• Γνωρίζετε τον κύριο στην φωτογραφία;
Πρόκειται για τον Αμερικανό Πάστορα Asa Kent Jennings (1877-1933).
Θα μου πείτε, και;
Συνεχίζω λοιπόν.
Ο Ελληνικός στρατός και στόλος είχε προλάβει κατά ένα μεγάλο μέρος του να φύγει, το ίδιο έκανε και ο ύπατος αρμοστής της Σμύρνης Αριστείδης Στεργιάδης φροντίζοντας να... "διασώσει" αυτά που θεωρούσε πιο πολύτιμα, δηλαδή όλα τα χρήματα και τα έγγραφα που είχε στην κατοχή του.
Μόνο κάτι σκόρπια ξένα πολεμικά πλοία από τις ΗΠΑ, την Γαλλία, την Αγγλία και την Ιταλία, παρατηρούσαν από μακριά τους απελπισμένους και καταδιωκόμενους Έλληνες με διαταγές όμως από τις κυβερνήσεις τους να παραμείνουν απαθή...
Ο Jennings βλέποντας το αποτρόπαιο σκηνικό, δε χάνει καιρό.
Χρησιμοποιεί τις διασυνδέσεις του, και κατορθώνει να συναντηθεί με τον ίδιο τον Μουσταφά Κεμάλ, ρισκάροντας ακόμη και την ζωή του.
Παραδόξως αυτός δέχεται, αλλά με τρεις προϋποθέσεις:
1. Ότι αυτό θα γίνει σε διάστημα επτά ημερών
(στην συνέχεια δόθηκαν κι άλλες μέρες).
2. Ότι τα Ελληνικά πλοία που θα τους μετέφεραν, θα έμπαιναν στον κόλπο της Σμύρνης χωρίς να έχουν αναρτημένη την Ελληνική σημαία.
3. Και ότι δε θα έφευγε κανένας άντρας από 17-45 ετών
(ανησυχούσε μην τυχόν και ενταχθούν στον Ελληνικό στρατό και επιχειρήσουν επίθεση για ανακατάληψη της πατρώας γης...).
Αφού εξασφάλισε την άδεια του Κεμάλ, θα έπρεπε να βρει και πλοία.
Θα μου πείτε μπράβo του, το χρέος του το έκανε και με το παραπάνω, και τώρα μπορεί να επιστρέψει στο... Αμέρικα και να συνεχίσει την ζωή του. Κάποιοι άλλοι θα μπορούσαν να σκεφτούν έτσι, αυτός όμως όχι!
Στο λιμάνι της Μυτιλήνης παθαίνει σοκ αντικρίζοντας το σύνολο σχεδόν, του Ελληνικού στόλου, περίπου 25 πολεμικά, να βρίσκεται δεμένο στο λιμάνι του νησιού.
Πηγαίνει και βρίσκει τον ανώτατο στρατιωτικό διοικητή, τον Στρατηγό Αθανάσιο Φράγκου (1864-1923), τον οποίο παρακαλά ξανά και ξανά, να στείλει τα πλοία του για να σωθούν οι Έλληνες της Μικράς Ασίας, αλλά αυτός αρνείται.
Απελπισμένος αλλά χωρίς να το βάλει κάτω, πλησιάζει το Ελληνικό θωρηκτό "Κιλκίς", που εκείνη την στιγμή επέστρεφε στο λιμάνι της Μυτιλήνης, ανεβαίνει πάνω και προς τιμήν του ο κυβερνήτης Ιωάννης Θεοφανίδης τον δέχεται και ακούει τις ανησυχίες του.
Τότε ο Jennings, έξω φρενών, στέλνει η ώρα 4μμ ένα τελευταίο τηλεγράφημα με το οποίο απειλεί την Ελληνική κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό Τριαναταφυλλάκο, ότι αν δεν λάβει ευνοϊκή απάντηση μέχρι τις 6μμ θα τηλεγραφούσε χωρίς κρυπτογραφημένο κώδικα, έτσι ώστε το μήνυμα να γίνει γνωστό παντού, πως... η Ελληνική κυβέρνηση δεν επέτρεπε σε Ελληνικά πλοία να σώσουν Έλληνες πρόσφυγες, τους οποίους περίμενε βέβαιος θάνατος.
Ο εκβιασμός έπιασε!
Ήταν λίγο πριν τις 6μμ της 23ης Σεπτεμβρίου του 1922 όταν ήλθε η απάντηση:
"Όλα τα πλοία στο Αιγαίο τίθενται υπό τη διοίκησή σας, ώστε να απομακρύνετε τους πρόσφυγες από τη Σμύρνη".
Ο μικρόσωμος και καμπούρης Τζένιγκς, ο πάστορας που κάποιοι τον είχαν ως το... παιδί για τα θελήματα, ο νέος που λίγες μέρες πριν ήταν απλά ο βοηθός υπεύθυνος ενός κέντρου νεότητητας, θα γινόταν για το επόμενο διάστημα "Ναύαρχος" του Ελληνικού στόλου!
Μαζί με τον πλοίαρχο Θεοφανίδη, καλεί τους κυβερνήτες των εκεί αγκυροβολημένων πολεμικών αλλά και εμπορικών πλοίων σε σύσκεψη στο θωρηκτό.
Ακριβώς τα μεσάνυκτα της μέρας εκείνης, μια μεγάλη αρμάδα πλοίων με επικεφαλής τον Τζένιγκς επιβιβασμένο στην γέφυρα του υπό Αμερικανική σημαία πλοίου "Propontis", ξεκίνησε για το λιμάνι της Σμύρνης.
Αφού ολοκληρώθηκε η επιχείρηση διάσωσης στην Σμύρνη, δόθηκε η άδεια και ξεκίνησε διάσωση στα κοντινά λιμάνια του Αϊβαλί, Βουρλών και Τσεσμέ, ενώ στην συνέχεια η επιχείρηση διάσωσης επεκτάθηκε σε ολόκληρη την έκταση της Μ. Ασίας, από την Συρία μέχρι και τον Εύξεινο Πόντο.
Μέχρι το τέλος Δεκεμβρίου του 1922 και αφού είχε εξασφαλιστεί ακόμη περισσότερος χρόνος, διασώθηκαν συνολικά 300.000 με 500.000 άνθρωποι, (υπάρχουν διαφορετικές εκτιμήσεις από τους ιστορικούς για τον ακριβή αριθμό), ενδεχομένως ανάμεσά τους και ο πρόπαππους ή η προγιαγιά σας.
Το Ελληνικό κράτος μετέπειτα τον όρισε αντιπρόσωπό του στη διάσκεψη της Λωζάνης για τον επαναπατρισμό των αιχμαλώτων πολέμου - παραδόξως το ίδιο έκανε και η Τουρκία, και αργότερα του απένειμε δύο παράσημα, το Σταυρό του Τάγματος του Σωτήρος και το Μετάλλιο Στρατιωτικής Αξίας (το οποίο είναι το υψηλότερο στρατιωτικό παράσημο).
Κι αυτό ήταν...
Σήμερα, σε ολόκληρη την Ελλάδα αλλά και την Κύπρο, μονάχα τέσσερις φορείς, τέσσερις μόνο Δήμοι έχουν τιμήσει την μνήμη και τις ενέργειες του ανθρώπου αυτού.
Έναν... "ξένο", ο οποίος πιθανότατα έσωσε δεκάδες ή και εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες!
Με τον Jennings θ' ασχολούμαστε τώρα;
Πηγές:
-Βιβλίο: «Η μεγάλη φωτιά» του Lu Ureneck εκδόσεις Ψυχογιός (Νοέμβριος 2016).
-Εκπομπή ΕΡΤ Μηχανή του χρόνου: «Ο Σίντλερ της Σμύρνης»
-Κωνσταντίνος Βουβουδάκης «Asa Kent Jennings».
-Roger Jennings "One Man Changed Greece and Turkey Forever"
-Wikipedia «Asa Kent Jennings».
-Ντοκιμαντέρ μικρού μήκους: The Strange Destiny» – «Tο Παράξενο Πεπρωμένο» του 1945, παραγωγής Metro Goldwyn Mayer Studios.
-Βιβλίο: Smyrna, September 1922: The American Mission to Rescue Victims of the 20th Century's First Genocide Paperback – Illustrated, 26 April 2016.
-Ιστορία του Ελληνικού Έθνους: (τόμος ΙΕ, σελίδα 238).
-Ντοκιμαντέρ: 1ου επαγγελματικού Λυκείου Άργους «Ο Άγνωστος Σωτήρας».
-Κων/νος Ρίζος Επίτιμος Σχολικός Σύμβουλος Οικονομολόγων.
-Γιώργος Μουλάς GreekNews.
-Horizon Weekly "Asa Kent Jennings".
Έρευνα: Κωνσταντίνος Παπαλεοντίου
~ στο σχόλιο ο Greg Davas:























