* Μάτι, 23 Ιουλίου 2018, δυο χρόνια μετά ...

 Για την ανάπαυση των 105 (;) θυμάτων εκείνης της τραγικής μέρας στο Μάτι.
Στις 23 Ιουλίου 2018.
Το πιο μικρό θύμα ήταν το 6 μηνών βρέφος και η μεγαλύτερη σε ηλικία μια γυναίκα 93 ετών.

Και για την ενίσχυση των δικών τους, που έμειναν πίσω...
Άλλα και ευχαριστία και ευγνωμοσύνη οφείλουμε στον Άγιο Θεό που δεν επέτρεψε ακόμα μεγαλύτερη καταστροφή...

Σίγουρα πήρες με πιο πολλή λαχτάρα το παιδί σου αγκαλιά εκείνο το πρωί που σώπασαν τα πουλιά.
Εννοείται πως δεν γκρίνιαξες στον άντρα σου εάν η στάχτη από το τσιγάρο έπεσε έξω από το τασάκι για μια ακόμα φορά.
Ούτε μάλωσες το σκυλάκι σου γιατί ανέβηκε στον καναπέ και θα σου γέμιζε τρίχες το καλό σου ριχτάρι.
Είναι βέβαιο ότι δεν φώναξες στην κόρη σου εάν άργησε να έρθει για φαγητό το μεσημέρι.

Η θλίψη σε άλλαξε. Ο θρήνος των συνανθρώπων σου σε γέμισε οργή τόσο, που δεν υπάρχει πιά χώρος για αλλά συναισθήματα.
Τώρα δεν θα φωνάζεις, εάν ο έλεγχος στο σχολείο δεν γράφει 19, ούτε εάν δεν περάσει στην σχολή που εσύ αποφάσισες για το παιδί σου.
Τώρα θα άφηνες και καμιά κουβέντα να πέσει κάτω, δεν θα αρπαζόσουν με τους άλλους οδηγούς στο δρόμο για το παραμικρό.
Υποσχέθηκες στον εαυτό σου ότι θα έπαιρνες δώρο στην γυναίκα σου εκείνο το φόρεμα που σου ζητάει καιρό.
Ορκίστηκες ότι δεν θα ξανά γκρινιάξεις για ανόητα πράγματα στον άντρα σου και ότι θα τον αφήνεις να πίνει καμία μπύρα με τους φίλους του χωρίς εσένα.

Την επόμενη μέρα που ο ουρανός της Αττικής σκεπάστηκε με ανθρώπινες σάρκες, εσύ έδωσες την υπόσχεση στον εαυτό σου.
Ότι θα γίνεις καλύτερος άνθρωπος.
Θα γίνεις;
Θα γίνω;

Μην ξεχάσεις άνθρωπε ποτέ ότι όλα αυτά που εσύ τώρα έχεις για καθημερινότητα και τα περιφρονείς, κάποιοι άλλοι θα γύριζαν από την κόλαση για να τα αγκαλιάσουν για στερνή φορά. 

Πηγή: άγνωστη

***

Κείμενο-Φωτογραφία: Γιάννης Β. Κωβαίος

Σύνθεση: "συν αυτώ"

***

*** 

 

Πηγή φωτογραφίας: Αρσάκεια Σχολεία

Ανάμεσα στα θύματα ήταν και δυο αδέλφια.
Η Εβίτα, μαθήτρια τής Β΄ Γυμνασίου, και ο αδελφός της Ανδρέας, μαθητής τής Ε΄ Δημοτικού, έχασαν τη ζωή τους με τον πιο τραγικό τρόπο στο Μάτι.
Η Εβίτα βρήκε τον θάνατο πηδώντας απελπισμένα στον γκρεμό από ψηλά για να σωθεί και ο Ανδρέας απανθρακώθηκε αγκαλιά με τον πατέρα του, δύο από τα 26 απανθρακωθέντα θύματα τής φωτιάς.
Όλοι τους (πατέρας και παιδιά) αθλητές τής ποδηλασίας, άριστοι μαθητές τού Αρσακείου Εκάλης (στην Άνοιξη) τα δύο παιδιά, πολύ καλά και ιδιαιτέρως αγαπητά παιδιά, που ξεχώριζαν στο Σχολείο τους. Το ίδιο καλός και αγαπητός και ο τραγικός πατέρας τους.
Πιο τραγική φιγούρα, όμως, η μάννα, που κλήθηκε να αναγνωρίσει το τσακισμένο από την πτώση σώμα τής Εβίτας και το αγνώριστο απανθρακωμένο πτώμα τού Ανδρέα, μαζί με το επίσης απανθρακωμένο πτώμα τού συζύγου της!

* Δες κι αυτά:

~ Με το Μάτι καμένο, όπως οι ειδικοί λένε, σε ποσοστό 98%...;Έρχεται αναπόφευκτα το ερώτημα: Ποιες να΄ναι λοιπόν εκείνες οι "τυχερές" οικογένειες του 2%, που σώθηκαν...
...και οι ίδιοι και οι περιουσίες τους;

"Καμία εκκλησία και κανένα προσκυνητάρι δεν υπέστη την παραμικρή ζημιά, ούτε καν μουτζούρα στη φωτιά στην Αττική..." Μητρόπολη Μεσογαίας & Λαυρεωτικής.- 

 

~ "Η επόμενη μέρα..." - Η ορθόδοξη πνευματική προσέγγιση, μέσα από ένα σύντομο σχόλιο για τις πυρκαγιές... (από τον Αρχιμ. Σάββα Αγιορείτη).

 

~ Σε αυτό το οικόπεδο με τις 26 (μέχρι τώρα...) ψυχές χώρεσε ολόκληρη η Ελλάδα...

 

" Το λιμάνι της Ραφήνας ή η Ρώμη του Νέρωνα;...(Ή η Σμύρνη του΄22;)

 

"Δάκρυα μετανοίας...Το πιο δυνατό αντιπυρικό μέτωπο..."