Τι θα γίνει αν την προσευχή προς τον άγιο την πεις 8 αντί για 7 φορές;
Μήπως η Χάρις του Θεού δεν λειτουργεί έτσι; Αυτοματοποιημένα;
Σήμερα η μνήμη του Αγίου Ιούδα του Θαδδαίου.
Κυκλοφορεί μια προσευχή συνοδευόμενη από κάποια "συνταγή εκτέλεσης".
Οι "οδηγίες χρήσης" είναι ξεκάθαρες "να την πεις για 9 ημέρες και 7 φορές την ημέρα, να την μοιράσεις σε τόσους ανθρώπους.
«Ανοησίας το ανάγνωσμα»!
Κι όμως, υπάρχουν ανάμεσα μας πιστοί Χριστιανοί που θα την εφαρμόσουν κατά γράμμα.
Δεν ξέρω τι κόλλημα έχουμε με τους αριθμούς.
Κάνουμε τρισάγιο σε ένα τάφο ... η κυρία τα έχει όλα στην πένα, μα ξαφνικά, πέφτει το τρίτο σπυρί από το λιβάνι κάτω από το καρβουνάκι.
Συμφορά! Παλεύει πόση ώρα για να το ξαναβάλλει πίσω, γιατί της είχαν πει ότι το θυμίαμα θέλει τρία σπυράκια λιβάνι. Διαφορετικά δεν εξευμενίζονται οι θεοί (την χόντρυνα την ειρωνεία, συγγνώμη!)
Μία λοιπόν, με το λιβάνι, μία με τα κεράκια που δεν ανάβουν, γιατί φυσάει μανιωδώς (και φυσικά και δω φταίει ο διάβολος), ο παππούλης καταλήγει να έχει πει "δι’ ευχών" και κείνης η ψυχούλα να μην πρόλαβε να ψιθυρίσει μια στάλα προσευχή.
Η προσευχή της εξατμίσθηκε στα αναμμένα κάρβουνα του φαίνεσθαι.
Ξανάρχομαι στον άγιο (Ιούδα).
Πού ήταν η μνήμη σου χθες, πού θα είναι αύριο;
Θα είναι στον άγιο (Ιούδα);
Δυστυχώς θυμόμαστε του αγίους μια φορά τον χρόνο (την ημέρα της εορτής τους) και όταν έχουμε κάποια ανάγκη.
Τον υπόλοιπο καιρό στην ... κατάψυξη της πίστης μας.
Υπάρχουν ευτυχώς και εξαιρέσεις.
Τι θα γίνει αν την προσευχή προς τον άγιο την πεις 8 αντί για 7 φορές;
Θα πάθεις υπερβιταμίνωση;
Ή αν την πεις μονάχα μία φόρα τι θα γίνει;
Θα "κόψει το αυγολέμονο;
Καταλήγουμε να διαβάζουμε τόσες πολλές προσευχές, μα να μην προσεύχεται η ψυχή μας.
Να γινόμαστε συλλέκτες προσευχών, να γεμίζουμε τις βιβλιοθήκες μας, το κεφάλι μας με γνώση, μα όχι την καρδιά μας με την Χάρη που αφήνει πίσω της η προσευχή (δηλαδή η συνάντηση, η Κοινωνία με τον Χριστό και τους Αγίου Του).
- Παππούλη βρήκα αυτή την προσευχή στον τάδε άγιο, δείτε τη μήπως δεν είναι ορθόδοξη.
- Θα σου πω, μα πρώτα πες μου γνωρίζεις για την "ευχούλα;"
- «Ευχούλα»;
- Ναι, το "Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον με"
- Α! ναι κάπου την είχα ακούσει. Για πείτε όμως τώρα για την προσευχή αυτή, έχεις τόσο βαθιές θεολογικές λέξεις, συγκινούμαι!
- Αν δεν σε χορταίνει το όνομα Του στη ευχούλα, τα άλλα είναι ξυλοκέρατα παιδί μου!
Συγκινούν συναισθηματικά, μα δεν κινούν την ψυχή από μετάνοια.
ΥΓ. Δεν αναφέρομαι επίτηδες σε εκείνους που η μόνη προσευχή τους το πρωί και το βράδυ είναι ένας ξερός σταυρός (και εκείνος σε στυλ διπλοπενιάς) γιατί είναι άλλο πονεμένο κεφάλαιο...
***
Μεγάλη η χάρη του αγίου και να πρεσβεύει για όλους μας.
Όμως, το να πούμε 7 ή 9 φορές την προσευχή του αγίου Ιούδα του Θαδδαίου για να πραγματοποιηθεί το αίτημά μας, είναι ξεκάθαρα πλάνη και ψυχαναγκασμός.
Δε λειτουργεί έτσι η Χάρις του Θεού, αυτοματοποιημένα.
Ο Θεός εξετάζει πρώτα την προαίρεση, την πρόθεση, την ταπείνωση, την πίστη και την πνευματικότητά μας.
Ας ξεχάσουμε λοιπόν νούμερα και συνταγές κι ας ανοίξουμε με απλότητα την καρδιά μας στον Χριστό.
Πολύ σωστές οι επισημάνσεις των πατέρων.
ΑπάντησηΔιαγραφή