Μια μπουκιά για το διάβολο

  

Μάθε να σιωπάς.

Μην αφήνεις να βλέπουν οι άλλοι τι κρατάς στα χέρια σου.

Δουλεύεις για τον Αόρατο.

Ας είναι και το έργο σου αόρατο.

Όταν σκορπίζει κανείς ψίχουλα, μαζεύονται τα πουλιά που στέλνει ο διάβολος, λένε οι άγιοι.

Πρόσεξε την αυτοϊκανοποίηση.

Καρποί που τους πέτυχε κανείς με πολύ κόπο
μπορεί να γίνουν μια μπουκιά για το διάβολο.

Γι' αυτό οι πατέρες δίνουν τη συμβουλή:
Να ενεργείς με διάκριση.

Από δύο κακά διάλεγε το μικρότερο.

Βρίσκεσαι κάπου και σου προσφέρουν κάτι.
Διάλεξε το μικρότερο κομμάτι,
αν τίθεται θέμα επιλογής.

Αν όμως κάποιος ή κάποιοι βλέπουν τι κάνεις
τότε προτίμησε να ακολουθήσεις τη μέση οδό,
που θα προκαλούσε την πιο μικρή αίσθηση στους άλλους.

Προσπάθησε δηλαδή, με κάθε τρόπο να μένεις αφανής
και να περνάς όσο πιο πολύ απαρατήρητος.

Να το έχεις αυτό σαν ένα κανόνα πάντοτε.

Μη μιλάς για τον εαυτό σου,
πώς κοιμήθηκες, τι ονειρεύτηκες, τι σου συνέβη.

Μη λες τη γνώμη σου ευκαίρως - ακαίρως
και μάλιστα χωρίς να ερωτηθείς.

Μην κάνεις λόγο για τις ανάγκες σου και τις υποθέσεις σου.

Όταν διαρκώς γι' αυτά μιλάς
τρέφεις απλούστατα τον ναρκισσισμό σου
με την αυτοαπασχόλησή σου.

Τίτο Κολιάντερ,
"Ο δρόμος των ασκητών"
Εκδ. Ακρίτας, 1986

***

Αφιερωμένο στο παλικάρι που παρουσιάστηκε στην Τρίπολη
για να υπηρετήσει την πατρίδα τη δεκαετία του 80.

Είχε αφήσει πίσω του πρόσωπα αγαπημένα
και είχε μαζί του τη μάνα Παναγιά
κι ένα βιβλίο για συντροφιά:
το "δρόμο των ασκητών" του Τίτο Κολιάντερ.

Οι υπεύθυνοι κατέσχεσαν το βιβλίο,
σαν να ήταν η Ορθοδοξία "μια μωρία και μια επανάσταση".

Τη μάνα Παναγιά δεν γινόταν να την κατασχέσουν.
Έμεινε ως τα τώρα, που 'ναι υπερπολύτεκνος πατέρας
και ευτυχισμένος παππούς,
σκέπη και βοήθεια,
για εκείνον και για όλη τη φαμελιά του...

Με πολλή αγάπη
Η μεγάλη αγκαλιά
των συνεργατών του "αμφοτεροδέξιου"

|το πρωτοδημοσιεύσαμε στις 28/9/2020

Ιδιαίτερα όμορφο για να μην αναρτηθεί ξανά...