Γιατί δεν γίνεται να κλείσει ο σταθμός που μιλάει στην ψυχή μας...

Τώρα ποὺ πέρασαν τὰ χρόνια μου

καὶ οἱ δυνάμεις μου μ’ ἐγκαταλείπουν,

θέλω νὰ παραιτηθῶ πιὰ

ὕστερ’ ἀπὸ 30 σχεδὸν χρόνια θητείας

στὰ προγράμματα τοῦ Σταθμοῦ

ἀλλὰ μὲ ἀναχαιτίζουν δύο ἀνίκητες δυνάμεις.

Πρώτη δύναμη εἶναι ἡ μνήμη

τῶν δυσκολιῶν ποὺ πέρασε ὁ Σταθμός μας,

τῶν ἐπιθέσεων,

τῶν συνεχῶν ἀπειλῶν γιὰ κλείσιμο,

τῶν οἰκονομικῶν δυσκολιῶν

παρ’ ὅλη τὴν δωρεὰν προσφορὰ

τῶν παραγωγῶν.

Ἀκόμα καὶ τρομοκρατικὴ ἐπίθεση

μὲ ἐμπρησμὸ ὑπέστη ὁ Σταθμός.

Αὐτὰ ὅλα συνθέτουν γιὰ μένα

μιὰ μαρτυρικὴ εἰκόνα τοῦ Σταθμοῦ.

Δεύτερη δύναμη

ποὺ δὲν μ’ ἀφήνει νὰ παραιτηθῶ

εἶναι ὁ λόγος ποὺ συχνὰ ἀκούω

ἀπὸ πολλοὺς καὶ πολλὲς φορὲς

στὶς περιοδεῖες μου στὶς ἐνορίες

τῆς Ἑλλάδας καὶ τοῦ ἐξωτερικοῦ.

«Κύριε Γανωτῆ, μᾶς παρηγορᾶτε,

ὁ Σταθμὸς μᾶς παρηγορεῖ».

Αὐτὸς ὁ λόγος μοῦ κόβει τὰ γόνατα,

γιατὶ εἶναι ἡ πραγματοποίηση

τοῦ ὁράματος τοῦ Σταθμοῦ.

Πολλοὶ μοῦ λένε

ὅτι κρατοῦν διαρκῶς ἀνοιχτὸ τὸν Σταθμὸ

καὶ πολλὲς νοικοκυρὲς

ἔχουν ἐγκαταστήσει τὰ κασετόφωνα

καὶ τὰ διαδίκτυα στὴν κουζίνα τους.

Θυμοῦμαι τὸν λόγο τοῦ Προφήτη Ἠσαΐα,

ποὺ ἀπευθύνεται στοὺς ἱερεῖς μὲ τὰ λόγια: «Παρακαλεῖτε,

παρακαλεῖτε τὸν λαόν μου».

Ὁ Θεὸς δοξάζει τὸν Ραδιοφωνικὸ Σταθμὸ

τῆς Πειραϊκῆς Ἐκκλησίας,

γι’ αὐτὸ καὶ ὁ Σταθμὸς

δοξάζει τὸν Τριαδικὸ Θεό.

Κώστας Γανωτής

Τεύχος 308, Δεκέμβριος 2018

Περιοδικό Πειραϊκή Εκκλησία