Δεν ξέρω τι θα ευχόσαστε εσείς,
αν σήμερα μέρα της Κοίμησής Της,
σας έλεγαν πως μια,
αλλά μόνο μια, επιθυμία σας
θα μπορούσε ως δικό Της "κέρασμα"
να εκπληρωθεί.
Ο δικός μου ο λογισμός αυτές τις μέρες,
τρέχει, σ΄εκείνες τις μέρες του 2018,
όταν αποκαταστάθηκε το άδικο,
αφού σύσσωμος όλος ο λαός του Θεού και μη,
προσευχόταν να απελευθερωθούν
εκείνα τα 2 παλλικάρια, ο Άγγελος και ο Δημήτρης,
που είχαν αιχμαλωτίσει οι "καλοί μας γείτονες".
Όπως και έγινε, 167 μέρες μετά, ανήμερα 15αύγουστο.
Επειδή το άδικο στο λαιμό μου κάθεται...
Kαι να κάτσω πάνω στον εφησυχασμό του δικού μου μισθού και στο απίθανο εργασιακό περιβάλλον, που ζω εδώ και 25 - 26 χρόνια, δεν μπορώ.
Ευθέως και επωνύμως το λέω πως μια και μόνη "επιθυμία επεθύμησα":
Να βρεθεί τρόπος να σταματήσει το γινάτι των "κυβερνώντων"
(γιατί ξεκάθαρα περί τέτοιου πρόκειται)
και να γυρίσουν με όλες τις απαραίτητες προφυλάξεις
(ακόμα και με ένα rapid test κάθε μέρα)
στα νοσοκομεία και στους ασθενείς τους
οι αδίκως διωγμένοι και επικηρυγμένοι Υγειονομικοί...
Και να μπουν στα σπιτικά τους ψώνια και δώρα για τα παιδιά τους, που τα στερήθηκαν εδώ και πάνω από ένα χρόνο...
Και θα γίνει!
Γιατί, το άδικον, όπως άπαντες γνωρίζουμε, ουκ ευλογείται.
Και η Μάνα Παναγιά από μια γωνιά,
τα βλέπει όλα
και δεν ανέχεται να αδικούνται
αιωνίως τα παιδιά της...
ΥΓ:
Ευχές για όλες τις εορτάζουσες πολυαγαπημένες Μαρίες μας, Δέσποινες, Παναγιώτες, Συμέλες...
Κάτω από τη Σκέπη Της...
σ.Β.Γ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου