Εκεί που ήθελε ο Άγιος Λουκάς...

   Οκτώβριος του 2021 και βρίσκομαι στο ιατρείο του γαστρεντερολόγου κ. Ε. Π. συνοδεύοντας τη μητέρα μου για γαστροσκόπηση.  

Στο γραφείο του παρατηρώ πως δεν υπάρχει ούτε υποψία εικόνας στο χώρο, έστω και μικρής.

 Μου έρχεται ο λογισμός να του δώσω ένα πλαστικοποιημένο εικονάκι από αυτά που έχουμε στο πορτοφόλι μας... αλλά δεν το κάνω: ίσως να είναι άθεος ο άνθρωπος, να μην θέλει. 

Τελειώνοντας τη συζήτησή μας του λέω "ο Θεός βοηθός" και μου απαντά " αυτό ξαναπείτε το!". 

Το κράτησα...

   15 Νοεμβρίου 2021: έχει έρθει η σειρά μου για γαστροσκόπηση στον ίδιο γιατρό. 

Και πάλι στο γραφείο του, πριν την εξέταση, σκέφτομαι το εικονάκι. 

Η ώρα έχει περάσει, θα του το δώσω κάποια άλλη φορά, ίσως. 

    Μια επιπλοκή κατά τη διάρκεια της γαστροσκόπησης τον αναγκάζει να αυξήσει τη χορήγηση του φαρμάκου για την απαραίτητη καταστολή. 

Το αποτέλεσμα; 

Από το ιατρικό κρεβάτι μέχρι το σπίτι δεν θυμάμαι τίποτα παρά μια φευγαλέα εικόνα στο ιατρείο και τον γιατρό να λέει στον σύζυγο "να μην οδηγήσει η κυρία" (αν και ήταν προφανέστατο!). 

Ούτε τις σκάλες που κατέβηκα με τη βοήθεια του συζύγου, ούτε τους δρόμους και τα φανάρια που πέρασα από τη Φειδιππίδου μέχρι τη Μιχαλακοπούλου δεν θυμάμαι, τίποτα! 

Απόλυτο κενό! 

Απορώ πραγματικά πώς φτάσαμε μέχρι το αυτοκίνητο...

    Αφού συνήλθα (μετά από 3-4 ώρες) ρωτούσα τον σύζυγο τι ειπώθηκε στο γραφείο του γιατρού. Μετά τα σχετικά με την εξέταση μου είπε: 

" Θυμάσαι που έδωσες το εικονάκι στο γιατρό;" 

Έμεινα έκπληκτη. 

"Εγώ;;; Όχι!" 

"Ναι εσύ! 

Μου ζήτησες το πορτοφόλι σου και μάλιστα απόρησα γιατί δεν ήσουν σε θέση να πληρώσεις...

Τότε έβγαλες το εικονάκι του Αγίου Λουκά και του είπες: 

ήταν και ο άγιος Λουκάς γιατρός σαν κι εσάς. 

Κρατήστε τον για να σας φυλάει..."

   Το παραδέχομαι: 

αν είχα πλήρως τις αισθήσεις μου δεν θα αποχωριζόμουν καθόλου εύκολα το συγκεκριμένο εικονάκι. 

Το είχα πολλά χρόνια. 

Ο Άγιος, όμως, ήθελε να πάει στα χέρια του γιατρού:  

ας τον σκεπάζει, λοιπόν. 

Όπως και όλους τους γιατρούς, τους νοσηλευτές, τους ασθενείς, τους δυσκολεμένους. 

Γιατί ο Άγιος είναι μια ακόμη ευεργεσία για τον σύγχρονο κόσμο μας, μια ακόμη ένδειξη της απέραντης αγάπης του Θεού για εμάς. 

Και βρίσκεται δίπλα μας...

 Μαρία Ξανθάκη (συγγραφέας)

~ "συν αυτώ" ΥΓ:

Θερμές ευχαριστίες από όλους εμάς στην κ.Ξανθάκη, γιατί επιλέγει εμάς για να δημοσιεύονται για πρώτη φορά τα εξαιρετικά κείμενά της ...

[Για όσους δεν γνωρίζουν:

 Είναι πτυχιούχος του Πανεπιστημίου της Σορβόννης Paris IV στο τμήμα της Γαλλικής Φιλολογίας και μητέρα πέντε παιδιών.

Έχει μεταξύ πολλών άλλων μεταφράσει το βιβλίο «Αρχιεπίσκοπος Λουκάς», του Μητροπολίτη Αργολίδος Νεκτάριου Αντωνόπουλου, στη γαλλική γλώσσα...]

|πρώτη ανάρτηση τον Οκτώβριο του 2021