Οι Σέρβοι, ήταν οι πρώτοι οι οποίοι ζήτησαν το 1930 από την Ιερά τους Σύνοδο την Ανακήρυξη του Τσάρου Νικολάου ως Αγίου, γιατί είχαν πεισθεί για την Αγιότητά του μετά από σειρά θαυμάτων, ένα εκ των οποίων είναι και το εξής:
Το έτος 1927 ο Αγιογράφος Σ. Φ. Κολέσνικωφ, που εργαζόταν σε μία Εκκλησία της Ιεράς Μονής του Αγίου Ναοὺμ στην Αχρίδα, σκέφθηκε να αγιογραφήσει στους τοίχους τα πρόσωπα δεκαπέντε Αγίων. Αγιογράφησε δεκατέσσερις από αυτούς, αλλὰ κάποιο μυστηριώδες αίσθημα τον εμπόδιζε να αποτελειώσει το έργο.
Έτσι περίμενε λίγο καιρό.
Μιά μέρα κατά το σούρουπο, μπήκε στην Εκκλησία όπου υπήρχε ένα θαυμάσιο φως, από τη δύση του ηλίου.
Τότε, στον κύκλο ο οποίος είχε μείνει κενός για την Αγιογράφηση του 15ου προσώπου Αγίου, είδε το θλιμμένο πρόσωπο του Αγίου Τσάρου Νικολάου!
Ο Αγιογράφος γεμάτος έκπληξη και συγκίνηση, έμεινε προς στιγμήν σαν παράλυτος!
Κατόπιν, του ήρθε μεγάλη επιθυμία να αγιογραφήσει το πρόσωπο, που είχε δει.
Και άρχισε να βάζει κατ' ευθείαν τα χρώματα, χωρίς να σχεδιάσει πρωτύτερα. Όλη τη νύχτα δεν ήταν δυνατό να κοιμηθεί. Το πρωΐ, τελείωσε το έργο του με ένα τέτοιο ζήλο, που δεν είχε αισθανθεί ποτέ στη ζωή του:
''Ζωγράφησα χωρίς φωτογραφία. Το πρόσωπο του Τσάρου είχε εκτυπωθεί στη μνήμη μου!!''...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου