* 12 παρά 10: Έλα, φάε, προλαβαίνεις ακόμα

Αύριο άρχεται
η νηστεία των Χριστουγέννων.
 

Μα τώρα θα μου πεις
«μα πάτερ μου αφού φέτος
δεν θα μας αφήσουν να λειτουργηθούμε
τα Χριστούγεννα
έτσι όπως πάει….. τι νόημα έχει;
Δεν νηστεύουμε και για να Κοινωνήσουμε;;;
Τι νηστεία θα είναι αυτή;;;»
 

Ειλικρινά δεν έχω απάντηση
σ’ αυτόν τον προβληματισμό.
 

Τούτο που γνωρίζω είναι ότι
η Νηστεία είναι η αρετή
(το προτιμώ από το ‘’εντολή’’),
είναι το ευώδες άνθος της Χάριτος
η ρίζα της οποίας φθάνει
πίσω στον Κήπο του Παραδείσου
(σκέψου, ήταν η πρώτη εντολή
που έδωσε ο Θεός στον άνθρωπο)…..
 

Η νηστεία ασφαλώς
δεν έχει να κάνει
μονάχα με την αποχή από κάποιο φαγητό
διαφορετικά θα μιλάγαμε για δίαιτα
(ή vegan διατροφή).

 

Δεν έχει να κάνει
μονάχα με τον σωματικό κόπο
διαφορετικά θα μιλάγαμε για άσκηση
(με την αθλητική έννοια).

 

Δεν έχει να κάνει
με την άρνηση, το μίσος
για την ύλη, τις επιθυμίες
διαφορετικά θα μιλάγαμε για όλα αυτά
τα επίπλαστα που διδάσκουν οι Ανατολίτικες θρησκείες.

Η νηστεία κρύβει μέσα της
δύο πολύτιμους μαργαρίτες
την ελευθερία της επιλογής και
την δυναμικής της αυτοθυσίας.
 

 Έχει μεταπτωτικά
μια Μεταμορφωτική (με την Θεολογική έννοια)
προοπτική σώματος και ψυχής....
 

Όμως όπως όλες η αρετές έτσι κι αυτή
δεν είναι αυτοσκοπός
μα το μέσον
για να ‘’λεπτύνει’’ η ύπαρξη μας απ’ τα πάθη,
να είναι λεύτερη να ‘’τρέξει’’ κοντά στον Χριστό…..
 

Υπάρχουν βέβαια και άνθρωποι δίπλα μας
που η νηστεία είναι η αρρώστια τους.
 

Σ’ αυτούς μονάχα ''respect"
και ''no comments''…

Εάν μπορείς λοιπόν νήστεψε
μα μη κρίνεις κείνον
που δεν τα καταφέρνει,
 

Μην αφήνεις σε παρακαλώ να στεγνώσει
μαζί με το λίπος του κορμιού σου
και το έλεος, η ευσπλαχνία της καρδιάς σου…

Εάν δεν μπορέσεις να νηστέψεις
από την άλλη μη το εκμεταλλεύεσαι,
μην λανσάρεις δικές σου θεολογίες
(''Βοήθησε κάποιον
και δεν χρειάζεται να νηστέψεις....''),
 

Δεν είναι μαγκιά,
είναι αδυναμία!
 

Η νηστεία δεν έχει να κάνει μονάχα
με το περιεχόμενο του στομαχιού μας
αλλά κυρίως με το περιεχόμενο της καρδιάς μας
 

Και αυτό το σκέφτομαι κάθε φορά που
μου έρχονται οι λογισμοί
12 παρά δέκα:
«έλα φάε προλαβαίνεις ακόμα...»
ή 12 και δέκα:
«έλα άλλαξε η ημέρα τώρα
μπορείς να φας……»
 

Γι’ αυτό έχουμε ανάγκη την βοήθεια Του
(και σε αυτό τον αγώνα)

Εκείνα που διαβάζουμε στα γεροντικά
με τους ανθρώπους του Θεού
να τρέφονται λίγο και να προσεύχονται πολύ
δεν είναι μυθοπλασίες.
 

Και εκείνοι όπως εσύ, όπως κι εγώ
ήταν άνθρωποι με πάθη, λάθη κι αδυναμίες
μα συγχρόνως
με μια ακόρεστη πείνα,
με μια άσβεστη δίψα
για την αγάπη που προσφέρει πλουσιοπάροχα
η παρουσία του Θεού στην ζωή τους…..
 

Γεύτηκαν αυτήν την Αγάπη
και μας το μαρτυρούν ότι μ' Αυτήν
ο άνθρωπος (η ύπαρξη του)
μονάχα χορταίνει, νιώθει γεμάτος.....
 

Όπως και να΄ χει όμως,
δεδομένης της καταστάσεως που βιώνουμε,
εύχομαι να μην λογαριαστεί
από τον Θεό μας
ως κρίμα
η νηστεία από Χριστό (Θεία Κοινωνία)
που έχει επιβληθεί στους πιστούς.

 

Ευλογημένη Σαρακοστή να’ χουμε!
Να σκορπά ο Θεός
το Φως,
την Χάρη και
την Χαρά Του
στα καλντερίμια της ψυχής και της ζωή μας!

π. Ιωάννης Παπαδημητρίου