Με αφορμή το ευαγγελικό ανάγνωσμα
Τα ευαγγέλια αναφέρουν τρεις νεκραναστάσεις, τις οποίες έκανε ο Κύριος.
- την ανάσταση της θυγατέρας του Ιαείρου
- την ανάσταση του νέου στη Ναΐν
- την ανάσταση του Λαζάρου
Το πρώτο γεγονός είναι ανάσταση παιδιού.
Το δεύτερο είναι ανάσταση νέου.
Το τρίτο είναι ανάσταση άνδρα.
Το πρώτο γίνεται στο σπίτι του νεκρού.
Το δεύτερο την ώρα που οδηγείται ο νεκρός στον τάφο.
Το τρίτο στον ίδιο τον τάφο.
Η πρώτη νεκρανάσταση γίνεται αμέσως μετά την τελευταία πνοή του κοριτσιού.
Η δεύτερη μετά από μερικές ώρες.
Η τρίτη μετά από 4 μέρες.
Κι όλα αυτά γίνονται για να αποδειχθεί ότι τίποτα δεν είναι αδύνατο για τον Χριστό και ότι κάθε θάνατος "θα φυγαδευτεί στην παντοκρατορική φωνή Του" (Κ. Καλλίνικος).
Σε δύο από αυτές ο Χριστός μιλά προστακτικά, δείχνοντας ότι έχει εξουσία.
Στην κόρη του Ιαείρου λέει "ἡ παῖς, ἐγείρου".
Στο Λάζαρο λέει "Λάζαρε δεῦρο ἔξω".
Αντίθετα, στις νεκραναστάσεις της Παλαιάς Διαθήκης, όταν ο προφήτης Ηλίας που ανέστησε το γιο της χήρας στα Σαρεπτά της Σιδωνίας (Γ΄ Βασ. 17,20), αλλά και όταν ο προφήτης Ελισσαίος ανέστησε το γιο της Σωμανίτιδος (Δ΄ Βασ. 4,33), και οι δύο έκαναν προηγουμένως θερμή προσευχή και η συμπεριφορά τους δείχνει ότι έκαναν το σημείο με τη δύναμη του Θεού.
Το ίδιο βλέπουμε και στις αναστάσεις που αναφέρονται στις Πράξεις των Αποστόλων, όταν ο απόστολος Πέτρος ανέστησε την Ταβιθά και όταν ο απόστολος Παύλος ανέστησε τον Εύτυχο.
Μόνο ο Ιησούς Χριστός είναι ο παντοδύναμος εξουσιαστής και νικητής του θανάτου που μπορεί να καλεί τους νεκρούς από το θάνατο στη ζωή σαν να τους καλεί να ξυπνήσουν από τον ύπνο.
σ.σ.
Εικόνα: Γιώργος Κόρδης
Εικόνα: Γιώργος Κόρδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου