Το Φως που οδηγεί στη Ζωή...

Εποχή μπερδεμένη.

Χριστός και Βούδας,

μετάνοια κι αυτοβελτίωση,

προσευχή και γιόγκα,

κομποσχοίνια και τατουάζ,

σταυρός και διαλογισμός.

Χριστιανός δίχως εκκλησιασμό,

"πιστός" χωρίς πνευματικό,

παράδεισος δίχως Θεό,

ανάσταση χωρίς Χριστό.

Όλα ένας δύσοσμος πολτός

στο μπλέντερ της παγκοσμιοποίησης.

Πολλά τα ψέματα, μαύροι λεκέδες,

στο πάλευκο ρούχο της αλήθειας.

Άνθρωποι του "δεν βαριέσαι",

της αδιαφορίας και της αγνοίας.

Της ευκολίας του βολεμένου

κι απόρριψη της ευθύνης

του λευτερωμένου.

Ανίκανοι ν'αναγνωρίσουμε το φως της αλήθειας,

αναπόφευκτα παγιδευμένοι

στα πλοκάμια της ψευτιάς της νύχτας.

Δεν είναι όλα τα φώτα αληθινά,

μόνο του τριαδικού Θεού.

Ας το ζήσουμε,

με πόθο ειλικρινή ας το αναζητήσουμε.

Μέσα στους αιώνες κι ακόμα πιο έντονα σήμερα

ο Ιησούς μας αποκαλύπτει:

"Εγώ είμαι το φως του κόσμου·

όποιος με ακολουθεί

δεν θα πλανιέται στο σκοτάδι,

αλλά θα έχει το φως

που οδηγεί στη ζωή».

(Ιωάννην Κεφ. 8,12 )

Αυτό το Φως ν'ακολουθήσουμε.

Το φως που οδηγεί στη ζωή την αληθινή

και αιώνια...

© Αλέξης Αλεξάνδρου

|η φωτογραφία από εδώ...