Ένας λαός που δεν έχει τίποτα
και έχει τα πάντα...
Μόλις γνωρίζουν τον Χριστό
κολλάει το τελευταίο κομμάτι του παζλ
και η ζωή τους γίνεται ακόμα πιό φωτεινή...
Πρόσωπα λαμπερά που μέσα στη βρώμα,
μοσχοβολούν
αγάπη!
Χαμόγελα στη χαρά...
Χαμόγελα στη δυσκολία...
Χαμόγελα στην πείνα...
Χαμόγελα ακόμα και στο θάνατο...
Χαμόγελα παντού...
25 τρελοί "μουτόκε"
(οι λευκοί στην τοπική διάλεκτο)
άφησαν δουλειές...
αφήφησαν τις δυσκολίες...
μοίρασαν λίγη χαρά...
και πήραν στις αποσκευές τους πολύ αγάπη...
Να έχουμε επίγνωση
πόσο τυχεροί είμαστε που έχουμε
νερό...
φαγητό...
στέγη...
Να ζούμε την κάθε μέρα
με ευγνωμοσύνη στο Θεό
για ό,τι έχουμε...
και ό,τι μας δίνει...
Ίσως έτσι να νιώσουμε και εμείς
λίγη από την δική τους χαρά...
|αν θες κι άλλα, δες το μικρό αυτό βιντεάκι,
|"αμΦ." ΥΓ:
Σαν να τα΄λεγε σωστά λοιπόν,
(π.Πέτρος πλέον)
όταν τα΄δειχνε
με τον μοναδικά σκηνοθετικό του τρόπο
στην αποθεωτική
(εκτός Ελλάδος...)
Kananga του...
("Έγκλημα κάνεις", αν δεν την έχεις δει!
Έχεις όμως μια ευκαιρία ακόμα!
Ζούληξε άΦοβα
πάνω στην αποθεωτική αΦίσα της
και την βλέπεις αμέσως...)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου