"Ό,τι πολυτιμότερο επί της γής... |Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης [κι ο μπάρμπας μας...]

              ~  Μας έστειλε προ ολίγου ο "μπάρμπας" (καιρό είχε και μας είχε πιάσει μια ανησυχία για την υγεία του...), μαζί με τα λόγια του Αγίου του που ακολουθούν:

      "Ποιες εκλογές μπορούν να συγκριθούν, παλλικαρά μου, με το Άγιο Θυσιαστήρι σε μια οποιαδήποτε Αγία Τράπεζα του πιο απομακρυσμένου ή του πιο μικρού χωριού στην Ελλάδα μας ή σε όποια γη Ορθοδόξων;

  Μπορείς να μου πεις;

  Έδωκες τη σημασία που τους έπρεπε;

  Έκαμες ό,τι πέρναγε από το χέρι σου, βόηθησες όποιους βόηθησες, ό,τι νόμισες τέλος πάντων σωστό μέσα στα αθρωπινά σου πλαίσια και δίχως αχρίαστες φανφάρες και φανατισμούς, να πούμε;

 Έ, τώρα προχωράς.

  Δεν θα πας όμως και συ να ρίξεις πανηγυρτζίδικα την ψήφο σου πρωί πρωί, όπως κάνουν δώ και χρόνια οι σχωριανοί μου.

 Χωρίς Εκκλησιά, χωρίς τίποτα, κοπροσκυλώντας και κουτσοπίνοντας από δω κι από κει όλη τη μέρα του Θεού.

 Τι κι αν είναι μέρα εκλογών;

 Κυριακή είναι και τούτη, μέρα του Θεού, γιε μου.

  Θα πας στην Εκκλησιά σου πρώτα, Κυριακή μέρα που΄ναι, θα κοινωνήσεις με τον Χριστό εφόσον είσαι έτοιμος κι ύστερις μ΄όλους τους άλλους.

  Και κάμε και κάπου κει μέσα το καθήκον σου, όπως λέγαμε και μεις οι παλιοί.

 Κατά συνείδησην.

 Και φρέναρε εκεί.

  Και ζήτα και συγχώρηση αν κάπου ή σε κάποιους έσφαλες.

   Και σχώρα και συ με την καρδιά σου, για να΄σαι καθαρός, προετοιμασμένος κ΄έτοιμος.

 Γιατί απ΄την επομένη κιόλα στοχεύεις ξανά τον επόμενο "Μεγάλο Τελικό", που θα σου δωθεί άνωθεν σαν μια ακόμα μοναδικιά εφκαιρία να συμμετέχεις... 

Που μπορεί και να΄ναι η τελεφταία σου...

Μήπως το ξεύρεις;

   Κάθε Άγιο Ποτήρι που περνά από μπροστά σου, φιλαράκο, είναι "Ό,τι πολυτιμότερο επί της γής".

  Μη ξεγελιέσαι απ΄τα αθρωπινά μεγαλεία.

  Κι αν ακόμα κάποιος αμφιβάλει, μην βιαστεί να τα βάλει μαζί μου, γέρον άθρωπο.

 Με τον Άγιο τον Πορφύρη μας να τα βάλει, αν του βαστάει...

 Εύχομαι, βρε, για σε και τους δικούς σου και το ξεύρεις! 

  Χαιρέτισέ τους από με.

     Κι ας γενεί ό,τι επιτρέψει ο Μεγαλοδύναμος.

   Γιατί αυτό θα΄ναι το καλύτερο για τώρα, για σας και για τον τόπο.

       Αυτό να τους πεις πως εύχεται ολόψυχα ο μπάρμπας σου.

                 ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ, χαρά μου!

    (Δες τώρα τ΄αγιασμένα λόγια του Αγιούλη μας, που μου΄στειλε ο ανεψιός μου ο θεοσεβάμενος και πιες τα σα γάργαρο νερό...)

"Εγώ τούς θυμιάζω και εκείνοι δέν υποκλίνονται.

Λέω «στώμεν καλώς»

και αυτοί κάθονται.

Τούς ευλογώ και εκείνοι κουβεντιάζουν.

Και το τραγικότερο;

Λέω «πίετε εξ αυτού πάντες»

καί προσέρχονται στη Θεία Κοινωνία ελάχιστοι.

Πόνος μεγάλος γιά τον ιερέα.

Ήρθες στην εκκλησία και έχασες το σπουδαιότερο, το Δώρο, το πάν!

Και έμεινες με το αντίδωρο...

Ξέρεις, βρε Γιωργάκη, τι είναι «το Άγιο Θυσιαστήριο;»

Ό,τι πολυτιμότερο επί της γής.

Εδώ κατεβαίνει ο Χριστός,

το Άγιο Πνεύμα παρόν,

οι άγγελοι τριγύρω.

Φοβερό θέαμα!

Εγώ πολλές φορές φοβόμουνα να ακουμπήσω

τα χέρια μου επάνω

στην Αγία Τράπεζα.

Και σ’ αυτό το θαύμα μπροστά,

να ακούς τους πιστούς να ψιθυρίζουν γιά πεζά θέματα,

να μή βιώνουν το μοναδικό γεγονός.

Όπως στέκεται ο ιερέας πρέπει να στέκεται και ο πιστός.

Συγκεντρωμένος.

Απόλυτα παραδομένος

στο Θεό.

Αυτή την ώρα δέν είμαστε στη γη.

«Οι τα χερουβείμ εικονίζοντες» είμαστε στον ουρανό,

μπροστά στην Αγία Τριάδα.

Χωρίς «βιοτική μέριμνα».

Είμαστε όλοι ιερουργοί…

"Πω, πω, πω!

Τι μάς αξιώνει

ο Θεός να ζούμε!

Εάν πιστεύουμε ότι μπροστά μας τελεσιουργείται η Μεγάλη Θυσία,

θα πρέπει να στεκόμαστε «μετά φόβου Θεού».

Να κλαίμε από ευτυχία που

ο ίδιος ο Θεός κατέρχεται

και θυσιάζεται από αγάπη

για εμάς.

Εάν δέν τα πιστεύουμε,

γιατί ερχόμαστε στην Εκκλησία;

Ποιόν κοροϊδεύουμε;

Πιο συνεπείς είναι αυτοί

που δέν μπαίνουν στο ναό...

Στην εκκλησία σιωπούμε,

συγκεντρωνόμαστε

και μιλάμε στο Θεό.

-Τα κατάλαβες αυτά πού λέω;

Εάν ναί,

έχεις ευθύνη να ευαισθητοποιείς και τους άλλους αδελφούς μας,

πού αγνοούν τα τελεσιουργούμενα φρικτά μυστήρια."

Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης

πηγή