Ακόμα ένα Τριώδιο κι ακόμα ανασαίνω!
«Εν τω Άδη ουκ εστί μετάνοια».
Του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου μία φράση με περιεχόμενο παραινετικό, συμβουλευτικό και επουδενί λόγω απειλητικό…
Καιρός του μετανοείν ο χρόνος της παρούσας ζωής!
Μια μετάνοια διαρκής, αυτοθέλητη και κυρίως ειλικρινής!
Ου μυκτηρίζεται ο Θεός !
Δεν ξεγελιέται ο Δίκαιος Κριτής!
Γιατί αυτό το αυτοθέλητο, αυτή η εκούσια και θεληματική κατάσταση, που η ψυχή και μόνο υπαγορεύει και κανένα υστερόβουλο κίνητρο η μία προσποιητή φαρισαϊκή εικόνα του καλού και μετανοούτος Χριστιανού, θα μας συνοδεύει ως την στερνή μας πνοή και θα μας συντροφεύει αιωνίως!
Η θεληματική μετάνοια όμως έχει έναν θανάσιμο για την ψυχή εχθρό, την θεληματική αμαρτία!
Όταν δηλαδή κάποιος γνωρίζει τι είναι αυτό που τον απομακρύνει από το Φως του Χριστού, από τις κρίσεις τα δικαιώματα και τις εντολές Του και παρόλη τη γνώση αποστατεί, περιφρονώντας Την Αλήθεια αρχικά και στη συνέχεια θλιβερά αυτόδικαιούμενος διαστρεβλώνοντάς την…
Έλεγε ο Άγιος Παϊσιος για τούτη την διαστρέβλωση, που τόσο γνώριμη των ημερών μας είναι :
"Για έναν που σκέφτεται σωστά, πνευματικά, λύνονται όλα τα προβλήματα μέσα από την Αγία Γραφή και τα Πατερικά βιβλία.
Τα βλέπει μέσα εκεί ξεκάθαρα.
Έναν όμως πού δεν κάνει εργασία πνευματική και ή ψυχή του δεν είναι εξαγνισμένη, δεν τον βοηθάει ούτε ή Αγία Γραφή, γιατί όλα τα ερμηνεύει ... ανάποδα..."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου