«Πάνω ἀπό ὅλα ἡ ὑγεία ...»

 [Όσο παράξενο ή ακραίο κι αν σου φαίνεται. Για σκέψου το λίγο...]

Το «πάνω ἀπό ὅλα ἡ ὑγεία», ἀποτελεῖ ἐπικίνδυνη πλάνη ἐπί τῆς ὁποίας ἑδράζεται ὅλο τό σύγχρονο ἀφήγημα τῆς ἀθέου ἀγαπολογίας καί ἐπίπλαστης φιλανθρωπίας. 

Ὄχι, ἡ σωματική ὑγεία δέν εἶναι πάνω ἀπ’ ὅλα.

 Δέν εἶναι τό πρώτιστο ἀγαθό. 

Πάνω ἀπ’ ὅλα εἶναι ὁ ἁγιασμός τοῦ ὅλου ἀνθρώπου καί ἡ χαρισματική θέωσή του. 

Πάνω ἀπ’ ὅλα εἶναι ἡ ἕνωσή του μέ τό ὕψιστο ἀγαθό πού εἶναι ὁ Τριαδικός Θεός καί μάλιστα μέ ὁποιοδήποτε κόστος· 

ἀκόμα καί μέ τό «ὕψιστο», τήν σωματική ὑγεία.

Γιατί μπορεῖ νά ἔχουμε σωματική ὑγεία καί νά εἴμαστε μέσα στήν Ἐκκλησία, μέ τήν ζωή μας, ὅμως, νά εἴμαστε οὐσιαστικά ἐκτός Ἐκκλησίας, ἀφοῦ εἴμαστε ἐν ἀποστασίᾳ καί ὄχι ἐν μετανοίᾳ ...

~ Ένα μικρό απόσπασμα από την 

"Πανδημία σε καιρούς αποστασίας" –

Τό πρόβλημα καί ἡ πνευματική του διάσταση .

του Αρχιμ. Αθανασίου Αναστασίου

[από την "συν αυτώ", Αθανασία Μπαρλαφέστα]