Ξημέρωνε η 19η Ιουνίου 1995, ημέρα Δευτέρα.
Η Θεία Λειτουργία τελείωσε γύρω στις 2 το πρωί.
Ο Γέροντας, αν και ήταν τόσο βαριά, κατέβασε τα πόδια του από την κλίνη και κοινώνησε καθιστός για τελευταία φορά. Από σεβασμό, ούτε μία φορά δεν κοινώνησε ξαπλωμένος. Ήταν πανέτοιμος.
Η ώρα που θα έφευγε πλησίαζε.
Βαθιά σιγή επικρατούσε στο κελλί του.
Στις έξι το πρωί ο
Γέροντας είπε με φωνή μισοσβησμένη:
- ''Φεύγω... Λειβάδια!
Λειβάδια!''.
Οι Μοναχές πήραν την ευχή του για τελευταία φορά.
Η ώρα ήταν 9 π.μ., όταν έφερε το βλέμμα του γύρω,
τις κοίταξε, έπλεξε με κόπο τα δάκτυλα των χεριών του μεταξύ τους, για να
δείξει την ενότητα, και τους είπε ψιθυριστά:
- ''Ενωμένες, ενωμένες, ενωμένες και αγαπημένες.
Πάντα μαζί, όλοι μαζί, εκεί στο Θρόνο του Θεού μαζί''.
Μετά από λίγο τον
άκουσαν να λέει:
- ''Όλα λάμπουν, όλα
λάμπουν, όλα λάμπουν!''...
του μακαριστού Γέροντα Ευσεβίου Γιαννακάκη, εδώ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου