Η Μαμά με τα πολλά παιδιά...

Προτού ξεκινήσω την ανάρτηση αυτή, θέλω να σας προϊδεάσω πως δεν θα είμαι ευχάριστη. Επίσης, μπορεί να παρεξηγηθώ. 

Αλλά θέλω τόσο πολύ να εκφράσω αυτά που σκέφτομαι, που πραγματικά παίρνω το ρίσκο να γίνω αντιπαθής.
Γιατί ορισμένα πράγματα πρέπει να τα λέμε, ειδικά όταν αιτία για αυτά είναι σχόλια κακεντρεχή, προς μια μαμά που προσπαθεί πάρα πολύ για τα παιδιά της. 

Εκείνοι οι οποίοι τα έκαναν, καμία αναστολή δεν είχαν, ούτε και ντροπή βέβαια. 

Έχει παρέλθει για μένα ο καιρός που σκεφτόμουν να μην εκφραστώ, μήπως και κάποιος ενοχληθεί. 

Όταν κάποιος προσβάλλει, θα είναι μετά διατεθειμένος να υποστεί την κριτική και τον αντίλογο του προσβαλλόμενου.

Πριν λίγο καιρό στην τάξη της μικρής μου κόρης έγινε κάτι που την στεναχώρησε πολύ. Δεν ήταν κάτι φαινομενικά μεγάλο, αλλά εκείνη την πίκρανε πολύ και όταν γύρισε από το σχολείο, έκλαιγε με μαύρο δάκρυ και είδα κι έπαθα να την παρηγορήσω.

Στη συνέχεια έκανα το λάθος, να ρωτήσω τι συνέβη και κάποιες από τις άλλες μαμάδες της τάξης, για να καταλάβω τι έγινε, από αυτά που και τα υπόλοιπα παιδιά μετέφεραν. 

Η συζήτηση που ακολούθησε ήταν ιδιαιτέρως ενδιαφέρουσα και την ημέρα εκείνη έβγαλα πολλά συμπεράσματα, για τις πολλές διαφορετικές αντιλήψεις στην μαμαδοσφαίρα, αλλά και για τον τρόπο που σαν κοινωνία έχουμε επιλέξει να ανατρέφουμε τα παιδιά μας, που δεν είναι της παρούσης. Αυτό που ακολούθησε στη συνέχεια όμως, ήταν αυτό που έγινε η αφορμή για την ανάρτηση αυτή...

Viahttp://Kmberggren.com

(διάβασε την συνέχεια στο απίθανο ιστολόγιο της Κατερίνας... ΕΔΩ!)