ:

Η Petty εμΦανώς "κολλημένη" με την Τήνο της...

Εσύ; Ποιον τόπο έχεις χαραγμένο στην καρδιά σου;