"Όπως μας έλεγε ο Άγιος Πορφύριος ο Αγιορείτης από το Μήλεσι,
όλα τα αγοράκια και τα κοριτσάκια
κάπου στην αρχή της εφηβείας τους
(περίπου από 11-13 ετών )
και για ένα εξάμηνο περίπου,
έχουν μια μικρή αύξηση
των αντιθέτων του φύλου τους ορμονών για να ομορφαίνουν
(τα αγοράκια μικρή αύξηση οιστρογόνων,
τα κοριτσάκια μικρή αύξηση αδρεναλίνης και τεστοστερόνης).
Σε εκείνη ακριβώς την προσωρινή σημαντική "φάση"
τα ταγκαλάκια (οι δαίμονες) πολεμούν εντονότατα
τους αθώους και απονήρευτους εφήβους
με πονηρούς λογισμούς ομοφυλοφιλίας,
για να τους δώσουν μπερδεμένη δισεξουαλική κατεύθυνση..."
Πηγή: Ιωάννου Μονάχου, Λόγος περί ομοφυλοφιλίας - θεματικης
εβδομάδας έμφυλων ταυτοτήτων και σχέδιο νόμου για την αναγνώριση της
ταυτότητας φύλου
Βιβλίο: Αρχιμανδρίτου Σάββα Αγιορείτη
"Εν Χριστώ αγάπη ή Μεταπατερική Θεολογία"
Ο Άγιος Πορφύριος απαντά ...
~ από τον Anastasis Kouvalakis
|εμείς από τη Φιλιππία Βενετσάνου
Δεν ειναι αγιουλης. Ειναι αγιος. Αφηστε τα γλυκαναλατα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑδερφέ με κάτι μικρά και ανεπαίσθητα γλυκανάλατα άλλου είδους μας προσεγγίζει ο σατανάς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕάν είναι να τραβήξει κάποια ψυχή τον δρόμο της επιστροφής από τις αμαρτίες είναι ποιο χρήσιμο.
Αδελφέ, μην είσαι κακιούλης για να μπορέσεις να γίνεις κι εσύ..αγιούλης..
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο αγιουλης ειναι υποτιμητικο. Οι.λεξεις εχουν σημειολογια. Ειναι.οπως ελεγαν στα παιδια παλια: Παμε να κοινωνησουμε, να παρουμε τον Χριστουλη! Να μαθετε να δεχεστε κριτικη κ να μην θεωρειτε υους εαυτους σας υπερανω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν έχουμε καμιά δυσκολία να δεχόμαστε την όποια κριτική, αδελφέ μας ανώνυμε.
ΔιαγραφήΜας επιτρέπεις όμως να απαντήσουμε.
Το "αγιούλης" ο Άγιός μας γνωρίζει πως δεν το λέμε υποτιμητικά
και ας φαίνεται "γλυκανάλατο"...
Ίσα ίσα επειδή ακριβώς τον νοιώθουμε "δικό μας",
(ενώ καλά γνωρίζουμε πως δεν είναι,
γιατί ανήκει σε όλο τον κόσμο...)
Συγχώρα μας αν σε σκανδαλίσαμε.
Σε ευχαριστούμε ιδιαιτέρως για την επισήμανση!
Γιατί είσαι από τους λίγους και πολύτιμους,
που δεν μας λένε μόνο καλά λόγια.
Ο Άγιός μας να είναι πάντα μαζί σου...
Ούτε στην περίπτωση του τίτλου, ούτε και στην περίπτωση που αναφέρεις, ο "αγιούλης" και ο "Χριστούλης" αντίστοιχα έχουν υποτιμητική σημασία. Κι αυτό είναι ξεκάθαρο από το επικοινωνιακό πλαίσιο της κάθε περίπτωσης: Πομπός, δέκτης, σκοπός, ύφος. Όχι μόνο δεν υπάρχει κάτι κακοπροαίρετο αλλά, αντιθέτως, διακρίνεται και στις δύο περιπτώσεις η τρυφερή αγάπη προς την Πίστη με τη χρήση του υποκοριστικού. Το λέει ο ποιητής, το λες κι εσύ: Οι λέξεις έχουν φλέβες. Μόνο που εσύ αφήνεις τα συμφραζόμενα απέξω.
ΔιαγραφήΠολύ σας ευχαριστούμε...
Διαγραφή