✢ Ο Άγιος
Ονήσιμος ήταν δούλος στο σπίτι του πλουσίου Φιλήμονα στις Κολοσσές της Μικράς
Ασίας στα χρόνια του Αποστόλου Παύλου.
O Φιλήμων, μαζί με όλους τους ανθρώπους του σπιτιού του, ήταν
χριστιανός και στοργικός με όλους.
Ο Ονήσιμος όμως ήταν ειδωλολάτρης και ήθελε να πάει στη Ρώμη
για να κάνει τη ζωή που ήθελε.
Έτσι ο Ονήσιμος κλέβει τον κύριο του, εξοικονομεί τα ναύλα και
φεύγει για την Ρώμη.
Φτάνοντας, δε βρίσκει δουλειά πουθενά και γυρνά άσκοπα...
στους δρόμους.
Τον καταλαμβάνει μεγάλη στενοχώρια και πλησιάζει την Ρωμαϊκή
Χριστιανική Κοινότητα.
H βοήθεια που του προσφέρουν οι Χριστιανοί είναι πολύ μεγάλη.
Αρχίζει να μετανοεί για την πράξη του και συγχρόνως μαθαίνει
ότι στη Ρώμη βρίσκεται ο υπόδικος Απόστολος Παύλος, τον οποίο έχει γνωρίσει στο
σπίτι του Φιλήμονα και έχει εντυπωσιαστεί από την παρουσία του, παρόλο που τότε
ήταν ειδωλολάτρης.
Νοιώθει έντονη την επιθυμία να τον επισκεφτεί και αισθάνεται
μία συνταρακτική εσωτερική μεταβολή.
Ο Ονήσιμος επισκέπτεται τον Απόστολο Παύλο, ο οποίος του
φέρεται στοργικά και πατρικά.
Συντάσσει τότε ο Απόστολος Παύλος τη γνωστή σε όλους επιστολή
προς Φιλήμονα, να συγχωρέσει τον Ονήσιμο, μία και έχει ήδη μετανοήσει ο
Ονήσιμος και έχει βαπτιστεί Χριστιανός.
Ο Ονήσιμος γίνεται απόστολος της Αγίας Πίστεως, χειροτονείται
επίσκοπος και λαμβάνει μαρτυρικό θάνατο στους Ποτιόλους της Μικράς Ασίας.
Η μνήμη του εορτάζεται στις 15 Φεβρουαρίου και είναι ο προστάτης Άγιος των Φυλακισμένων.
Ἀπολυτίκιο. Ἦχος α’. Τῆς Ἐρήμου
πολίτης.
Σαὶς ἀκτίσι τοῦ Παύλου
φωτισθεῖς τὴν
διάνοιαν, ὤφθης ὑπηρέτης
τοῦ
Λόγου καὶ Ἀπόστολος ἔνθεος καὶ ὄνησιν ἐβράβευσας
ζωῆς, Ὀνήσιμε
θεράπων τοῦ Χριστοῦ, διὰ λόγων καὶ θαυμάτων
θεοπρεπῶν, τοὶς πίστει
ἐκβοώσι σοι, δόξα τῷ σὲ
δοξάσαντι φαιδρῶς, δόξα τῷ σὲ
στεφανώσαντι,
δόξα τῷ ἐνεργούντι
διὰ σοῦ, πάσιν ἰάματα.
Ἕτερον Ἀπολυτίκιον
Ἀπόστολε ἅγιε Ὀνήσιμε,
πρέσβευε τῷ ἐλεήμονι
Θεῷ, ἵνα
πταισμάτων ἄφεσιν,
παράσχῃ ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν.
Κοντάκιον. Ἦχος δ’. Ἐπεφάνης
σήμερον.
Ὡς ἀκτὶς ἐξέλαμψας,
τὴ οἰκουμένη,
ταὶς βολαὶς
λαμπόμενος, ἡλίου μάκαρ
παμφαούς, Παύλου τοῦ κόσμον
φωτίσαντος, διο σὲ πάντες, τιμῶμεν
Ὀνήσιμε.
Ἕτερον Κοντάκιον. Ἦχος πλ
δ’. Τη Υπερμάχω
Σης απορρήτου του Θεού ημών κενώσεως τον θείον κήρυκα, εξ’ ής
ημίν η
λύτρωσις απορρέει και η άκρα ελευθερία τοις εχθρώ
δεδουλωμένοις
παναλάστορι δούλον Κτίσαντος πιστόν ανευφημήσωμεν πόθω
κράζοντες
χαίροις, μάρτυς Ονήσιμε.
Μεγαλυνάριον.
Δούλε του Φιλήμονος αγαθέ, δούλος του Κυρίου ανεδείχθης όντως
πιστός
διδαχαίς υπείκων του θεηγόρου Παύλου, Ονήσιμε, μαρτύρων
πίστεως
κλέϊσμα.
Ἕτερον Μεγαλυνάριον.
Παύλω τω θεόπτη μαθητευθείς, ώφθης αληθείας, θεηγόρος
μυσταγωγωγός υπέρ της προθύμως, Ονήσιμε αθλήσας, ονήσιμον
πηγάζεις, χάριν τοις χρήζουσι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου