[Κάτι
τέτοια γίνονται όταν κάνεις τον σταυρό σου και ξεκινάς...]
|κάπως έτσι έγραψε το παρακάτω η art...
«Ἆρον
ἆρον, σταύρωσον αὐτόν»
Φώναζε ο όχλος.
Κραύγαζε.
Απαιτούσε.
Και ο
Πιλάτος υπέκυψε.
Βλέπεις, η δύναμη των πολλών
πολλές φορές νικάει και την αλήθεια.
Νικάει και χωρίς κανένα αποδεικτικό στοιχείο,
αρκεί που το λένε «οι πολλοί».
Η αλήθεια όμως δεν είναι ιδεολογία,
δεν απαιτεί καμία απόδειξη
για να κάνει αισθητή την
παρουσία της.
Η αλήθεια είναι πρόσωπο
και το πρόσωπο της αλήθειας
το είχε μπροστά του ο Πόντιος Πιλάτος
όταν Του ανακοίνωσε την απόφαση του όχλου.
Εκεί, όλοι νόμιζαν ότι γράψανε ιστορία.
Νόμιζαν ότι πήραν στις πλάτες τους
μία τεράστια νίκη
απέναντι σε Έναν
που μόνοι τους λύσσαξαν να θανατώσουν.
Σε εκείνη λοιπόν την στιγμή
ο Ιησούς γειώνει με έναν αφοπλιστικό λόγο τον Πιλάτο
και τους ψηφοφόρους του...
«Οὐκ εἶχες ἐξουσίαν οὐδεμίαν κατ’ ἐμοῦ,
εἰ μὴ ἦν δεδομένον σοι ἄνωθεν·».
Φανερώνει στον Πιλάτο την Θεία Πρόνοια
όντας (με τα ανθρώπινα μάτια) σε μία μειονεκτική
θέση.
Έμοιαζε
με μειονεκτική θέση κι όμως δεν ήταν.
Ο Κύριος παραδόθηκε στα χέρια των σταυρωτών Του
εκούσια.
Παρέδωσε στους αμαρτωλούς το σώμα Του
ο μόνος αναμάρτητος.
Τόσο αγαπούσε
και αγαπάει
ο Θεός τον αμαρτωλό άνθρωπο.
Τόσο που παρέδωσε τον Υιό του τον Αγαπητό στον Σταυρό
για να πάρει πάνω Του τις αμαρτίες όλων μας.
Οι αμαρτίες όλων Τον ανέβασαν στον Σταυρό,
όχι μόνο οι σταυρωτές Του.
Αυτό να θυμάσαι
όταν Τον ατενίζεις
και μην πλανηθείς!
Ο Σταυρός
για άλλους είναι βάσανο.
Για
άλλους βάρος και κακοτυχία.
Για τους
Ιουδαίους σκάνδαλο.
Για τους
ειδωλολάτρες ανοησία.
Για τους
χριστιανούς;
Να είναι καύχημα,
δύναμη,
περηφάνια,
ελπίδα
και σιγουριά
πως θα οδηγήσει στην
Ανάσταση.
Γιατί η Ανάσταση προϋποθέτει Σταυρό
και όσοι σταυρώνουν
χάνονται,
ενώ όσοι σταυρώνονται
ανασταίνονται.
Να το
εύχεσαι!
Στο εύχομαι.-
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου