Τρίτη 25 Νοεμβρίου 2025

✨ " – Έλα Σεραφείμ…! Κράτα γερά, Σεραφείμ και μη φοβάσαι! Ο Θεός είναι μαζί σου! Όλα θα πάνε καλά. Κράτα γερά, Σεραφείμ… |Ο Άγιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης και ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Σεραφείμ [της κ.Σωτηρίας Νούση]

 

 

✨ Μια παγωμένη χειμωνιάτικη μέρα του 1988, 

με τη μεσολάβηση της κ. Σωτηρίας Νούση, 

στις 5 το απόγευμα συναντήθηκε ο Άγιος Πορφύριος 

με τον Αρχιεπίσκοπο Σεραφείμ, 

λόγω της καρδιάς του Αγίου, 

η συνάντηση έγινε μέσα στο αυτοκίνητο 

που τον μετέφερε έξω από το σπίτι του Αρχιεπισκόπου.

 

✨ Έλα μέσα, Μακαριώτατε, να τα πούμε…”.

 

Και αφού μπήκε μέσα, στη θέση του οδηγού, 

άρχισαν επί πολλή ώρα να συζητάνε… 

Όταν τελείωσαν, ήταν και οι δύο συγκινημένοι, 

σχεδόν δακρυσμένοι, 

και αφού αλληλοασπασθήκανε, 

με φώναξε ο Αρχιεπίσκοπος και μου είπε:

 

 "Άκουσε…, 

άλλη φορά δεν θα φέρεις εδώ τον Γέροντα, 

αλλά θα πάμε εμείς εκεί!”..

 

✨ Αργά το βράδυ με παίρνει τηλέφωνο ο Άγιος στο σπίτι:

 

“Άκουσε να σου πω… 

Αυτή τη συνάντηση δεν την είχες κανονίσει εσύ, 

αλλά η θεία Πρόνοια για το καλό της Εκκλησίας!

 

✨ Και την ώρα που μιλούσαμε, 

ένιωθα έντονα τη θεία Χάρι να μας περιλούει 

και βγήκε τόσο νερό από το σώμα μου, 

που τα ρούχα μου είχαν γίνει μούσκεμα 

και τα πόδια μου στα παπούτσια έκαναν… πλίτσι-πλίτσι!

 

✨ Γι’ αυτό δεν σας μιλούσα στον δρόμο, 

διότι έτρεμα από το κρύο, 

αφού τα ρούχα μου ήταν μούσκεμα… 

Να τον πάρεις αύριο τηλέφωνο 

και να τον ευχαριστήσεις από μένα “.

 

Το ίδιο συγκινήθηκε και ο Μακαριώτατος, 

και μου είπε ενθουσιασμένος:

 

Δεν μπορούσα να φανταστώ 

τη Χάρι και την ευλογία του Γέροντα, 

αλλά ούτε και το χάρισμά του!”.

 

✨ Έκτοτε ο Άγιος μου τηλεφωνούσε 

όταν “έβλεπε ” με τα χαρισματικά μάτια της ψυχής του, 

σαν σε καθρέφτη, 

τα σχετικά προβλήματα με τον Μακαριώτατο, 

δηλαδή τις κινήσεις, τις παγίδες 

και τις ενέργειες κάποιων, 

που όχι μόνο δεν σέβονταν 

και δεν ήθελαν τον Μακαριώτατο, 

αλλά και τον πολεμούσανε.

 

Ποτέ, από το τηλέφωνο, 

δεν μου ανέφερε κάτι για τον Μακαριώτατο, 

ούτε το όνομά του, ούτε τον τίτλο του. 

Πρόσεχε πάρα πολύ τα λόγια του. 

Απλά μου έλεγε:

 

Έλα, είναι ανάγκη να σε δω…”. 


Και όταν πήγαινα, μου έλεγε:

 

Θα του πεις αυτό και αυτό. 

Ούτε λέξη δεν θα αλλάξεις!”.

 

Ήταν εντυπωσιακό, 

διότι “έβλεπε ” όλα τα πονηρά σχέδια 

και τις παγίδες 

που ετοιμάζανε οι πολέμιοι του Αρχιεπισκόπου…

 

Όταν του διάβαζα το μήνυμα έμεινε έκπληκτος, 

διότι οι εχθροί του ήταν πρόσωπα κοντινά 

που τα θεωρούσε φίλους του! 

Αυτό επαναλήφθηκε κάποιες φορές 

και είχα γίνει ταχυδρόμος 

που μετέφερε τα μηνύματα ανάμεσά τους.

 

Θυμάμαι που, σε κάποια σοβαρά “αδιέξοδα “, 

τρεις φορές έστειλε τον οδηγό του 

και έφερε τον Άγιο 

και μιλήσανε εκτενέστερα 

για τα διάφορα καυτά θέματα της Εκκλησίας.

 

. Ο φωτισμένος Γέροντας του υποδείκνυε 

ακριβώς τι να κάνει και τον συνεβούλευε.


Επίσης, τουλάχιστον άλλες δύο φορές, 

είχε πάει και ο ίδιος ο Αρχιεπίσκοπος στον Άγιο 

τηρώντας μυστικότητα.

 

Πήγαινε νύχτα με ένα απλό αυτοκίνητο. 


[Σύμφωνα και με άλλους μάρτυρες 

ο Αρχιεπίσκοπος είχε επισκεφτεί αρκετές φορές τον Άγιο, 

πάντοτε νύχτα, 

και πιθανότατα είχε εξομολογηθεί στο πετραχήλι του.]

 

Όσοι “ροκανίζανε” τον Θρόνο του Αρχιεπισκόπου 

απορούσανε πως κατάφερνε, 

τόσο πετυχημένα, 

να αποφεύγει όλες τις κακοτοπιές 

και τις παγίδες που του στήνανε, 

αν και ήταν ηλικιωμένος 

και αντιμετώπιζε ολοένα και σοβαρότερα προβλήματα υγείας.

 

Εκείνα τα χρόνια 

όλες οι κινήσεις του ήταν απόλυτα πετυχημένες, 

διότι είχαν την κρυφή σφραγίδα του Αγίου, 

δηλαδή του Θεού.

 

Μου ζήτησε να τηλεφωνήσω στον Άγιο για να του μιλήσει. 


Του έλεγε από το ακουστικό:

 

– Γέροντα, 

μπορεί να είμαι ο πιο αμαρτωλός άνθρωπος του κόσμου, 

αλλά πάσχω για την Εκκλησία! 

Για το καράβι της Εκκλησίας πεθαίνω, 

δεν θέλω να το χτυπήσω σε υφάλους… 

και σε ευχαριστώ πολύ που με βοηθάς, 

που μου συμπαραστέκεσαι….!

 

Και καθώς μιλούσανε, 

έτεινε το ακουστικό προς εμένα, 

για να ακούσω όσα του έλεγε ο Άγιος. 


Τον ενθάρρυνε λέγοντας:

 

Έλα Σεραφείμ…! 

Κράτα γερά, Σεραφείμ και μη φοβάσαι! 

Ο Θεός είναι μαζί σου! 

Όλα θα πάνε καλά. 

Κράτα γερά, Σεραφείμ…

 

Επέστρεψα το ακουστικό και μίλησαν για λίγη ώρα ακόμη. 

Αυτή ήταν η τελευταία τους επικοινωνία.


Στο τελευταίο αυτό τηλεφώνημα, 

ο Άγιος του άφησε τις τελευταίες υποθήκες και παραγγελίες, 

διότι μετά έφυγε για το Άγιον Όρος…

 

Λίγο μετά την κοίμηση του Αγίου, 

μου τηλεφώνησε κάποιος γνωστός μου Επίσκοπος 

και μου είπε πως επισκέφτηκε την προηγούμενη ημέρα 

μαζί με άλλους Αρχιερείς τον Αρχιεπίσκοπο 

και εκείνος τους αποκάλυψε τα εξής:

 

Μη σας κάνει εντύπωση που δεν παραιτούμαι. 

Δεν με ενδιαφέρει ο θρόνος, 

αλλά ούτε και συμφέρει στην Εκκλησία 

αυτή τη στιγμή να παραιτηθώ.

 

Εγώ ό,τι κάνω, 

είναι ακριβώς αυτό που μου είπε ένας Άγιος 

και χαρισματικός Γέροντας, 

ο π. Πορφύριος! 

Δεν μπορείτε να φανταστείτε 

πόσο καθαρά έβλεπε τα πράγματα. 

Είναι θεόπνευστος.

 

Δεν τον γνώριζα, 

αλλά η Σωτηρία Νούση επέμενε 

και δέχτηκα και μου τον έφερε εδώ! 

Που να το φανταστώ ότι υπήρχε τέτοιος άνθρωπος! 

Ό,τι μου είπε εκείνος κάνω! 

Και αυτή τη στιγμή… 

αυτό συμφέρει στην Εκκλησία.

 

Δεν με ενδιαφέρει για ό,τι λέτε, 

και για ό,τι γράφουν! 

Ο Θεός θα τα κρίνει…!”.

 

Εκείνη την εποχή, 

πολλοί άνθρωποι σκανδαλίζονταν 

και κατηγορούσαν τον Αρχιεπίσκοπο, 

διότι ενώ ήταν σε τόσο άσχημη κατάσταση υγείας 

(έκανε αιμοκαθάρσεις), 

δεν παραιτούνταν.

 

Άλλοι τον κατηγορούσαν, 

διότι επέμενε σε κάποιες Εκκλησιαστικές θέσεις. 

Πολλά αδίκως του καταμαρτυρούσαν. 

Ακόμη και υψηλά ιερατικά πρόσωπα ψιθύριζαν εναντίον του…

 

Δεν γνώριζαν ότι εκείνος είχε πάρει “θεία μηνύματα ” 

και οδηγίες από τον Θεό, 

μέσω του Αγίου Του, 

του απλού Γέροντος Πορφυρίου, 

και έκανε ακριβώς ό,τι του είχε παραγγείλει.

 

Ήταν αντίθετος με το φιλοπαπικό 

και οικουμενιστικό πνεύμα. 

Αγαπούσε υπερβολικά το ράσο και την ιεροσύνη. 

Ήταν αληθινός, 

Ορθόδοξος “Πατέρας ” της Εκκλησίας.

 

Κάποτε, σε μια συνέντευξή του, δήλωσε:

 

” Είμαι αυτός που φαίνομαι. 

Δεν έχω άλλο πρόσωπο. 

Απεχθάνομαι το ψέμα. 

Δεν φοβάμαι ούτε μη χάσω τον Θρόνο μου, 

ούτε και τον θάνατο… 

Φοβάμαι μόνο τον Θεό!”. 


Και λίγο πριν την κοίμηση του είχε δηλώσει, 

δείχνοντας την ταπείνωση του:

 

“Απ’ όπου με πιάσεις… λερώνεσαι”.

 

Με τη συμβολή και τη στήριξη του Αγίου Πορφυρίου 

είχε την μακροβιότερη αρχιερατεία στον θρόνο των Αθηνών.

 

Ο μακαριστός κ. Ιωάννης Χατζηφώτης, 

εκπρόσωπος τύπου 

και δημοσίων σχέσεων του Αρχιεπισκόπου Σεραφείμ 

δήλωσε κάποτε την εξής προφητεία:

 

” Ο π. Πορφύριος μου είπε 

πως ο Αρχιεπίσκοπος θα πεθάνει στον Θρόνο. 

Μέχρι το τέλος της ζωής του θα είναι Αρχιεπίσκοπος “. 

Όπως και έγινε.-

 

πηγή


|επιμέλεια ανάρτησης: Βάσω Καλλιανού 



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου