Σάββατο 12 Φεβρουαρίου 2022

"Καθώς το έβλεπα, ανατρίχιαζα καθώς συνειδητοποιούσα ΤΙ παιζόταν στην ελληνική τηλεόραση του 2022..." | Όσα παλεύουν να σπείρουν μέσα από τις οθόνες μας τα τελευταία 30-40 χρόνια καταστράφηκαν μέσα σε 45΄...

"Εδώ και δύο μέρες σκέφτομαι διαρκώς την σειρά για τον Άγιο Παΐσιο.

Την ανέμενα με αγωνία και είχα κάποιες επιφυλάξεις, όπως με όλα τα πολυσυζητημένα θεάματα.

Ομολογώ ότι μου άρεσε πάρα πολύ.
Από ένα σημείο και μετά έκλαιγα συνεχώς.
Και ανατρίχιασα στην σκηνή αυτή που ο Άγιος Αρσένιος έβγαλε αυτή την κραυγή...


Καθώς το έβλεπα, ανατρίχιαζα καθώς συνειδητοποιούσα ΤΙ παιζόταν στην ελληνική τηλεόραση του 2022.
Ένα ανδρόγυνο να γονατίζει μαζί και να προσεύχεται.
Άνθρωποι να λένε ήμαρτον, ευλόγησον.
Η Καππαδοκία να λέγεται Ελλάδα.
Η γιαγιά να αφηγείται θρύλους στα εγγόνια της.
Ο ιερέας να καλεί σε εξομολόγηση και Θεία Κοινωνία τους ανθρώπους.
Οι άνθρωποι να ΑΚΟΥΝ τον ιερέα...
Και πόσα ακόμα, που δεν χωρούν σε μιαν ανάρτηση.
Χάρηκα που αυτή η σειρά παίζεται στην ελληνική τηλεόραση του 2022.
Χάρηκα που άρεσε τόσο πολύ.
Χάρηκα που ξεσήκωσε τους "προοδευτικούς".
Χάρηκα που διάβαζα σχόλια από νέα παιδιά, που ομολογούσαν πως ένιωσαν να σκιρτα η καρδιά τους καθώς έβλεπαν τις σκηνές αυτές.
Χάρηκα που βλέπω ότι λαχταράμε να ξαναβρούμε τις αξίες.
Δεν τρέφω αυταπάτες.
Μια σειρά τηλεοπτική είναι.
Τα μυαλά και οι ζωές χρειάζονται πολύ καλλιεργεια για να αλλάξουν.
Μα, πιστεύω πως αυτό που έγινε είναι σημαντικό.
Είναι συμβολικό.
Δίνει ένα μήνυμα, που όποιος έχει αυτιά το ακούει.
Πιστεύω πως ο Άγιος, όπως όλοι οι Άγιοι, πρεσβεύει για την Ελλάδα.
Και ο Θεός λειτουργεί με τρόπους που εμείς δεν κατανοούμε.
Κι όπως η ταινία του Αγίου Νεκταρίου έγινε αφορμή για όμορφα πράγματα, πιστεύω ότι και αυτή η σειρά θα κάνει το ίδιο.
Είδατε την σειρά; Πώς σας φάνηκε; Γράψτε μου στα σχόλια 👇
Υ.Γ. αυτή η κραυγή "Θεέ μου!!!!"...
Τι σκηνή...
Όλη η λαχτάρα και ο καημός του ξεριζωμού, λες και ταξίδεψε 100 χρόνια μετά και έφτασε εδώ...

Μαμά για σπίτι "



~ «Θεέ μου!»

Αυτή η κραυγή του Αγίου Αρσενίου (του Χατζηεφέντη, όπως τον έλεγαν, αφού είχε επισκεφτεί τους Άγιους Τόπους), λύγιζε καρδιές, όπως έλεγε ο Άγιος Παΐσιος στη βιογραφία του. Έπεφτε στα πόδια του Θεού μέχρι να ακουστεί. Η απόδοση από τον αξεπέραστο Νικήτα Τσακίρογλου είναι εκπληκτική... Είναι η φωνή του λαού μας.

Η ταινία αυτή είναι κάτι σαν το δημοτικό τραγούδι. Εκφράζει όλο το λαό. Δεν υπηρετεί κάποια ατομική υπόθεση, αλλά ένα εθνικό φρόνημα. Κι αν εστιάζει κάπου, αυτό είναι ένας Άγιος, είναι η αγιότητα του Θεού, που ισορροπεί τις ψυχές και ολοκληρώνει τους πόθους κάθε ψυχής. Είναι μάθημα ισορροπίας και ψυχοθεραπείας.

Το έργο αυτό είναι μάθημα Ιστορίας και εθνικής αυτογνωσίας.

Ένα ελληνικό χωριό στη μέση της ερήμου, στην ελληνική Καππαδοκία, στον τόπο τον αγιασμένο, ξερριζώνεται μαζί με τα ιερά και τα όσιά του και πορεύεται για το άγνωστο. Δύναμη η πίστη στο Χριστό και τους αγίους και μπροστάρης ο παπάς τους.

Κάπως έτσι μοιάζει κι Ελλάδα στο χρόνο:
Μία μικρή χώρα στη μέση του πουθενά, με εχθρούς πολλούς γύρω της και μέσα της, αγωνίζεται να βρει το δρόμο της. Όπως και στην ιστορία των Εβραίων, που έφυγαν από την Αίγυπτο και περιπλανηθηκαν μέσα στην έρημο για 40 χρόνια, έτσι κι αυτή ψάχνει τη γη της Επαγγελίας για 200 χρόνια. Της υπόσχονται πολλά. Κάποτε χαίρεται. Πιο συχνά απογοητεύεται.

Άλλοτε προσκυνάει το Θεό της, άλλοτε τα είδωλα και το χρυσό μοσχάρι στην έρημο, άλλοτε υπακούει στο Θεό της, άλλοτε διχάζεται, πέφτει στην αχαριστία, άλλοτε σώζεται την ύστατη στιγμή από κάποιο θεΐκό χέρι.

Εκείνο που χρειάζεται είναι ένα πρόσωπο να την καθοδηγεί, να της δίνει ελπίδα, να την ελέγχει για τα λάθη της, να την συγχωρεί. Χωρίς ηγέτη μοιάζει ορφανή.

Πολλοί ιερείς στέκονται στο ιερό τους χρέος και σώζουν το λαό μας από το ναυάγιο. Συμβουλεύουν, εξομολογούν, κοινωνούν το λαό του Θεού, που θα έχει πάντα ως βάση του την Εκκλησία και το Χριστό και θα ελπίζει.

Οι άγιοι που ευλόγησαν τον τόπο μας ας μη μας ξεχάσουν.
Ας ευχηθούμε αυτή η ταινία να μας ξυπνήσει.

Άγιε Αρσένιε, σκέπασε με τις φτερούγες σου αυτό τον τόπο.
Άγιε Παΐσιε, μη μας ξεχνάς...


~ "αμφ." σχόλιο:
Όπως έχετε ήδη καταλάβει εδώ και μέρες,
έχουμε ενθουσιαστεί σαν τα μικρά παιδιά και δεν έχουμε καμιά πρόθεση να το κρύψουμε.
Και πριν και κατά τη διάρκεια και μετά, με τον ασταμάτητο σχολιασμό από τους πάντες σε όλα τα μέσα.
Δυο μόνο από τα πραγματικά εμπεριστατωμένα και αξιοσημείωτα "συν αυτώ" σχόλια φίλων γνωστοποιήσαμε στην αγάπη σας.
Αυτό που στο δικό μας το μυαλουδάκι παίζει από προχθές που παίχτηκε το πρώτο επεισόδιο είναι πως ακόμα δεν έχουμε ίσως συνειδητοποιήσει ποιο τεράστιας σημασίας πνευματικό γεγονός συντελέστηκε μέσα από τις οθόνες των σπιτιών μας...
Και πως αυτά που κάποιοι παλεύουν να σπείρουν μέσα από αυτές τα τελευταία 30-40 χρόνια καταστράφηκαν μέσα σε 45΄...
Το σχέδιο του Θεού για την ανθρωπότητα, αλλά και για καθεμία ψυχή είναι τόσο δυσδιάκριτο για την "λογική" μας...

|Μόνο σε μας φάνηκαν ακόμα καλύτερες οι ερμηνείες τη δεύτερη φορά που παρακολουθήσαμε το πρώτο επεισόδιο;
Εν αναμονή του δεύτερου.
Ακούμε γνώμες...

1 σχόλιο:

  1. Κι σε μένα η δεύτερη φορά μου φάνηκε καλύτερη!
    Δόξα τω Θεώ.
    Συγκινήθηκα όταν οι γιαγιά μάλωσε την κόρη που βαρυγκωμισε για τα πολλά παιδιά και μιλησε για την αξία του κάθε παιδιού και την εμπιστοσύνη στον Θεό.Λογια που έλεγε συχνά κι ο δικός ο πατέρας . Πατέρας 13 παιδιών που γεννήθηκαν και με τις ευχές του Αγίου Παϊσίου όσο ζούσε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή