12 μήνες, μου λες...

Γράφει ο Κώστας Παναγόπουλος, costasgp@yahoo.gr

Αχ βρε άνθρωπε, είσαι άνεργος: σε καταλαβαίνω. 12 μήνες, μου λες. Είχες τη δουλίτσα εκείνη και όλα πηγαίνανε καλά.

Το λουλούδι θ’ ανθίσει, αδερφέ. Έχει ο Θεός, φιλαράκο. Είναι μια μικρή δοκιμασία, κάτι σαν μικρή ξηρασία. Αλλά θα δεις που θα έρθει βροχούλα, δροσερή και ωραία συννεφούλα που και πάλι θα σου δώσει δουλειά.

Υπομονή. Προσευχούλα. Να λες στην Παναγίτσα τον πόνο σου. Να βρίσκεις λιγάκι Χριστούλη τώρα που βρίσκεσαι στα δύσκολα. Να σου πω μια ιδέα εγώ;

Κουλουριάσου σαν μικρούλι παιδί και ψέλλισε το «Πάτερ Ημών». Ξεχαστήκαμε μέσα στα τρεξίματα και ξεχάσαμε να λέμε προσευχούλες. Αλλά θυμάσαι όταν ήσουν μαθητάκι; Γονάτιζες μέσα στα παπλώματα και χουχούλιαζες ωραίες παρακλήσεις, φωτεινούς παιδικούς εσπερινούς.

Έμεινες άνεργος, μού λες. 12 μήνες, μού λες. Εντάξει, θα περάσει. Και τότε θα τα σκέφτεσαι αυτά και θα λες «τι ωραίες προσευχούλες είχα κάμει όταν ήμουνα άνεργος». Το ξέρεις κι εσύ πως θα περάσει και όλα θα πάνε καλά. Και μετά θα περιμένει η Παναγίτσα το τάμα που Της είχες κάμει. Κι εσύ θα Της πας λαμπαδίτσα, ωραιοκίτρινη, ψηλή κι αρχοντικιά, με τον πρώτο μισθό της δουλειάς.

Αμήν. Να γίνει. Το λουλούδι θ’ ανθίσει θα δεις...

http://greecesaid.blogspot.gr/2014/10/12.html