("αμφ.":
Ναι, είμασταν κι εμείς κάποτε παιδιά...
Και μάλιστα,τόσο παλιά!
Μια από τις "όμορφες" ιστορίες των παιδικών μας χρόνων, όπου το bulliyng μπορεί να ήταν άγνωστη λέξη, αλλά υπήρχε...)
Μπαλαδόφατσα και ποδοσφαιρική αλητεία...
Ναι, είμασταν κι εμείς κάποτε παιδιά...
Και μάλιστα,τόσο παλιά!
Μια από τις "όμορφες" ιστορίες των παιδικών μας χρόνων, όπου το bulliyng μπορεί να ήταν άγνωστη λέξη, αλλά υπήρχε...)
Πολύ πριν ο Μαραντόνα γίνει αυτός που γνωρίζουμε όλοι, πολύ πριν ξεκινήσουν οι συζητήσεις για το αν ήταν ο καλύτερος όλων των εποχών, πριν λατρευτεί στη Νάπολη, πριν κερδίσει Μουντιάλ, ήταν ένας απλός κοινός θνητός. Ένας ταλαντούχος Αργεντινός πιτσιρικάς που έπαιζε σε μια μικρή ομάδα της χώρας, τους Αρχεντίνος Τζούνιορς. Με το παρατσούκλι ο «αφάνας» ή «άφρο» (όπως θέλετε το μεταφράζετε) είχε ήδη ξεχωρίσει και οι δημοσιογράφοι μιλούσαν γι’ αυτόν με τα καλύτερα. Έκανε το ντεμπούτο του μόλις στα 16 του στο πρωτάθλημα, ήταν στην προεπιλογή για το Μουντιάλ του 1978 αλλά τελικά κόπηκε από τον Μενότι και είχε κατακτήσει το Παγκόσμιο Νέων ένα χρόνο αργότερα.
Την ίδια περίοδο η Μπόκα ήταν μια από τις πιο σκληρές ομάδες στην Αργεντινή, χωρίς τόση ποιότητα, αλλά με ένα ρόστερ γεμάτο μεγάλες προσωπικότητες. Και ίσως τον πιο τρελό τερματοφύλακα, τον Ούγκο Γκάτι (για όσους δεν έχουν διαβάσει το σχετικό κείμενο, μπορούν εδώ). Λίγες μέρες αφ’ ότου ο Ντιεγκίτο έκλεισε τα 20α του γενέθλια, οι Αρχεντίνος αντιμετώπιζαν την Μπόκα του Γκάτι στο στάδιο της Βέλεζ. Ο Γκάτι δεν ήταν εντυπωσιασμένος από τον Μαραντόνα και δεν άργησε να το δείξει σε δηλώσεις του πριν το παιχνίδι:
«Οι δημοσιογράφοι υπερβάλουν και έχουν φουσκώσει την εικόνα του Μαραντόνα. Καλό θα ήταν να προσέχει και τη φυσική του κατάσταση γιατί βλέπω έχει γίνει χοντρούλης. Δεν θα μου βάλει γκολ, σκοράρει μόνο από φάουλ»
Προπονητής τότε στους Αρχεντίνος Τζούνιορς ήταν ο Μιγκέλ Άνχελ Λόπες γνωστός για την ικανότητά του στο ψυχολογικό κομμάτι. Ο Ντιεγκίτο δεν είχε μάθει για τις δηλώσεις του Γκάτι μέχρι το πρωί του αγώνα στις 9 Νοεμβρίου του 1980, αλλά ο… καλοθελητής Λόπες τις μετέφερε στον παίκτη του για να του δώσει μεγαλύτερο κίνητρο. Ο Ντιέγκο, γνωστός για την ταπεινότητά του άλλωστε, μόλις τις έμαθε του είπε:
«Έλεγα να του βάλω δύο γκολ σήμερα, αλλά θα του βάλω τέσσερα»...
Μπαλαδόφατσα και ποδοσφαιρική αλητεία...
(η συνέχεια και τα απίθανα στιγμιότυπα του παιχνιδιού εκείνου εδώ )
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου