☆ Ποιος κινδυνεύει από τους Τρεις Ιεράρχες; Γιατί και οι τρεις είναι τόσο επικίνδυνοι για την παιδεία της Ελλάδας; |ένα ποστ, ένα σχόλιο και δυο λόγια καρδιάς

Ανέβηκε στα social media η παρακάτω εικόνα.

Ανάμεσα στα πολλά σχόλια που διαβάσαμε, εντύπωση μας έκανε αυτό που έγραψε μια καθηγήτρια:

Υπάρχει και χειρότερο.. Μαθήτρια Β΄ λυκείου χθες απάντησε στην ερώτηση ποιοι ήταν οι τρεις Ιεράρχες.

«Κυρία μόνο τους δύο θυμάμαι... Μιχαήλ και Γαβριήλ»

Τι να κάνω κι εγώ...

Την πλησίασα, την αγκάλιασα και της είπα πως αυτά έχει ο έρωτας...

Πόσα παιδιά από αυτά που καταχειροκρότησαν την -μοναδική στα χρονικά- απόφαση του Υπουργείου να καταργήσει ουσιαστικά τη γιορτή, υποβιβάζοντάς την σε αργία, ξέρουν ποιοι είναι και τι έκαναν οι Τρεις Ιεράρχες;

Όχι μόνο τα παιδιά, αλλά και η ίδια η κοινωνία τους αγνοεί, πιθανόν και να μην τους θέλει και δεν μπορεί να τους ακολουθήσει, είχε πει ο Μητροπολίτης Μεσογαίας στην πανήγυρη του Ιερού Ναού Τριών Ιεραρχών του ΕΜΠ, σχεδόν προφητικά δυο χρόνια πριν.

Η Εκκλησία ωστόσο, τόνισε ο ιεράρχης τούς προβάλλει επίμονα.

Γιατί;

Τι έκαναν αυτοί οι άνθρωποι τελικά;

Ήταν καλοί άνθρωποι;

Μα υπάρχουν κι άλλοι καλοί άνθρωποι!

Ήταν έξυπνοι;

Υπάρχουν κι άλλοι έξυπνοι!

Ήταν μορφωμένοι;

Υπάρχουν άλλοι πιο μορφωμένοι!

Κάτι είχαν, κάτι μεγάλο που αντέξανε μέσα στην ιστορία, τους αγκάλιασε η Εκκλησία και τράφηκε η ίδια και έδωσε τροφή στην κοινωνία και στον κόσμο.

Ποιος έχει όμως, λόγους να παραμένουν άγνωστοι οι Πατέρες αυτοί;

Μήπως γιατί είναι επικίνδυνοι, όπως εύστοχα ακούσαμε στο πρωινό κήρυγμα ανήμερα της γιορτής τους; 

Είπε χαρακτηριστικά ο π. Απόστολος Τσολάκης μιλώντας στους μαθητές, τους γονείς και το προσωπικό των εκπαιδευτηρίων της Ελληνικής Παιδείας στις 30/1/2019:

Και οι τρεις είναι επικίνδυνοι για την παιδεία της Ελλάδας.

Γιατί έδωσαν και οι τρεις την παιδεία της ελευθερίας στον κόσμο.

Και όποιος έχει ελεύθερη παιδεία, ακόμα κι αν κινδυνεύσει, δεν θα δεχθεί να μετακινηθεί από τις αρχές του.

Παραμένει -αιώνες μετά- μεγαλειώδης ο διάλογος μεταξύ του Μόδεστου και του Μεγάλου Βασιλείου όταν ο πρώτος τον απείλησε με δήμευση περιουσίας, βασανιστήρια, εξορία και θάνατο.

Συγκλονίζει η άνεση με την οποία παραδίδει το θρόνο στους σφετεριστές του, ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος, προκειμένου να πάει στην αγαπημένη του ησυχία.

Προβληματίζει και ταυτόχρονα παραμένει υπόδειγμα φρονήματος ο λόγος του Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου όταν καταδικάστηκε σε εξορία, γιατί αντιτάχθηκε στη ματαιότητα και τη φιλαργυρία της αυτοκράτειρας.

Κάποιοι όμως, –σε παγκόσμιο επίπεδο- θέλουν να φτιάξουν νέα γενιά ανθρώπων που να μην έχουν τέτοιο φρόνημα. 

Να μην σκέφτονται.

Γι’ αυτό ξεκίνησε προσπάθεια αποδόμησης ταυτοτήτων, εθνικής, θρησκευτικής, πολιτιστικής, γλωσσικής, έμφυλης ...

Καταλαβαίνουμε τώρα ότι το χρέος μας είναι σύστοιχο της μεγαλοσύνης και της παιδείας που μας εμπιστεύτηκαν οι Τρεις Ιεράρχες.

Λέγοντας ΟΧΙ σε κάθε μορφή δουλείας, υποτέλειας και εξάρτησης.
Μένοντας δίπλα στα παιδιά, στα παιδιά μας, όχι στην οθόνη του κινητού ...
Και ζώντας ζωή ασκητική, αποδεσμευμένοι από τις ανέσεις της ζωής.
Γιατί αυτό είναι το φρόνημα και το ήθος της Εκκλησίας ! 

Υπ.

|πρώτη δημοσίευση στις 31/1/2019.

Δες πόσο επιβεβαιώνονται στο έπακρο (δυστυχώς σχεδόν όλα) όσα ειπώθηκαν εκείνο το κρύο βράδυ του ΄19...