❈ «Μερικοί έχουν τον λογισμό μήπως τον κατέκρινα, επειδή του είπα ότι αυτό που κάνει δεν είναι σωστό.
Όχι, δεν είναι κατάκριση, είναι αγάπη.
Εφόσον βέβαια το κάνεις με ταπεινό φρόνημα, και όχι για να προσβάλεις τον άλλον, να τον ξεμπροστιάσεις, να τον δημοσιοποιήσεις ως σφαλλοντα, ως αμαρτάνοντα, να τον ρεζιλέψεις κοινωνικά.
Όχι. Αλλά από αγάπη, ιδιαιτέρως, με πολύ φιλικό τρόπο, σαν να το έχεις κάνει κι εσύ, θα του πεις αδελφέ μου μήπως αυτό που κάνουμε δεν είναι καλό;
Για να τον βοηθήσεις να διορθωθεί.
Aυτό δεν είναι κατάκριση.
Όπως και για να ωφελήσεις κάποιον άλλον.
π.χ., ο πατέρας συσκέπτεται με την μητέρα γιατί παρεκτραπη το παιδί τους, και το έμαθε ο ένας από τους δυο (η μητέρα για παράδειγμα), και το λέει και στον πατέρα για να βοηθήσουν και οι δυο το παιδί, και συσκέπτονται.
E, αυτό δεν είναι κατάκριση, είναι αγάπη.
Όπως λέει ο Θείος Μάξιμος "Απαθῶς λέγων ἁμάρτημα ἀδελφοῦ, κατά δύο αἰτίας" ή ίνα αυτόν διορθώσετε, ή ίνα άλλον ωφελήσει.
Σε κάθε άλλη περίπτωση όπως ο ονειδισμός, ή μιλάει σε κάποιον άλλον, πέφτει σε αμαρτία, και επιφέρει την Θεία εγκατάλειψη.
Γιατί το κάνει είτε με σκοπό να τον ντροπιάσει, η και να τον διασύρει.
Και τι θα πάθει αυτός που κατακρίνει;
Θα κάνει το ίδιο λάθος αυτού του οποίου κατακρίνει.
Και θα ελεγχθεί από άλλους, και θα ντροπιαστεί.
Το ίδιο γράφει και ο Άγιος Βασίλειος στα ασκητικά του. »
Όχι, δεν είναι κατάκριση, είναι αγάπη.
Εφόσον βέβαια το κάνεις με ταπεινό φρόνημα, και όχι για να προσβάλεις τον άλλον, να τον ξεμπροστιάσεις, να τον δημοσιοποιήσεις ως σφαλλοντα, ως αμαρτάνοντα, να τον ρεζιλέψεις κοινωνικά.
Όχι. Αλλά από αγάπη, ιδιαιτέρως, με πολύ φιλικό τρόπο, σαν να το έχεις κάνει κι εσύ, θα του πεις αδελφέ μου μήπως αυτό που κάνουμε δεν είναι καλό;
Για να τον βοηθήσεις να διορθωθεί.
Aυτό δεν είναι κατάκριση.
Όπως και για να ωφελήσεις κάποιον άλλον.
π.χ., ο πατέρας συσκέπτεται με την μητέρα γιατί παρεκτραπη το παιδί τους, και το έμαθε ο ένας από τους δυο (η μητέρα για παράδειγμα), και το λέει και στον πατέρα για να βοηθήσουν και οι δυο το παιδί, και συσκέπτονται.
E, αυτό δεν είναι κατάκριση, είναι αγάπη.
Όπως λέει ο Θείος Μάξιμος "Απαθῶς λέγων ἁμάρτημα ἀδελφοῦ, κατά δύο αἰτίας" ή ίνα αυτόν διορθώσετε, ή ίνα άλλον ωφελήσει.
Σε κάθε άλλη περίπτωση όπως ο ονειδισμός, ή μιλάει σε κάποιον άλλον, πέφτει σε αμαρτία, και επιφέρει την Θεία εγκατάλειψη.
Γιατί το κάνει είτε με σκοπό να τον ντροπιάσει, η και να τον διασύρει.
Και τι θα πάθει αυτός που κατακρίνει;
Θα κάνει το ίδιο λάθος αυτού του οποίου κατακρίνει.
Και θα ελεγχθεί από άλλους, και θα ντροπιαστεί.
Το ίδιο γράφει και ο Άγιος Βασίλειος στα ασκητικά του. »
❈ Απαθῶς λέγων ἁμάρτημα ἀδελφοῦ, κατά δύο αἰτίας...
Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής
Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου