Ρωτάω τους φίλους μου:
Τί είναι μεγαλύτερη παλιανθρωπιά;
Να καπηλεύεσαι τον Χριστό για
εθνική ιδιοτέλεια ή να τον καπηλεύεσαι για την βόλεψη, την ειρήνη, την ανάπαυση
σου ;
Η πείρα λέει ότι «ληστές και
τραμπούκοι» μετανόησαν και πήγαν στον παράδεισο.
Ειρηνιστές, «πράοι, αμερόληπτοι,
συνετοί, φρόνιμοι, ηθικολόγοι, θρησκευόμενοι», πουριτανοί, πολιτικά ορθοί, αμέτοχοι,
αγαπησιάρηδες, νομιμόφρονες, υγιεινιστές και ο λοιπός μελισσών των Καθαρών ανθρώπων
είναι τόσο γεμάτοι από την Καθαρότητα και την Σιγουριά της καλής τους πίστης,
που ούτε απ’ έξω...
Ουσιαστικά η παλιανθρωπιά είναι
στην νοικοκυροσύνη του μυαλού, στα Καθαρά χέρια.
Ουσιαστικά ο καθαρός θέλει έναν βίο
ατάραχο, ομαλό, ανώδυνο, χωρίς τρομερά ηθικά διλήμματα και οδυνηρές επιλογές.
Και πιστεύω ότι προσπαθεί να
κάνει τα πάντα για να εξουθενώσει όποιον βγαίνει από τις προκαθορισμένες
γραμμές.
Γιατί η διασάλευση της τάξης για
κείνον είναι το μεγαλύτερο αμάρτημα.
Γι΄ αυτό ας αναθεωρήσουμε την στάση
μας κάποιοι για να μην προσμετρηθούμε στους έκπληκτους στην μεγάλη ανατροπή του
Θεού...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου