Για να ευαρεστήσεις κι εσύ τον Θεό, δεν είναι ανάγκη να κάνεις κάτι το πολύ μεγάλο

Όλα τα πρόσκαιρα είναι μέσα για την κατάκτηση της αιωνιότητας.

Δεν έχεις παρά να τα χρησιμοποιείς με τέτοιον τρόπο, που να σε οδηγούν σ’ αυτόν τον σκοπό.

Τι να κάνεις;

Κοίτα τον ουρανό και μέτρα κάθε βήμα της ζωής σου, ώστε αυτό να είναι ένα βήμα προς τον ουρανό.

Είναι τόσο απλός και συνάμα τόσο περιεκτικός ο κανόνας!

Να κάνεις το καθετί σύμφωνα με τις εντολές του Θεού.

Και όταν λέω το καθετί, εννοώ ό,τι παρουσιάζεται καθημερινά στη ζωή σου. Τίποτ’ άλλο.

Ο Θεός φροντίζει για κάθε άνθρωπο.

Εκείνος είναι που προκαλεί ή παραχωρεί ό,τι μας συμβαίνει.

Η πανάγαθη πρόνοιά Του αγκαλιάζει όχι μόνο τη γενική πορεία της ζωής μας, αλλά και κάθε στιγμή της και κάθε περίστασή της.

Ας πάρουμε ένα παράδειγμα:

Σε πλησιάζει ένας φτωχός.

Ο Θεός τον έχει στείλει.

Τι οφείλεις να κάνεις;

Να τον βοηθήσεις.

Σε παρακολουθεί, λοιπόν, ο Κύριος για να δει αν θα ενεργήσεις σύμφωνα με το θέλημά Του.

Αν βοηθήσεις τον φτωχό, και Εκείνος θα ευαρεστηθεί και εσύ θα έχεις κάνει ένα βήμα προς τον τελικό σου σκοπό, την αιώνια ζωή.

Δεν χρειάζεται να χρησιμοποιήσω κι άλλο παράδειγμα, γιατί είμαι βέβαιος ότι κατάλαβες τι θέλω να πω:

Σε κάθε περίσταση, δίχως εξαίρεση, να κάνεις αυτό που θέλει ο Θεός.

Όσο για το τι θέλει, το ξέρεις από τις εντολές που μας έχει δώσει.

Χρειάζεται κάποιος τη βοήθειά σου; Βοήθησέ τον.

Σε πρόσβαλε κάποιος; Συγχώρεσέ τον.

Πρόσβαλες εσύ κάποιον; Τρέχα να του ζητήσεις συγγνώμη και να συμφιλιωθείς μαζί του.

Σε παίνεψε κάποιος; Μην περηφανευθείς.

Σε μάλωσε κάποιος; Μη θυμώσεις.

Είναι ώρα για προσευχή; Προσευχήσου.

Είναι ώρα για δουλειά; Δούλεψε.

Αν ενεργείς μ’ αυτόν τον τρόπο σε κάθε περίσταση, αν, δηλαδή, ό,τι κάνεις είναι σύμφωνο με τις εντολές του Θεού, τότε όλα τα προβλήματά σου θα λυθούν.

Ο σκοπός μας είναι η μακάρια ζωή μετά τον θάνατο.

Τα μέσα για την επίτευξη του σκοπού αυτού είναι τα θεάρεστα έργα.

Το θέμα είναι, νομίζω, απλό και ξεκάθαρο… Και πρέπει να πω ότι χρωστάμε απέραντη ευγνωμοσύνη στον Κύριο, γιατί την αξία των έργων μας την καθορίζει με κριτήριο όχι τη σπουδαιότητα ή τη μεγαλοσύνη τους, αλλά τη διάθεση που υπάρχει μέσα μας, όταν τα επιτελούμε.

Ευγνωμοσύνη Του χρωστάμε, επίσης, γιατί μας δίνει καθημερινά αναρίθμητες ευκαιρίες για την επιτέλεση καλών έργων, σύμφωνα με το θέλημά Του, έτσι που, αν προσέχουμε, μπορούμε κάθε στιγμή να Τον ευαρεστούμε.

Για να ευαρεστήσεις, λοιπόν, κι εσύ τον Θεό, δεν είναι ανάγκη να κάνεις κάτι το πολύ μεγάλο…

Φτάνει να κοιτάς γύρω σου κάθε μέρα και κάθε ώρα.

Διακρίνεις σε κάτι τη σφραγίδα της θεϊκής εντολής;

Κάνε το δίχως χρονοτριβή ή δισταγμό, με την πεποίθηση ότι ο ίδιος ο Θεός αυτή την ώρα ζητάει από σένα αυτό το έργο και τίποτ’ άλλο.

Προσπάθησε να στερεώσεις μέσα σου έναν τέτοιο τρόπο σκέψεως.

Όταν το κατορθώσεις, απέραντη ειρήνη θα πλημμυρίσει την καρδιά σου, ειρήνη που θα προέλθει από την επίγνωση ότι κάθε στιγμή δουλεύεις για τον Κύριο.

Ακόμα και όταν σου λένε να μπαλώσεις τις κάλτσες του μικρού σου αδελφού, και το κάνεις πρόθυμα για τον Χριστό, που μας πρόσταξε ν’ ακούμε και να βοηθάμε τον πλησίον, επιτελείς ένα έργο θεάρεστο.

Έτσι, με κάθε βήμα, με κάθε λέξη, με κάθε κίνηση, ακόμα και με κάθε ματιά μπορούμε να ευαρεστούμε τον Θεό, να βαδίζουμε στον δρόμο του θελήματός Του και, επομένως, να κατευθυνόμαστε προς τον τελικό σκοπό μας.

Πηγή: Ο δρόμος της ζωής,
Οσίου Θεοφάνους του Εγκλείστου [1815 - 1894]

(Μας έστειλε ο γιατρός μας Σταύρος Μαυρίδης)