Η σεμνή βασιλική στιγμή
Γράφει ο Κώστας Παναγόπουλος, costasgp@yahoogr - αφιέρωση*
Άχου μωρέ η Ελλάδα μας, τι γλυκιά πατριδούλα που είναι. Ζεστούληδες οι άνθρωποι μας, αρκεί να έχεις τις κεραίες σου ανοιχτές, ώστε να πιάνεις πράματα και θάματα, ωραίες συννεφούλες στιγμές.
Προχθές περπατούσα προς τα κάπου και τσούγκρισα σε μια λαϊκή. Καρότσια, τελάρα, φωνές. Κυρίες πέρα δώθε πολλές. Βλέπω μια γριούλα κυρία που πλησίασε μια ζητιανούλα και της έδωσε μια τσάντα πατάτες. «Πατάτες δε μου είπες;» της λέει - είπε η κυρία στην ζητιάνα. Η καημενούλα η ζητιάνα απόρησε, μάλλον χωρίς να το πιστεύει ότι είχε εισακουστεί απ΄την κυρία. Καταλάβατε τι είχε συμβεί;
Πήγαινε η κυρία στα ψώνια της και της είπε η ζητιάνα, αν μπορεί, να της πάρει λιγούλες πατάτες. «Εντάξει» θα της είπε η κυρία, αλλά που να το πιστέψει η ζητιανούλα ότι η κυρία εννοούσε τον λόγο της;
«Πατάτες δε μου είπες;» της λέει. Και της έδωσε την τσάντα πατατούλες. Ήμουνα μπροστά στη σκηνή και άχου μώρε η Ελλάδα μας τι σεμνές βασιλικές στιγμές. Σταυροκοπήθηκα στη μέση του δρόμου και πολύ το φχαριστήθηκα, μωρέ, γιατί έχουμε τέτοιους ανθρώπους.
Η Ελλάδα μας είναι ψυχουλίνα. Ο Θεός το δίνει αυτό, ««ὅτι πᾶσα δόσις ἀγαθὴ καὶ πᾶν δώρημα τέλειον ἄνωθέν ἐστι, καταβαῖνον ἐκ σοῦ τοῦ Πατρὸς τῶν φώτων».
Κ.Γ.Π. – Φεβρουάριος 2015
* [Αφιερώνεται στη συντακτική ομάδα του diakonima.gr μαζί με τις θερμότερες ευχαριστίες μου για την μέχρι τώρα αναδημοσίευση μίας ικανής μερίδας άρθρων μου στην άξια λόγου, σεμνή, βασιλική, και ευρείας επισκεψιμότητας ιστοσελίδα τους].
[Το παρόν άρθρο αναδημοσιεύτηκε στο diakonima.gr στις 03/03/2015]
[Το παρόν άρθρο αναδημοσιεύτηκε στο diakonima.gr στις 03/03/2015]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου