"Παναγία: η Μάνα μας, το στήριγμα μας, η αιώνια αγκαλιά μας!" |Sportime.gr

 

~ γράφει ο Ελευθέριος Ανδρώνης

...Σε μια χάρτινη εικονίτσα στο πορτοφόλι,

σε μια καπνισμένη ξύλινη εικόνα στο εικονοστάσι,

στον νοτισμένο τοίχο ενός γαλήνιου ξωκλησιού,

στο μεγαλοπρεπές τέμπλο ενός περικαλλούς ναού,

παντού η Παναγία «εισβάλλει» στη ζωή μας

και την πλημμυρίζει με ευλογία και παρηγοριά.

Έτσι όπως άκουσε εκείνο το «μη φοβού Μαριάμ» από τον Αρχάγγελο Γαβριήλ,

και η Θεοτόκος με τη σειρά της το μεταφέρει προς κάθε ανθρώπινη ψυχή

που δοκιμάζεται και καταφεύγει στη βοήθεια της:

«Μη φοβάσαι, εγώ σε προστατεύω»!

Το μεγάλο λάθος που κάνουμε μερικές φορές

είναι πως η μικροψυχία μας και η ολιγοπιστία μας,

μας κάνει να μεταχειριζόμαστε την απέραντη αγάπη της Θεοτόκου σαν μια ομπρέλα,

που την ανοίγουμε μόνο όταν μας σκεπάζουν τα βαριά και μαύρα σύννεφα της ζωής,

και μετά την αφήνουμε σε μια άκρη,

ώσπου να την ξαναχρειαστούμε.

Μέγα λάθος και θλιβερή απρέπεια.

Κι όμως, ακόμα κι έτσι η Παναγία δεν μας τιμωρεί για την αθλιότητα μας.

Καρτερεί για να σώσει τα «αλητόπαιδά» της,

προστρέχει στο «Παναγία μου σώσε με»,

ευωδιάζει τις ζωές μας,

ξεπλένει τις λερωμένες ψυχές μας με τα δάκρυα της,

δεν παύει να απευθύνεται στον Υιό της

και να ζητά την μακροθυμία Του.

Είναι αφάνταστη τραγωδία να μην εκμεταλλευόμαστε αυτό το άφατο δώρο

που μας παραχώρησε η θεία οικονομία,

μια ακοίμητη και φιλόστοργη Μάνα

που στέκει πάντα στο πλευρό μας

και μας δίνει όλο το θάρρος να την φωνάζουμε,

να της μιλούμε,

να της τραβούμε το χέρι για να συμπαρασταθεί στις δοκιμασίες μας.

Όχι μόνο όταν την έχουμε ανάγκη,

άλλα κάθε ώρα και στιγμή με το θάρρος

που έχει το παιδί προς την μητέρα του,

να την «ενοχλούμε» με τον «Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς»...

Ολόκληρο το άρθρο εδώ...